انتشار یافتهها
تالارها
نوشتههای جدید
جستجو در تالارها
جدیدترینها
نوشتههای جدید
آیتمهای جدید
آخرین فعالیت
کاربران
کاربران ثبت نام شده
بازدیدکنندگان فعلی
بوفه
مدالها
حمایت مالی
اشتراک ویژه
بازیها
بازی 2048
مار بازی
ورود
ثبتنام
جدیدترینها
جستجو
جستجو
فقط جستجوی عنوانها
توسط:
نوشتههای جدید
جستجو در تالارها
منو
ورود
ثبتنام
نصب برنامه
نصب
★پیدا کردن رمانهای بینام★
سلام مهمون عزیز امیدوارم حالت خوب باشه. تا حالا شده خلاصهی یه رمانی که قبلاً خوندیش یادت باشه؛ اما اسم اثر رو فراموش کرده باشی؟! اگه این مشکل رو داری اصلاً نگران نباش، کافیه توی انجمن رمانیک ثبت نام کنی و خلاصه رمان رو توی این تاپیک بگی. اینطوری با یه تیر دو نشون زدی هم اسم رمانی که دنبالش بودی و پیدا میکنی، هم به خانواده بزرگ رمانیک میپیوندی و حالا میتونی کلی رمان جدید بخونی و اگه خواستی هم خودت دست به قلم بشی.
دوست داری اخبار طنز بنویسی؟ و باعث خندوندن کاربرا بشی؟ برای خبرنگار شدن بپر اینجا.
علاقه داری به نویسندهها کمک کنی تا اشکالات نگارشی خودشون رو برطرف کنن؟ برای ویراستار شدن کلیک کن.
به نظارت علاقه داری؟ دوست داری به نویسندهها توی پیشبرد اثرشون کمک کنی و ناظرباشی؟ آموزش هم داریم. کلیک کن^^
تو هم میتونی وبتون و مانگا و مانهوا ادیت بزنی! برای ادیتور شدن کلیک کن
برای پیوستن به تیم تدوین کلیک کن تا توی ساخت کلیپ حرفهای بشی.
برای اعلام آمادگی رنک بازرس کلیک کن تا توی حفظ و رعایت قوانین بهمون کمک کنی.
به طراحی جلد علاقه داری؟ دوست داری برای آثار یه جلد با خلاقیت خودت طراحی کنی؟ کلیک کن
. . .
تالارها
علوم و فناوری
پزشکی و سلامت
طب اطفال
حقایقی درباره ی کودکان مبتلا به اوتیسم
جاوا اسکریپت غیر فعال میباشد. برای تجربه بهتر، جاوا اسکریپت را در مرورگر خود فعال کنید.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
پاسخ به موضوع
نوشته
<blockquote data-quote="sara°⁸" data-source="post: 67708" data-attributes="member: 169"><p><strong>۶. کودک مبتلا به اوتیسم ساعتها با یک وسیله سرگرم میشود</strong></p><p><strong>کودک طبیعی مدت توجه کوتاهی دارد یعنی شاید نهایتا ۵ دقیقه با یک اسباب بازی بازی کند و بعد آن را رها کند و سراغ بازی دیگری برود. کودک طبیعی، چون محرکهای مختلف را آزمایش میکند، پیشرفت میکند، اما کودک مبتلا به اوتیسم ساعتها یک بازی تکراری انجام میدهد.</strong></p><p><strong>۷. کودک مبتلا به اوتیسم محو پنکه و لباسشویی میشود</strong></p><p><strong>این کودکان به چرخیدن یا به وسایلی که میچرخد مثل پنکه و لباسشویی علاقمند هستند و ممکن است ساعتها خود را با تماشای آنها سرگرم کنند. ممکن است زنجیری را تکان دهند یا به موسیقیهای ثابت واکنش و علاقه شدید نشان دهند.</strong></p><p><strong>۸. کودک مبتلا به اوتیسم مثل کودکان دیگر بازی نمیکند</strong></p><p><strong>این کودکان بازیهای تخیلی ندارند. کودکان از ۱.۵ تا ۲ سالگی وارد بازیهای نمادین میشوند؛ مثلا ممکن است از یک تکه پازل به عنوان لیوان چای استفاده کنند یا عروسک شان را روی پا بگذارند و تکان دهند. این بازیها به رشد طبیعی کودک کمک میکند، اما مبتلایان به اوتیسم این توانایی را ندارند.</strong></p><p><strong>آنها با اسباب بازیها آنگونه که باید بازی نمیکنند؛ مثلا ممکن است به جای راه بردن ماشینهای اسباب بازی روی زمین، آنها را پشت هم بچینند و قطار کنند.