معرفی ورزش غواصی

[Aiden]

به نام خدا

​

ورزش غواصی

غواصی اسکوبا نوعی غواصی در زیر آب است که غواص با استفاده از دستگاه اکسیژن می تواند در زیر آب تنفس کرده و به غواصی بپردازد. غواصی اسکوبا هم نوعی فعالیت تفریحی است و هم از آن در موارد نظامی، علمی، امنیت عمومی و بخش های تجاری استفاده می شود.
غواص با پوشیدن نوعی کفش باله مانند، قادر به شنا کردن بوده و همچنین با استفاده از یک ماسک غواصی، می تواند محیط اطراف خود را ببیند. غواصان معمولا برای کنترل شناوری خود از لباس و تجهیزاتی خاص استفاده می کنند. در ادامه با دانستنی های ورزش غواصی و نکات اعجاب آور آن آشنا می شوید.

 

[Aiden]

جالب ترین دانستنی های ورزش غواصی

۱. اسکوبا مخفف "دستگاه خودکفای تنفس زیر آب" است.
۲. اسکوبای مدار بسته در ابتدا برای نجات و فرار اختراع شد. ارتش به این دلیل به آن علاقه مند شد، زیرا حباب بسیار کمی تولید کرده و در نتیجه کمتر قابل شناسایی بود.
۳. اولین مجموعه موفقیت آمیز اسکوبای مدار بسته در سال ۱۸۷۸ توسط هنری فلوس طراحی شد.
۴. اولین مجموعه موفقیت آمیز اسکوبای مدار باز در سال ۱۹۴۳ توسط ژاک ایو کوستو و امیل گوگنان طراحی شد.
۵. از خطرات ایجاد شده در حین غواصی اسکوبا می توان به بیماری کاهش فشار اشاره کرد. در این بیماری به علت کاهش ناگهانی فشار محیط،حباب های نیتروژن در خون و بافت بدن غواصان تشکیل می شود. برای پیشگیری از این حالت، غواص باید به آرامی به سطح آب برگردد. این بیماری می تواند باعث مرگ یا معلولیت شود. دیگر خطرات ناشی از غواصی عبارتند از: خفتگی نیتروژنی، مسمومیت با اکسیژن و خرابی تجهیزات غواصی.

 

[Aiden]

۶. قوانین اصلی برای غواصی اسکوبا عبارتند از:
آموزش و مهارت کافی
هرگز به تنهایی غواصی نکنید
وضعیت جسمانی مناسب
به آرامی و با کنترل به سطح آب برگردید
نفس خود را نگه ندارید
بررسی دقیق تجهیزات
۷. معمولا سالانه یک نفر به علت غواصی فوت می کند.
۸. قوانینی وجود دارند که مدت زمان و میزان عمق غواصی را مشخص می کنند.
۹. زمانی که غواص زیر ۳۰ متر در آب فرو رود، حالت خفتگی نیتروژنی را تجربه خواهد کرد که این حالت می تواند منجر به بی هوشی یا مرگ غواص شود.
۱۰. شکستگی انگشت یکی از شایع ترین آسیب های ناشی از غواصی اسکوبا است.
۱۱. در سال ۲۰۱۴، احمد گابر، غواص مصری، رکورد جهانی غواصی با تجهیزات اسکوبا را به ۳۳۲.۳۵ متر افزایش داد.
۱۲. در سال ۲۰۱۶، کم کارابی، غواص ترکی، رکورد طولانی ترین غواصی زیر آب را با ۱۹۲ ساعت، ۴۲ دقیقه و ۴۲ ثانیه، از آن خود کرد.
۱۳. در آب های آرام و معتدل، یک غواص به طور میانگین، ۶۰۰ کیلو کالری در ساعت می سوزاند.
۱۴. بیش از ۶ میلیون غواص اسکوبا در جهان وجود دارند.
۱۵. شایع ترین دلیلی که افراد نمی خواهند غواصی کنند، ترس از کوسه است.
۱۶. برای غواصی تفریحی، عمق مناسب بین ۳۰ و ۴۰ متر است. برای عمق های بیشتر نیاز به آموزش های ویژه خواهد بود.

