مذ احبیتک ...
صار العالم اجمل مما کان !
الورد ینما علی کتفی !
و الشمس تدور علی کفی!
واللیل جداول من الحان!
________________
از آن دم که دوستت داشتم..
جهان از آنچه بود زیباتر شد
گل ها روی شونه ام به خواب میروند
وخورشید به دور دستانم میچرخد
وشب، جویبار ها از نواست
ای دل عبث مخور غم دنیا را
فکرت مکن نیامده فردا را
کنج قفس چو نیک بیندیشی
چون گلشن است مرغ شکیبا را
بشکاف خاک را و ببین آنگه
بی مهری زمانهٔ رسوا را
این دشت، خوابگاه شهیدانست
فرصت شمار وقت تماشا را
از عمر رفته نیز شماری کن
مشمار جدی و عقرب و جوزا را
دور است کاروان سحر زینجا
شمعی بباید این شب یلدا...