</strong></p><p><strong>۹. تشخیص اوتیسم در بدو تولد ممکن نیست</strong></p><p><strong>علائم اوتیسم معمولا از ۹ ماهگی قابل تشخیص است، اما در ۳-۲ سالگی کاملا مشخص میشود مگر در موارد بسیار خفیف که ممکن است در نوجوانی یا جوانی تشخیص داده شود. علائم در ۳ حوزه ارتباط، کلام و علایق و رفتارهای تکراری دیده میشود.</strong></p><p><strong>۱۰. کودک مبتلا به اوتیسم ارتباتط چشمی ندارد</strong></p><p><strong>در موارد متوسط تا شدید، این کودکان ارتباط چشمی ندارند، اما در موارد خفیف فقط ارتباط کلامی برقرار نمیکنند.</strong></p><p><strong>۱۱. کودک مبتلا به اوتیسم نبوغ خاصی در برخی مسائل دارد</strong></p><p><strong>متاسفانه دو سوم کودکان مبتلا کم توان ذهنی هستند و یک سوم آنها هوش معمولی دارند. این کودکان در برخی مسائل نبوغ خاصی دارند. مثلا ممکن است علاقه خاصی به سیارهها داشته باشند و با کمترین تلنگری اطلاعاتی را در این زمینه حفظ کنند و اگر در جمع قرار بگیرند در مورد این مسائل صحبت کنند. معمولا هم به پیامهای ارتباطی دیگران مثل اینکه «بس است» یا «خسته شدیم» توجهی ندارند.</strong></p><p><strong>۱۲. کودک مبتلا به اوتیسم توان همذات پنداری ندارد</strong></p><p><strong>کودک مبتلا به اوتیسم درک کاملی از احساسات دارد. او میتواند مادرش را بغل کندو ببوسد یا دلیل گریه اش را جویا شود، اما در سنین بالاتر که انتظارها از او بیشتر میشود، ممکن است در این زمینه دچار مشکل شود.</strong></p><p><strong>کودک مبتلا به اوتیسم توانایی ذهن خوانی ندارد؛ نمیتواند به محیط توجه کند یا خود را جای دیگران بگذارد و احساسات دیگران را درک کند.</strong></p><p><strong></strong></p><p><strong>۱۳. کودک مبتلا به اوتیسم تفکر انتزاعی ندارد</strong></p><p><strong>تفکر انتزاعی تفکر پیچیدهای است که با رسیدن به نوجوانی کامل میشود. یک فرد عادی در نوجوانی میتواند متوجه ضرب المثلها و کنایه شود، اما این کودکان چنین درکی ندارند. آنها نمیتوانند از مسائل نتیجه بگیرند و همین موضوع ارتباطشان را مختل میکند.</strong></p><p><strong>۱۴. کودکان مبتلا به اوتیسم یکپارچگی حسی ندارند</strong></p><p><strong>این کودکان یکپارچگی حسی ندارند؛ یعنی در برخی از آنها آستانه درد بسیار بالا و در برخی پایین است. بعضی از آنها گاهی متوجه سوختگیهای شدید نمیشوند و برخی با کوچکترین ضربه درد شدید حس میکنند. در مورد صدا هم همینطور است؛ گاهی یک کودک مبتلا صداهای بسیار آهسته را میشنود و به آن توجه دارد در حالی که متوجه صداهای بلند مثل صدای زنگ در نمیشود.</strong></p><p><strong>۱۵. اوتیسم درمان پذیر است</strong></p><p><strong>متاسفانه والدین برخی از کودکان دچار اوتیسم واقعیت را انکار میکنند، چون پذیرش این موضوع سخت است، اما با این کار فقط کودک شان را از دوران طلایی درمان محروم میکنند؛ در صورتی که اگر آموزشهای لازم، به موقع به کودک در سن طلایی داده شود، احتمال طبیعیتر شدن رفتارها وجود دارد.</strong></p><p><strong>در موارد خفیف معمولا اوتیسم را دیر و در نوجوانی و جوانی تشخیص میدهند. وقتی مهارتها شکل پیدا کرد، دیگر نمیتوان آن را تغییر داد. البته اگر بینش را تغییر دهیم، حتی به این افراد در این سن هم میتوان کمک کرد؛ مثلا اگر نوجوانی نمیداند کجا باید حین ارتباط صحبت هایش را قطع کند، باید به مادر یاد داده شود با علائم خاصی به فرزندش غیرمستقیم نشان دهد صحبت کافی است.