پزشکی ریزش ابرو چه علتی دارد؟

[FAZA-F]

ریزش ابرو می‌تواند علل مختلفی داشته باشد مانند مشکلات هورمونی، آلوپسی، پسوریازیس، عوارض دارویی، تغذیه نامناسب، استرس و غیره. درمان ریزش ابرو از راه‌های مختلفی ممکن است مانند داروها، کاشت ابرو و غیره. روغن کرچک، روغن نارگیل و پوست لیمو، آلوئه‌ورا و دیگر داروهای گیاهی هم تاثیر خوبی روی درمان ریزش مو دارند.

عوامل زیادی می‌توانند باعث ریزش ابرو شوند، از جمله عدم تعادل هورمونی، رژیم غذایی و برخی بیماری‌های پوستی. تعیین علت ریزش ابرو می‌ تواند به فرد کمک کند تا بهترین درمان را پیدا کند.

ریزش موی ابرو که نام پزشکی آن هیپوتریکوزیس ابرو یا ماداروز ابرو است، شرایطی است که در آن فرد متوجه نازک شدن مو یا ریزش تکه‌های مو در ابروهای خود شود. این اختلال می‌تواند هم در مردان و هم در زنان رخ دهد. ریزش ابرو ممکن است در یک ابرو یا هر دو ابرو رخ دهد. علائم این ریزش می‌تواند شامل خارش، خشکی پوست و ریزش مو یا نازک شدن مو در سایر قسمت‌های بدن باشد.

علت ریزش ابرو چیست؟
ریزش ابرو می توانند علل بسیار متنوعی داشته باشد مانند عفونت، بیماری‌های پوستی، تغییرات هورمونی یا وجود یک بیماری خودایمنی. کمبودهای تغذیه‌ای‌، آسیب‌های جسمی یا استرس عاطفی هم می‌تواند باعث ریزش ابرو شود. بسیاری از این علل با علت ریزش مو یکی است و معمولا راه‌حل‌‌های مشترکی هم دارند.

با تشخیص علت ریزش ابرو، شما و پزشکتان می‌توانید درمان مناسبی را برای کمک به پیشگیری، معکوس کردن یا به حداقل رساندن ریزش موی ابرو پیدا کنید. در ادامه شایع‌ترین علت‌های ریزش ابرو را بررسی خواهیم کرد:

۱. فرآیند طبیعی پیری
با افزایش سن، افراد ممکن است متوجه نازک شدن یا ریزش مو شوند. این ریزش مو می‌تواند در موهای سر، ابروها، مژه‌ها و جاهای دیگر بدن ایجاد شود. با پیرتر شدن بدن برخی از فولیکول‌های مو تولید مو را متوقف می‌کنند و ساقه‌های مو ریزتر می‌شوند. همچنیند مو شروع به سفید شدن می‌کند. این نوع ریزش مو بخشی طبیعی از افزایش سن است.

۲. عدم تعادل هورمونی یکی از دلایل ریزش ابرو
طبق گفته medicalnewstoday، عدم تعادل هورمونی به خصوص هورمون‌های تیروئیدی می‌تواند باعث ریزش موی ابرو شود. در موارد زیر ممکن است شاهد ریزش ابرو باشیم:

پرکاری تیروئید
کم کاری تیروئید.
هر دو نوع عدم تعادل تیروئید با ریزش موی ابرو مرتبط هستند. به طور خاص، در کم کاری تیروئید، فرد ممکن است متوجه ریزش مو در ناحیه یک سوم بیرونی ابرو شود که نازک‌ترین قسمت ابرو است که به سمت گوش‌ها می‌رود.

ریزش موی تیروئید معمولاً موقتی است و پس از بازگشت سطح تیروئید به حالت طبیعی، موها باید به حالت معمول خود برگردند. پزشکان می‌توانند برای متعادل کردن سطح تیروئید دارو تجویز کنند.

ریزش ابروی هورمونی
کم کاری تیروئید یکی از اختلالات هرومونی است که باعث ریزش مو در ۱/۳ انتهایی ابرو می‌شود.

