روان شناسی راه پیشنهادی روانشناسان برای تربیت بهتر فرزندان

[seon-ho]

توصیه روانشناسان برای تربیت بهتر فرزندان​

تربیت فرزندان در این دنیای پیچیده و پیشرفته اصلا کار راحتی نیست . هر روز فاکتورهای تربیتی در حال تغییر است و ما نیز باید یک والدین کاملا آپدیت شده با عقاید و نظریه های جدید باشیم تا بتوانیم از پس یک تربیت معقول بربیاییم .


خوشبختانه مقالات زیادی در این باب وجود دارند که می توانند راهنمایی برای والدین باشند . در این قسمت نیز راهکارها و توصیه هایی را از روانشناسان بیان می کنیم که در تربیت فرزند به شما کمک می کند .

1. به کودکتان کمک کنید تا به احساسات منفی اش غلبه کند.

کودکان نیز مانند انسان های بزگ تر دچار احساسات منفی مثل خشم ، حسادت ، خجالت یا تنفر می شوند . این وظیفه ما والدین است که بتوانیم در تعادل این احساسات به آن ها کمک کنیم و تشخیص دهیم که چه عواملی باعث ایجاد چنین احساسات منفی در آن ها شده است .

باید به آن ها کمک کنیم که احساسات خود را تجزیه تحلیل کنند و به احساسات منفی شان غلبه داشته باشند . زمانی که فرزندان بتوانند با این احساسات منفی کنار بیایند ، قطعا در نوجوانی نیز کمتر دچار آسیب می شوند .

2. به آن ها یاد دهیم تا با مشکلات روبرو شوند.

نباید جلوی توانایی های فرزند خود را بگیرید و همه امور را خودتان به دست بگیرید. از کودکی به ان ها یاد دهید که چگونه با مسائل و مشکلات زندگی روبرو شوند . علت و ریشه مشکلات آن ها را پیدا کنید .

شرایط و استراتژی ها را تجزیه تحلیل کنید و اگر کودک به فعالیت هایی که موظف به انجام آن، مثل کلاس کاراته اش توجه نمی کند ، باید دلیل این کار را از او جویا شوید و دلیل این بی علاقگی را پیدا کنید تا راحت تر به او کمک کنید .

3. با کودکان خود وقت بگذرانید.

حتما آگاهی پیدا کنید که کودک شما از چه چیزی لذت می برد و دلیل لذت بردنش از آن کار خاص چیست ؟ تنها راه تشخیص این است که زمان کافی را در کنار او سپری کنید . فعالیت هایی را با او انجام دهید که حس نزدیکی شما را به او افزایش می دهد .

با او دوست باشید تا بتوانید احساس راحتی بیشتری کنید . فرصت دهید که از شما یاد بگیرد و شما هم از او یاد بگیرید . گاهی مانند او کودک شوید و کارها و بازی های کودکانه انجام دهید . شکل گیری شخصیت کودک شما به طور گسترده و زیادی به رفتار تان با او بستگی دارد .

4. به کودک خود بگویید که به اندازه کل دنیا برایتان مهم می باشد.

همیشه به کودکتان یادآوری کنید که او مهم ترین داشته شما در زندگی است . شاید پیش خودتان بگویید که او این را می داند اما زمانی که به طور واضح و شفاف به او نگویید ، این موضوع را نخواهد فهمید . زمانی که بفهمد برای شما بسیار با ارزش است ، حس امنیت او بسیار بالا می رود .

5. او را طوری تربیت کنید که به شما در امور خانه کمک کند و قدران زحماتتان باشد.

اگر کودک شما یاد بگیرد که از همان کودکی باید کارهایش را انجام دهد ، در دوران نوجوانی و جوانی به یک فرد مسئولیت پذیر تبدیل می شود . البته یادتان باشد که انجام این امور نباید کودک را خسته کند و یا به سختی بیاندازد ، مثلا زمانی که در حال گردگیری هستید ، یک دستمال کوچک هم به او بدهید و از او بخواهید که به شما کمک کند و سپس از او تشکر کنید و حس رضایت را نشانش دهید . او نیز این قدرانی را از شما می آموزد .

6. به او بگویید که جهان چقدر پیچیده و بزرگ است.

کودکان فکر می کنند که دنیای آن ها فقط از خودشان و دوستانشان تشکیل شده است . آن ها باید از همان دوران کودکی یاد بگیرند که حقیقت جهان پیچیده تر این حرف هاست . آن ها باید علاوه بر انسان ها ، در مورد حیوانات و هرچیز دیگری در جهان یاد بگیرند . آن ها را با عکس ها ، فیلم ها و کتاب ها آشنا کنید و اجازه ندهید که به دنیای کوچک خودشان محدود شوند .

7. مهربانی را در اولویت قرار دهید.

کودکان باید از همان دوران کودکی یاد بگیرند که چگونه به روح و روان دیگران احترام بگذارند و از آسیب زدن به آن ها خودداری کنند . آن ها باید ایجاد تعادل در احساسات و مهربانی کردن را نیز یاد بگیرند .

8. گاهی آن ها را با دیگران همراه کنید.

نباید به گونه ای رفتار کنید که کودکتان مدام به شما چسبیده باشد و بدون شما نتواند کاری را انجام دهد . به او فرصت دهید که بتواند اجتماعی بودن را یاد بگیرد و بدون والدین بودن برایش وحشتناک نباشد .

به او یاد دهید که برای خودش دوستانی داشته باشد و در کنار آن ها نیز لذت ببرد .

9. الگویشان باشید

بچه ها با نگاه کردن به شما ، زندگی کردن را می آموزند . رفتار شما تاثیر بیشتری از صحبت کردن الگوی فرزندان می باشد .

10. حواستان به پاداش باشد

نباید تنها به تنبه فرزندان توجه داشت ، دادن پاداش در قبال رفتارهای خوب فرزندان بیش از تنبیه می تواند باعث رسیدن به هدف می شود.

11. حفظ آرامش مهم است

در برخورد با کودک، آرامش و خونسردی خود را حفظ کنید . برای جلوگیری از عکس العمل سریع خود بهتر است بگویید :کار بدی کردی. باید کمی فکر کنم، ببینم چه کار باید بکنم. عصبانیت و فریاد زدن بر سر او را فراموش کنید .

12. وضع قوانین مشخص

اگر قوانین شما محدوده مشخصی ندارند و یا زمانی که رعایت نشوند ، درباره آن ها حرف می زنید، کودک را با چالش سختی برای راضی نگه داشتن شما مواجه می کنید.باید خیلی روشن و واضح چهارچوب قوانین خود را شرح دهید .

13. ثابت قدم بودن اهمیت دارد

در اجرای قوانین، ثابت قدم باشید.اگر قوانین خود را در برخی موارد زیر پا بگذارید و کوتاه بیایید دیگر توسط کودک جدی گرفته نخواهند شد .

14. بحث های بیهوده ممنوع

از بحث بی مورد و بی فایده دوری کنید . مثلا اگر فرزند شما می گوید:همه دوستانم این را دارند، شما هم بگویید:می دانم ؛ بگوید :این منصفانه نیست، جواب بدهید:می دانم ؛ باید بگویید :من چی گفتم؟ تا تاکید بیشتر بر قانونی که قبلاً درباره اش حرف زده اید،داشته باشید .