</strong></p><p><strong>سن طلایی درمان اوتیسم تا قبل از ۵ سالگی است. هر چه در سن پایین تری اختلال تشخیص داده و بازتوانیها شروع شود، احتمال طبیعی شدن بیشتر است، اما باید بپذیریم که این کودکان همیشه تا حدودی با سایر همسالان خود متفاوت هستند.</strong></p><p><strong>با این همه، متاسفانه برخی از درمانگران هنوز تعریف قدیمی اوتیسم را باور دارند و فکر میکنند این بیماران، ناتوان و گوشه گیر هستند و اگر فردی کلام و فقط علایق خاص و تکراری داشته باشد، میگویند به اوتیسم مبتلا نیست و با تشخیص اشتباه، کودک را از دورانط لایی درمان محروم میکنند.</strong></p><p><strong>۱۶. باید توقع خود را از کودک مبتلا به اوتیسم تعدیل کنیم</strong></p><p><strong>اگر ناتوانیها را نادیده بگیریم و فقط به تواناییها توجه کنیم، مانع پیشرفت کودک میشویم، چون به مرور ضعفها شدیدتر میشود و حتی روی تواناییها سایه میاندازد.</strong></p><p><strong>۱۷. دلیل قطعی اوتیسم معلوم نیست</strong></p><p><strong>عوامل مختلفی در بروز اوتیسم نقش دارند، اما مهمترین علت آن توارث است. جهشهای ژنتیکی در کنار بحث توارث ژنها در بروز این اختلال دخیل است. موضوع مربوط به یک ژن هم نیست و ژنهای مختلف و تعامل آنهاست که باعث بروز اوتیسم میشود.</strong></p><p><strong>این بیماری هنوز مرموز است و ناشناختههای بسیاری در مورد آن وجود دارد. تحقیقات زیادی در این زمینه انجام شده و علل مختلفی مثل برخی کمبودهای تغذیهای در دوران بارداری یا سن والدین یا حتی برخی بیماریهای دوران نوزادی و … را در بروز آن دخیل میدانند که هیچ یک صددرصد مورد تایید نیست.</strong></p><p><strong></strong></p><p><strong>۱۸. اوتیسم پدیدهای ناشی از شهرنشینی است</strong></p><p><strong>این باور، هم درست است؛ هم نادرست. آمار نشان میدهد در مناطق صنعتی میزان شیوع اوتیسم بیشتر است. در بیماریهای جدی روانپزشکی کناره گرفتن از شهر و ورود به روستا باعث میشود فرد زندگی بهتری داشته باشد، چون زندگی در شهر به مهارتهای بیشتری نیاز دارد.</strong></p><p><strong>مکان سنجی، مدیریت زمان و جمعیت زیاد، کار را سخت میکند، اما در روستا ارتباط سادهتر است و نیازهای سطحی باعث میشود شدت علائم کم شود، اما فراموش نکنیم به هر حال کسانی که در شهر هستند، دسترسی بیشتری به خدمات دارند و تشخیص بیماری در آنها سادهتر است.</strong></p><p><strong>۱۹. کودک مبتلا به اوتیسم میتواند وارد مدرسه عادی شود</strong></p><p><strong>خیلی از کودکانی که اوتیسم خفیف دارند، به مدارس عادی راه پیدا میکنند و اتفاقا برایشان بهتر است، زیرا حضور آنها در کنار کودکان دچار اوتیسم که علائم شدید دارند، میتواند باعث بروز رفتارهای کلیشهای در آنها شود.</strong></p><p><strong>در مدارس عادی، حضور یک معلم رابط مخصوصا برای کودک کم توان کمک کننده است. برخی از این کودکان حفظیات خوبی دارند، اما متاسفانه باید بپذیریم که ممکن است حتی به این کودکان قلدری شود یا مورد آزار ج×ن×س×ی یا تمسخر دیگران قرار بگیرند.</strong></p><p><strong>به صلاح کودک است که با کودکان طبیعی حشر و نشر داشته باشد. اینکه درمانگر با او به پارک برود، بسیار خوب است، زیرا تعمیم دادن از جمله مسائلی است که این کودکان در آن دچار مشکل هستند.