۳. بیماری های خود ایمنی
بیماری خودایمنی زمانی ایجاد می‌شود که سیستم ایمنی به اشتباه به سلول‌های بدن خود حمله کند. در برخی موارد ممکن است سیستم ایمنی به سلول‌های سالمی که به رشد مو کمک می‌کنند حمله کند. این اتفاق می‌تواند منجر به نازک شدن مو، ریزش سکه‌ای ابرو و یا ریزش کامل مو ابرو شود. به‌طورکلی بیماری‌های خودایمنی زیر‌ می‌توانند باعث ریزش موی ابرو شوند:

آلوپسی یا طاسی، وضعیتی که باعث ریزش مو در سر و سایر نواحی دیگر بدن می‌شود که می‌تواند شامل ابروها نیز باشد.
آلوپسی فیبروزان فرونتال، نوعی از طاسی است که عمدتاً افراد را پس از یائسگی تحت تاثیر قرار می‌دهد. در این بیماری ریزش موی ابرو قبل از ریزش موی سر، در حدود ۳۹ درصد موارد رخ می‌دهد.
لوپوس اریتماتوز دیسکوئید، یک بیماری خودایمنی مزمن است که باعث زخم‌های پوستی، جای زخم و ریزش مو در صورت و ابرو می‌شود.
طاسی یونیورسالیس نیز یکی دیگر از انواع آلوپسی است که باعث ناپدید شدن موها در سراسر بدن می‌شود.

 

[FAZA-F]

۴. برخی بیماری های پوستی
پوست سالم برای داشتن موهای سالم مهم است. به این دلیل که مو مستقیماً از فولیکول‌های موجود در پوست رشد می‌کند. برخی از بیماری‌های پوستی می‌توانند باعث خارش و پوسته پوسته شدن بثورات پوستی شوند. افراد ممکن است در نتیجه التهاب پوست، خشکی پوست و مالش یا خارش ناحیه اطراف ابرو، موهای ابرو خود را از دست بدهند. بیماری‌های پوستی رایجی که می‌توانند باعث خارش پوست و ریزش ابرو شوند عبارت‌اند از:

درماتیت آتوپیک: که با نام اگزما نیز شناخته می‌شود، نوعی التهاب پوست است که باعث خارش، قرمزی، ترشح و تحریک پوست می‌شود. این بیماری توسط یک سیستم ایمنی بیش‌از‌حد حساس تحریک می‌شود و می‌تواند دائمی یا موقتی باشد. از آنجایی که فولیکول‌های مو در پوست جاسازی شده‌اند، اگزما ممکن است در رشد مناسب مو اختلال ایجاد کند.
پسوریازیس: پسوریازیس یک بیماری خودایمنی است که باعث می‌شود سلول‌های پوست به سرعت تکثیر شوند به طوری که لکه‌های قرمز، ضخیم، پوسته پوسته و دردناک ایجاد می‌شود. این ضایعات پوستی فولیکول‌های مو را مسدود کرده و رشد مو ابرو را متوقف می‌کند.
درماتیت سبورئیک: درماتیت سبورئیک معمولاً یک بیماری دائمی است. دانشمندان معتقدند که این بیماری در اثر یک قارچ یا تولید بیش‌ازحد چربی در پوست ایجاد می‌شود. درماتیت سبورئیک منجر به ایجاد شوره در ابروها هم می‌شود.
درماتیت تماسی: درماتیت تماسی در اثر تماس با یک آلرژن یا یک محرک سمی ایجاد می‌شود. در این اختلال ممکن است احساس خارش یا احساس سوزش داشته باشید. اگر این بیماری در پوست اطراف ابرو ایجاد شود، التهاب ایجادشده ممکن است رشد مو ابرو را مهار کند.
بسیاری از بیماری‌های پوستی مانند اگزما، پسوریازیس یا درماتیت سبورئیک و حتی درماتیت تماسی اگر در ناحیه ابرو ایجاد شوند، می‌توانند باعث ریزش ابرو شوند.

۵. کمبودهای تغذیه ای
غذایی که یک فرد می‌خورد تاثیر قابل توجهی بر سلامت پوست و مو دارد. بدن برای ایجاد موهای سالم به مواد مغذی خاصی نیاز دارد. کمبودهای تغذیه‌ای زیر می‌تواند باعث ریزش ابرو شود:

کمبود اسید چرب: طبق تحقیقات مشخص شده است که کمبود اسیدهای چرب ممکن است باعث ریزش ابرو شود. شما می‌توانید اسید چرب مورد نیاز بدن خود را از غذاهایی مانند ماهی، آجیل و مغز‌ها تامین کنید.
کمبود بیوتین: عدم دریافت بیوتین کافی می‌تواند منجر به نازک شدن مو و ریزش موهای بدن و ابرو شود.
کمبود روی: کمبود روی می‌تواند باعث توقف و ریزش ابرو شود. تحقیقات نشان داده است که مصرف به اندازه روی می‌تواند باعث شادابی و رشد مناسب موها در تمام نقاط بدن شود.
کمبود برخی مواد مغذی مانند کمبود اسیدهای چرب مفید، بیوتین، روی، ویتامین A، آهن، ویتامین C و امگا ۳ می‌تواند منجر به ریزش موی ابرو شود.

