دانستنی تاریخ آمریکا

[at♧er]

قبایل مقیم امریکا​

حدود 14000 سال پیش از میلاد مسیح، مردمانی از شمال شرق آسیا وارد سرزمین آمریکا شدند. این افراد در آمریکا تمدن تشکیل دادند و خود تبدیل به قبایل مختلفی شدند که به آنها بومیان آمریکایی (Native Americans) می‌گویند. این افراد کم‌کم به خاطر شرایط آب‌وهوایی دچار تغییرات ژنتیکی شده و نژاد سرخپوستان (American Indians) را به وجود آوردند. دلیل نام‌گذاری این افراد بومی به هندی (Indian) به این خاطر است که کریستف کلمب که در جستجوی سرزمین هندوستان بود، در مواجهه با این افراد پنداشت آنها هندی هستند. از این تمدن‌ها سنگ‌نگاره‌ها، بناها و برخی اشیای دیگر بجا مانده است که نشان می‌دهند این افراد دارای تمدنی بزرگ و نظام اجتماعی پیشرفته بودند. برای مثال قبیله آپاچی‌ها و قبیله چروکی‌ها که از نژاد می‎سی‎سی‎پی بودند شهرها و بناهای تاریخی عظیمی از خود به جای گذاشته‌اند. بسیاری از این افراد بومی در قرن 15 و 16 میلادی به خاطر ورود بیماری‌هایی فراگیر مانند آبله که از طریق ورود اروپایی‌ها به آمریکا وارد این سرزمین شد، از بین رفتند.​

امروزه حدود ۲٫۵ میلیون نفر سرخپوست در آمریکا باقی مانده‌اند که در شمال آمریکا ساکن هستند. برخی از این افراد سنن و سبک زندگی بومی خود را حفظ کرده‌اند و برخی هم همرنگ با جمعیت آمریکایی‌ها شده و سبک زندگی‌شان را تغییر داده‌اند.

 

[at♧er]

کشف امریکا
پادشاه اسپانیا به یک دریانورد ایتالیایی به نام کریستف کلمب در سال 1492 دستور داد که راهی به سوی هندوستان پیدا کند. کلمب اتفاقی پا به سرزمین آمریکا می‌گذارد و آنجا را کشف می‌کند. در قرن هفدهم مهاجرت‌های اروپایی‌ها به تدریج به قاره جدید آغاز شد. اولین بار اسم «آمریکا» در نقشه یک کشیش آلمانی به نام مارتین ولدزموئلر دیده شد که گفته می‌شود از نام دریانوردی به نام آمریگو وسپوچی گرفته شده است که در سفرهای اکتشافی خود از قاره جدید بازدید کرده بود.
کشورهایی که از اروپا به قاره جدید آمدند اسپانیا، بریتانیا، هلند، فرانسه، پرتغال، سوئد و روسیه بودند. اسپانیایی‎ها بیشتر در منطقه فلوریدای امروزی ساکن شدند، بریتانیایی‎ها در منطقه ویرجینیا و شهر جیمز تاون سکونت کردند، فرانسوی‌ها بیشتر در جنوب ایالت لوئیزیانا و اطراف رودخانه می‎سی‎سی‎پی اقامت کردند، هلندی‌ها هم نیوآمستردام را ساختند که امروزه به آن منطقه نیویورک می‌گویند .

 

[at♧er]

استعمار بریتانیا
از بین تمامی کشورهایی که وارد قاره آمریکا شدند، بریتانیا بود که توانست در ایالت ویرجینیا و ماساچوست مستعمره تشکیل دهد و قدرت اقتصادی، قانونی، سیاسی و فرهنگی منطقه را به دست بگیرد. ایالت ویرجینیا به دلیل شرایط طبیعی بسیار خوب و خاک غنی از لحاظ کشاورزی بسیار قدرتمند شد و صنعت کاشت پنبه و تنباکو از آنجا آغاز شد. بریتانیا برای این منظور از قاره آفریقا افرادی را به عنوان برده وارد کرد و برده‌داری را بخشی از اقتصاد جا زد که بعدها موجب مسائل و مشکلات زیادی در کشور شد.
مستعمره‌های بریتانیایی از جنوب آمریکا شروع و تا مناطق شمالی که امروزه کانادا است، گسترده شده بود. به این مناطق و ایالت‌ها مستعمرات سیزده‌گانه (Thirteen Colonies) می‌گویند. این مستعمرات که به خاطر سلطه ناعادلانه و مالیات گزاف بریتانیا به ستوه آمده بودند، در سال 1776 دست به انقلاب زدند .

 

[at♧er]

انقلاب امریکا
بریتانیایی‎ها به خاطر داشتن برده و کارگر رایگان اقتصاد را به دست گرفته بودند و مالیات را افزایش داده بودند تا خرج کشورگشایی و جنگ‌ها را دربیاورند. این اقدامات تاجرها و مستعمره‎نشین‌ها را ناراضی و آنها را وادار به شورش کرده بود. در این شورش و انقلاب، دولت‌های اسپانیا و فرانسه که رقیب بریتانیا محسوب می‌شدند به انقلابی‎ها کمک مالی و نظامی کردند.
به این صورت جنگ‌های انقلاب آمریکا از 1775 با «نبرد لگزینگتون» به فرماندهی جرج واشنگتن آغاز شد. در سال 1781 آمریکایی‌ها در «نبرد یورکتوان» پیروز می‎شوند و در سال 1783 قرارداد صلح با بریتانیا بسته می‌شود. سیزده مستعمره آمریکا در چهارم ژوئیه سال 1776 با صدور اعلامیه استقلال آمریکا رسما آمریکا را کشوری مستقل نامیدند.
رهبران سیاسی این جنبش استقلال که در آمریکا به آنها پدران بنیانگذار (founding fathers) گفته می‌شود نقش اساسی در به امضا رساندن اعلامیه استقلال داشتند و پس از پیروزی برای تدوین و تاسیس قانون اساسی (Constitution) آمریکا تلاش کردند و اولین دولت آمریکا را به وجود آوردند. برخی از مهم‌ترین این رهبران جرج واشنگتن، توماس جفرسون، جان آدامز، بنجامین فرانکلین و جیمز مدیسون بودند.
قانون اساسی آمریکا یکی از قدیمی‌ترین قانون‌های اساسی دنیاست و تا به حال تغییر نکرده و تنها اصلاحیه‌هایی به آن اضافه شده است. به همین خاطر این قانون اساسی، یک میراث ملی برای آمریکا شناخته می‌ش ود.