 

[Aiden]

چرا غواصی اسکوبا جذاب است؟

غواصی اسکوبا عمدتا به علت جذابیت غیر قابل دسترس دنیای زیر آب انجام می شود. جهان زیر آب، قسمتی از طبیعت است که بشر نمی تواند آن را به طور کامل کنترل کند، به عبارت دیگر، ما نمی توانیم به راحتی در زیر آب نفس بکشیم. از این رو، غواصی اسکوبا به ما این فرصت را می دهد که در دنیای زیر آب قرار بگیریم، حتی اگر برای مدت زمان کوتاهی این اتفاق، روی دهد. دنیای زیر آب بسیار زیباست و گفته می شود آسیا، دریای سرخ و دیواره بزرگ مرجانی در استرالیا، از بهترین نقاط برای غواصی اسکوبا هستند.
نکات فنی در ارتباط با غواصی اسکوبا

اسکوبا مخفف دستگاه خودکفای تنفس زیر آب است. به عبارت دیگر، تجهیزاتی که به ما این امکان را می دهند تا در زیر آب نفس بکشیم. هوای داخل مخازن نوعی هوای فشرده است که ترکیبی از نیتروژن، اکسیژن و دیگر گاز ها را شامل می شود. بسیاری از مردم به اشتباه فکر می کنند که این هوا، تنها از اکسیژن خالص تشکیل شده است، اما این حالت باعث مسومیت غواصان می شود. به دلیل وجود نیتروژن در هوای فشرده، غواصان باید به هنگام غواصی در عمق های زیاد، توجه داشته باشند که دچار خفتگی نیتروژنی نشوند. این مشکل به راحتی با بازگشت به آب های کم عمق برطرف خواهد شد.

 

[Aiden]

امنیت و خطرات ناشی از ورزش غواصی

به یاد داشته باشید که هرگز به تنهایی و بدون آموزش های مناسب غواصی نکنید. اکثر خطرات ناشی از غواصی به علت افزایش فشار آب هستند. این شرایط می تواند بیماری ها و وضعیت های زیر را پدید آورد.
۱. باروتروما
باروتروما یا ترومای فشاری به آسیب فیزیکی ناشی از تغییرات فشار در زیر آب گفته می شود که عمدتا بر گوش میانی تاثیر می گذارد. برای پیشگیری از این حالت، غواص باید سوراخ های خارجی بینی خود را پر کرده، دهان خود را بسته و با شدت بدمد. با این روش، فشار در دهان و گلو افزایش یافته و باعث باز
شدن شیپور های اوستاش می شود. علاوه بر این، غواصان به هنگام پایین رفتن در آب باید به طور مرتب فشار گوش های خود را یکسان سازی کنند.
۲. بیماری کاهش فشار
این بیماری، به علت افزایش فشار در زیر آب ایجاد شده که سبب جذب نیتروژن بیشتر در بافت های بدن می شود. اگر این فشار ناگهان کاهش پیدا کند، نیتروژن اضافی باعث تشکیل حباب های مضر می شود. غواصان باید به صورت مرحله مرحله و با نظارت به سطح آب برگردند. بسته به میزان جذب نیتروژن و سرعت آزاد شدن آن، این بیماری می تواند باعث درد مفاصل، بروز بثورات پوستی، فلج و حتی مرگ شود.
۳. مسمومیت با اکسیژن
مسمومیت با اکسیژن معمولا زمانی روی می دهد که غواص به عمق زیر ۱۳۵ فوت برود. در این شرایط، بدن اکسیژن زیادی را جذب می کند. اثرات این حالت عبارتند از: دید تونلی (از دست دادن دید محیطی با حفظ دید مرکزی)، تهوع، انقباض ناگهانی عضله، از دست دادن هوشیاری و تشنج.
۴. آمبولی ریه
غواصانی که به سرعت صعود می کنند، در معرض ابتلا به آمبولی ریه قرار می گیرند. افزایش فشار محیط زیر آب موجب می شود که گاز تنفسی غواص، غلیظ تر شده که این امر باعث ورود هوای بیشتر به ریه ها و در نتیجه تورم و بزرگ تر شدن ریه ها خواهد شد. صعود آرام و حبس نکردن نفس از عواملی هستند که غواصان باید به آن ها توجه داشته باشند.