 

[FAZA-F]

کمبود کدام ویتامین ها و مواد معدنی باعث ریزش ابرو می شود؟
بدن انسان به مواد مغذی از جمله منابع انرژی ( کربوهیدرات‌ها، پروتئین‌ها و چربی‌ها)، اسیدهای آمینه و چرب، ویتامین‌ها و مواد معدنی نیاز دارد. برخی از این ریز مغذی‌ها رشد مو را حفظ کرده و بر آن تأثیر می‌گذارند، بنابراین کمبود هر یک از آنها می‌تواند باعث ریزش مو شود.

کمبود ویتامین A یا روی می‌تواند رشد سلولی را کُند کند و مانع از تولید سبوم شود. سایر کمبودهای خاص‌تر که می‌توانند بر ریزش مو تاثیر بگذارند عبارت‌اند از:

ویتامین B7
ویتامین C
آهن
ویتامین‌های E، B12 و D
اسیدهای چرب امگا ۳.
ریزش ابرو و کمبود مواد مغذی
کمبود روی و مواد معدنی دیگر می‌تواند باعث ریزش ابرو شود.
۶. عوارض برخی داروها
برخی از داروها به‌عنوان یک عارضه جانبی بالقوه باعث ریزش مو می‌شوند که می‌تواند بر روی ابروها نیز تأثیر بگذارد. برخی از این داروها عبارت‌اند از:

آسیترتین، یک داروی رتینوئیدی که افراد برای درمان بیماری‌های پوستی مانند پسوریازیس استفاده می‌کنند.
والپروئیک اسید، یک داروی ضد تشنج که تشنج و اختلال دوقطبی را درمان می‌کند.

۷. برخی مشکلات ژنتیکی
هرچند چندان شایع نیست، اما برخی مشکلات ژنتیکی می‌تواند منجر به ریزش ابرو شود. این مشکلات ژنتیکی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

دیسپلازی اکتودرمی: این اختلال گروهی از مشکلاتی است که بر پوست، مو، ناخن‌ها و دندان‌ها تاثیر می‌گذارد. آنها همچنین می‌توانند باعث کم پشت شدن یا ریزش موهای ابرو، مژه‌ها و سایر قسمت‌های بدن شوند.
سندرم نترتون: این بیماری پوست، مو و سیستم ایمنی بدن را تحت تاثیر قرار می‌دهد. این اختلال می‌تواند باعث شکننده شدن موهای سر و ابرو شود. این وضعیت از بدو تولد وجود دارد.
۸. بیماری کرم حلقوی
بیماری کرم حلقوی نوعی بیماری قارچی پوست است که به خاطر علائم پوستی آن این اسم را دارد. علائم این بیماری شامل لکه‌های قرمز و خارش دار، برجسته و حلقه مانند، همراه با ترشح و تاول است. هنگامی که این عارضه‌ها روی ابروها ظاهر می‌شوند، معمولاً موها می‌ریزند و لکه‌های طاسی باقی می‌مانند.

۹. جذام (بیماری هانسن)
بیماری جذام توسط نوعی باکتری ایجاد می‌شود و به صورت زخم در سراسر پوست ظاهر می‌شود. این بیماری می‌تواند به ناحیه ابرو نفوذ کند و منجر به نازک شدن ابروها و حتی ریزش کامل آنها شود.

جذام و ریش موی ابرو
جذام باعث به وجود آمدن زخم‌های غیر قابل بهبود روی پوست می‌شود.
۱۰. استرس و اضطراب
طبق گفته healthline، استرس و اضطراب بیش از حد می‌تواند باعث تغییرات فیزیولوژیکی شود، از جمله کاهش اکسیژن به فولیکول های مو و نوسان سطح هورمون که به ریزش موی ابرو کمک می‌کند.

۱۱. آلوپسی تلوژن افلوویوم
تلوژن افلوویوم (TE) نوعی آلوپسی و یک ریزش غیر طبیعی مو است که زمانی رخ می‌دهد که چرخه رشد طبیعی مو توسط تغییرات هورمونی یا سایر تغییرات در بدن قطع شود. تحقیقات نشان داده است که تلوژن افلوویوم از دلایل اصلی ریزش مو بعد از کرونا است.