</strong></p><p><strong>چنین سرویسی پرهزینه است و به همین دلیل به مادر آموزش داده میشود ارتباطات را در محیطهای دیگر اصلاح کند. مسلما باید به سلامت روان مادر هم توجه کرد و فرصتهایی را به وجود آورد تا بتواند برای خود زمانی داشته باشد.</strong></p><p><strong>با اینحال، برخی بر این باورند که نباید به اولیای مدرسه در مورد اوتیسم کودکان توضیح داد، چرا که برخی از مدارس ما دید منفی به مسائل روانپزشکی دارند و حتی کودک بیش فعال را در مدرسه روی صندلی جدا مینشانند و اگر کودکی آسیب ببیند، همه تقصیرها را به گردن کودک مبتلا به اوتیسم میاندازند. متاسفانه این ضعفها وجود دارد و به اصلاحاتی در این زمینه نیازمندیم.</strong></p><p><strong></strong></p><p><strong>۲۰. اوتیسم هم درمان دارویی دارد، هم درمان نگهدارنده</strong></p><p><strong>تعداد داروهای شیمیایی و حتی رژیمهای غذایی که برای درمان به کار میرود، زیاد است. مکمل B ۶، امگا ۳ و حتی رژیمهای بدون گلوتن یا پرپروتئین گاهی برای این کودکان توصیه میشود، اما هیچ یک تاثیر فوق العادهای ندارند.</strong></p><p><strong>اگر علائم شدید باشد، مثلا کودک خندههای بی مورد یا حرکتهای کلیشهای یا تشنج و رفتارهای خودآزار داشته باشد، داروهایی برای حذف و طبیعی شدن رفتار او تجویز میشود که موثر هم است.</strong></p><p></p><h4></h4></blockquote><p></p>
[QUOTE="sara°⁸, post: 67708, member: 169"] [B]۶. کودک مبتلا به اوتیسم ساعتها با یک وسیله سرگرم میشود کودک طبیعی مدت توجه کوتاهی دارد یعنی شاید نهایتا ۵ دقیقه با یک اسباب بازی بازی کند و بعد آن را رها کند و سراغ بازی دیگری برود. کودک طبیعی، چون محرکهای مختلف را آزمایش میکند، پیشرفت میکند، اما کودک مبتلا به اوتیسم ساعتها یک بازی تکراری انجام میدهد. ۷. کودک مبتلا به اوتیسم محو پنکه و لباسشویی میشود این کودکان به چرخیدن یا به وسایلی که میچرخد مثل پنکه و لباسشویی علاقمند هستند و ممکن است ساعتها خود را با تماشای آنها سرگرم کنند. ممکن است زنجیری را تکان دهند یا به موسیقیهای ثابت واکنش و علاقه شدید نشان دهند. ۸. کودک مبتلا به اوتیسم مثل کودکان دیگر بازی نمیکند این کودکان بازیهای تخیلی ندارند. کودکان از ۱.۵ تا ۲ سالگی وارد بازیهای نمادین میشوند؛ مثلا ممکن است از یک تکه پازل به عنوان لیوان چای استفاده کنند یا عروسک شان را روی پا بگذارند و تکان دهند. این بازیها به رشد طبیعی کودک کمک میکند، اما مبتلایان به اوتیسم این توانایی را ندارند. آنها با اسباب بازیها آنگونه که باید بازی نمیکنند؛ مثلا ممکن است به جای راه بردن ماشینهای اسباب بازی روی زمین، آنها را پشت هم بچینند و قطار کنند. ۹. تشخیص اوتیسم در بدو تولد ممکن نیست علائم اوتیسم معمولا از ۹ ماهگی قابل تشخیص است، اما در ۳-۲ سالگی کاملا مشخص میشود مگر در موارد بسیار خفیف که ممکن است در نوجوانی یا جوانی تشخیص داده شود. علائم در ۳ حوزه ارتباط، کلام و علایق و رفتارهای تکراری دیده میشود. ۱۰. کودک مبتلا به اوتیسم ارتباتط چشمی ندارد در موارد متوسط تا شدید، این کودکان ارتباط چشمی ندارند، اما در موارد خفیف فقط ارتباط کلامی برقرار نمیکنند. ۱۱. کودک مبتلا به اوتیسم نبوغ خاصی در برخی مسائل دارد متاسفانه دو سوم کودکان مبتلا کم توان ذهنی هستند و یک سوم آنها هوش معمولی دارند. این کودکان در برخی مسائل نبوغ خاصی دارند. مثلا