۱۲. سایر علل ریزش ابرو
علل ریزش ابرو تنها به موارد بالا محدود نمی‌شود. موارد دیگری هم وجود دارد که باعث ریزش ایرو می‌شود. این علل عبارت‌اند از:

برداشتن بیش از حد ابرو: این عمل باعث ایجاد ضربه جزئی به فولیکول ابرو می‌شود که می‌تواند منجر به عدم رشد مو در آن نقطه شود.
بارداری و زایمان: بارداری و زایمان می‌تواند هورمون‌ها و دیگر جنبه‌های بیوشیمی بدن شما را به یک چرخه نامنظم تبدیل کند. این نوسانات وحشی ممکن است چرخه رشد موهای شما را به هم ریخته و باعث ریزش مو شود.
شیمی درمانی: برای مبارزه با سرطان، شیمی درمانی به گونه‌ای طراحی شده است که تمام سلو‌ل‌هایی که به سرعت تقسیم می‌شوند را دنبال کند. این شامل فولیکول‌های مو نیز می‌شود. به همین دلیل است که وقتی افراد تحت این درمان قرار می‌گیرند ، موها به صورت دسته‌ای می‌ریزند.
بافت اسکار: بافت اسکار می‌تواند نتیجه تروما، سوختگی (شیمیایی یا حرارتی) و شرایط پوستی باشد که معمولاً شامل مشکلاتی در حمله سیستم ایمنی به بافت‌های بدن می‌شود.
آسیب فیزیکی: ضربه می‌تواند باعث ریزش ابرو شود. این آسیب‌ها شامل زخم‌های تصادفی، برداشتن موضعی تاتو و آسیب مکانیکی به پوست است.
قرارگیری در معرض تابش و تشعشع
آمیلوئیدوز
سارکوئیدوز
سوختگی‌های شیمیایی
تریکوتیلومانیا (اختلال کشیدن مو)
کارسینوم سلول بازال
قارچ فولیکول تروپیک
سرطان سلولی فلسی
سیفلیس.

 

[FAZA-F]

علل مختلفی می‌توانند باعث ریزش ابرو شوند. تشخیص علت دقیق مشکل به عهده متخصص پوست و مو است.

تشخیص علت ریزش ابرو
دانستن علت دقیق ریزش ابرو بسیار مهم است، زیرا درمان به آن بستگی دارد. برخی از علل ریزش ابرو به خوبی به درمان پاسخ می‌دهند در حالی که برخی دیگر نیاز به درمان های پیچیده‌تر مانند کاشت مو یا درمان‌های غیر جراحی جایگزین دارند، در عین حال برخی مشکلاتی که منجر به ریزش ابرو می‌شوند غیر قابل درمان هستند.

متخصص پوست مناسب‌ترین پزشک برای تشخیص علت ریزش ابرو شماست. آنها ابتدا در مورد علائم، مدت زمان علائم و هرگونه سابقه خانوادگی بیماری‌های ریزش مو سوال خواهند کرد. آنها همچنین ممکن است در مورد رژیم غذایی و موارد دیگر نیز از شما سوالاتی بپرسند.

در طول معاینه، پزشک از ابزاری به نام درموسکوپ استفاده می‌کند. درموسکوپ یک ابزار پزشکی غیرتهاجمی است که موهای ابرو و پوست را بزرگ‌نمایی می‌کند. اگر پزشک شما به شرایط خاصی مانند آلوپسی آره آتا مشکوک باشد، ممکن است از مقیاسی مانند ابزار بریگام ابرو برای ارزیابی شدت ریزش استفاده کند.

در صورت لزوم، پزشک شما یک آزمایش کشش انجام می‌دهد که شامل کشیدن آرام چند تار مو از ابروهای شما است تا ببیند آیا به راحتی کنده می‌شوند یا خیر. اگر این ابزارها به تنهایی برای تشخیص قطعی ریزش ابروی شما ناکافی باشند، پزشک ممکن است آزمایش خون را هم تجویز کند.

آزمایش خون معمولا برای بررسی سطوح هورمون تیروئید T3 و T4 استفاده می‌شود. این آزمایش هرگونه عدم تعادل هورمونی را که می‌تواند باعث ریزش ابرو شود را نشان خواهد داد.