ممکن است علاقه خاصی به سیارهها داشته باشند و با کمترین تلنگری اطلاعاتی را در این زمینه حفظ کنند و اگر در جمع قرار بگیرند در مورد این مسائل صحبت کنند. معمولا هم به پیامهای ارتباطی دیگران مثل اینکه «بس است» یا «خسته شدیم» توجهی ندارند. ۱۲. کودک مبتلا به اوتیسم توان همذات پنداری ندارد کودک مبتلا به اوتیسم درک کاملی از احساسات دارد. او میتواند مادرش را بغل کندو ببوسد یا دلیل گریه اش را جویا شود، اما در سنین بالاتر که انتظارها از او بیشتر میشود، ممکن است در این زمینه دچار مشکل شود. کودک مبتلا به اوتیسم توانایی ذهن خوانی ندارد؛ نمیتواند به محیط توجه کند یا خود را جای دیگران بگذارد و احساسات دیگران را درک کند. ۱۳. کودک مبتلا به اوتیسم تفکر انتزاعی ندارد تفکر انتزاعی تفکر پیچیدهای است که با رسیدن به نوجوانی کامل میشود. یک فرد عادی در نوجوانی میتواند متوجه ضرب المثلها و کنایه شود، اما این کودکان چنین درکی ندارند. آنها نمیتوانند از مسائل نتیجه بگیرند و همین موضوع ارتباطشان را مختل میکند. ۱۴. کودکان مبتلا به اوتیسم یکپارچگی حسی ندارند این کودکان یکپارچگی حسی ندارند؛ یعنی در برخی از آنها آستانه درد بسیار بالا و در برخی پایین است. بعضی از آنها گاهی متوجه سوختگیهای شدید نمیشوند و برخی با کوچکترین ضربه درد شدید حس میکنند. در مورد صدا هم همینطور است؛ گاهی یک کودک مبتلا صداهای بسیار آهسته را میشنود و به آن توجه دارد در حالی که متوجه صداهای بلند مثل صدای زنگ در نمیشود. ۱۵. اوتیسم درمان پذیر است متاسفانه والدین برخی از کودکان دچار اوتیسم واقعیت را انکار میکنند، چون پذیرش این موضوع سخت است، اما با این کار فقط کودک شان را از دوران طلایی درمان محروم میکنند؛ در صورتی که اگر آموزشهای لازم، به موقع به کودک در سن طلایی داده شود، احتمال طبیعیتر شدن رفتارها وجود دارد. در موارد خفیف معمولا اوتیسم را دیر و در نوجوانی و جوانی تشخیص میدهند. وقتی مهارتها شکل پیدا کرد، دیگر نمیتوان آن را تغییر داد. البته اگر بینش را تغییر دهیم، حتی به این افراد در این سن هم میتوان کمک کرد؛ مثلا اگر نوجوانی نمیداند کجا باید حین ارتباط صحبت هایش را قطع کند، باید به مادر یاد داده شود با علائم خاصی به فرزندش غیرمستقیم نشان دهد صحبت کافی است. سن طلایی درمان اوتیسم تا قبل از ۵ سالگی است. هر چه در سن پایین تری اختلال تشخیص داده و بازتوانیها شروع شود، احتمال طبیعی شدن بیشتر است، اما باید بپذیریم که این کودکان همیشه تا حدودی با سایر همسالان خود متفاوت هستند. با این همه، متاسفانه برخی از درمانگران هنوز تعریف قدیمی اوتیسم را باور دارند و فکر میکنند این بیماران، ناتوان و گوشه گیر هستند و اگر فردی کلام و فقط علایق خاص و تکراری داشته باشد، میگویند به اوتیسم مبتلا نیست و با تشخیص اشتباه، کودک را از دورانط لایی درمان محروم میکنند. ۱۶. باید توقع خود را از کودک مبتلا به اوتیسم تعدیل کنیم اگر ناتوانیها را نادیده بگیریم و فقط به تواناییها توجه کنیم، مانع پیشرفت کودک میشویم، چون به مرور ضعفها شدیدتر میشود و حتی روی تواناییها سایه میاندازد. ۱۷. دلیل قطعی اوتیسم معلوم نیست عوامل مختلفی در بروز اوتیسم نقش دارند، اما مهمترین علت آن توارث است. جهشهای ژنتیکی در کنار بحث توارث ژنها در بروز این اختلال دخیل است. موضوع مربوط به یک ژن هم نیست و ژنهای مختلف و تعامل آنهاست که باعث بروز اوتیسم میشود. این بیماری هنوز مرموز است و ناشناختههای بسیاری در مورد آن وجود دارد. تحقیقات زیادی در این زمینه انجام شده و علل مختلفی مثل برخی کمبودهای تغذیهای در دوران بارداری یا سن والدین یا حتی برخی بیماریهای دوران نوزادی و … را در بروز آن دخیل میدانند که هیچ یک صددرصد مورد تایید نیست. ۱۸. اوتیسم پدیدهای ناشی از شهرنشینی است این باور، هم درست است؛ هم نادرست. آمار نشان میدهد در مناطق صنعتی میزان شیوع اوتیسم بیشتر است. در بیماریهای جدی روانپزشکی کناره گرفتن از شهر و ورود به روستا باعث میشود فرد زندگی بهتری داشته باشد، چون زندگی در شهر به مهارتهای بیشتری نیاز دارد. مکان سنجی، مدیریت زمان و جمعیت زیاد، کار را سخت میکند، اما در روستا ارتباط سادهتر است و نیازهای سطحی باعث میشود شدت علائم کم شود، اما فراموش نکنیم به هر حال کسانی که در شهر هستند، دسترسی بیشتری به خدمات دارند و تشخیص بیماری در آنها سادهتر است. ۱۹. کودک مبتلا به اوتیسم میتواند وارد مدرسه عادی شود خیلی از کودکانی که اوتیسم خفیف دارند، به مدارس عادی راه پیدا میکنند و اتفاقا برایشان بهتر است، زیرا حضور آنها در کنار کودکان دچار اوتیسم که علائم شدید دارند، میتواند باعث بروز رفتارهای کلیشهای در آنها شود. در مدارس عادی، حضور یک معلم رابط مخصوصا برای کودک کم توان کمک کننده است. برخی از این کودکان حفظیات خوبی دارند، اما متاسفانه باید بپذیریم که ممکن است حتی به این کودکان قلدری شود یا مورد آزار ج×ن×س×ی یا تمسخر دیگران قرار بگیرند. به صلاح کودک است که با کودکان طبیعی حشر و نشر داشته باشد. اینکه درمانگر با او به پارک برود، بسیار خوب است، زیرا تعمیم دادن از جمله مسائلی است که این کودکان در آن دچار مشکل هستند. چنین سرویسی پرهزینه است و به همین دلیل به مادر آموزش داده میشود ارتباطات را در محیطهای دیگر اصلاح کند. مسلما باید به سلامت روان مادر هم توجه کرد و فرصتهایی را به وجود آورد تا بتواند برای خود زمانی داشته باشد. با اینحال، برخی بر این باورند که نباید به اولیای مدرسه در مورد اوتیسم کودکان توضیح داد، چرا که برخی از مدارس ما دید منفی به مسائل روانپزشکی دارند و حتی کودک بیش فعال را در مدرسه روی صندلی جدا مینشانند و اگر کودکی آسیب ببیند، همه تقصیرها را به گردن کودک مبتلا به اوتیسم میاندازند. متاسفانه این ضعفها وجود دارد و به اصلاحاتی در این زمینه نیازمندیم. ۲۰. اوتیسم هم درمان دارویی دارد، هم درمان نگهدارنده تعداد داروهای شیمیایی و حتی رژیمهای غذایی که برای درمان به کار میرود، زیاد است. مکمل B ۶، امگا ۳ و حتی رژیمهای بدون گلوتن یا پرپروتئین گاهی برای این کودکان توصیه میشود، اما هیچ یک تاثیر فوق العادهای ندارند. اگر علائم شدید باشد، مثلا کودک خندههای بی مورد یا حرکتهای کلیشهای یا تشنج و رفتارهای خودآزار داشته باشد، داروهایی برای حذف و طبیعی شدن رفتار او تجویز میشود که موثر هم است.[/B] [HEADING=3][/HEADING] [/QUOTE]
درج نقلقولها...
پاسخ دادن
تالارها
علوم و فناوری
پزشکی و سلامت
طب اطفال
حقایقی درباره ی کودکان مبتلا به اوتیسم
سلام
دوست عزیز
جهت انتشار آثار و یا حمایت از نویسندههای انجمن، اکنون به خانوادهی رمانیک بپیوندید.
با ما اوقات خوشی را تجربه خواهید کرد. 🌹
تالار
فراخوانها
آموزش
کار با انجمن
قوانین
کلی
قوانین
فرستادن موضوع و نوشته
بالا
پایین