 

[Aiden]

۵. حیات دریایی
غواصان هرگز نباید فراموش کنند که وارد دنیای وحش زیر آب می شوند. در حالی که اکثر موجودات دریایی، خطری برای غواصان ندارند، با این حال، ممکن است حوادث غیر منتظره ای روی دهد. غواصان هرگز
نباید حیوانات زیر آب، از جمله مرجان ها را لمس کنند.
۶. خرابی تجهیزات
بسیاری از غواصان ممکن است وسایل غواصی را اجاره کنند. یک عمق سنج شکسته می تواند منجر به بروز بیماری کاهش فشار شود. یک رگلاتور خراب می تواند باعث خفگی و غرق شدن شود. بنابراین، غواصان باید هر بار قبل از استفاده از وسایل، آن ها را بررسی کنند.
یکی از ورزش‌هایی که نشاط بسیاری با خود به همراه دارد و تفریحی پرطرفدار محسوب می‌شود، ورزش غواصی است. شاید یکی از دلایل کمتر پرداختن به این ورزش نسبت به رشته‌های دیگر آن است که تنها در محل‌هایی ویژه باید انجام گیرد و همین امر آن را محدود می‌کند. از طرف دیگر بسیاری از افراد تا نام غواصی را می‌شنوند به فکر هزینه بالای تجهیزات آن می‌افتند، ریسک نمی‌کنند و به سراغ آن نمی‌روند. اما باید بگوییم شما در ابتدای آموزش این رشته، نیازی به هیچ یک از تجهیزات نداشته و می‌توانید آنها را اجاره کنید. از همین رو است که میخواهیم شما را بیشتر با این ورزش آشنا کنیم تا در صورتی که علاقمند به غواصی هستید آن را به عنوان یکی از تفریحات اوقات فراغت خود انتخاب نمایید.

 

[Aiden]

غواصی چه ورزشی است؟


اگر بخواهیم بگوییم غواصی چیست باید بگوییم توانایی شنا کردن در زیر آب است که البته هم میتواند به همراه وسایل تنفس مصنوعی اسکوبا باشد و هم بدون آنها انجام شود. این ورزش به غیر از بحث تفریح، کاربردهای پژوهشی، صنعتی و نظامی نیز دارد. از طرف دیگر باید بگوییم امروزه این ورزش مانند گذشته نیست که تنها عده‌ای خاص بتوانند آن را انجام دهند زیرا این ورزش به یک ورزش همگانی تبدیل شده است و عموما افراد بدون مشکل می‌توانند آن را امتحان کرده و از آن لذت ببرند.
با تاریخچه غواصی آشنا شوید
شاید برایتان سوال باشد که ورزش غواصی از چه زمانی به زندگی انسانها وارد شده است و از چه دورانی بشر به این نتیجه رسید که باید به کشف و جستجوی اعماق آبها بپردازد ؟ هنوز نمی‌توان به صورت دقیق گفت بشر تا چه حدی می توانست بدون هوا در زیر آب دوام آورد اما میتوان گفت قدمت آن به حدود ۵ هزار سال پیش باز میگردد و از آن زمان به این کار به چشم یک حرفه می‌نگریستند. البته باید تاکید کنیم غواصی با کمک لوازم تنفس مصنوعی قدمت زیادی ندارد.
نکته مهم دیگری که باید در خصوص تاریخچه این رشته بگوییم این است که غواصانی که در هزاران سال قبل فعالیت می‌کردند با هدف دستیابی به غذا، مرجان، مروارید و… به آبهای کم عمق رفته و به شنا می‌پرداختند. از طرف دیگر بسیاری از آنها برای بریدن لنگر کشتی‌های دشمنان مهاجم و همچنین سوراخ کردنشان و مواردی از این دست غواصی می‌کردند.
تاریخچه غواصی در ایران بسیاری قدمت غواصی در ایران را به صدها سال پیش از میلاد مسیح مرتبط میدانند. مورخان بر این باورند که در دوران خشایار شاه از شنای زیر آب برای خروج اشیای قیمتی از کشتی‌های غرق شده استفاده میشد. از سوی دیگر باستان شناسان بقایایی یافته‌اند که نشان می‌دهد ساکنین دریای پارس برای خروج مروارید از این فن
استفاده می‌کردند، به همین دلیل است که بسیاری، ایرانیان را پایه‌گذار غواصی می‌دانند.

 

[Aiden]

آیا غواصی جزو ورزش‌‌های سخت است؟

نمی‌توان به راحتی پاسخ این سوال را داد زیرا هر فردی برای سنجش سختی یا آسانی یک ورزش برای خود متر و معیاری ویژه دارد. ما در این بخش از مقاله نظر کارشناسان در خصوص سخت‌ترین ورزش‌های جهان را می‌خوانیم و در نهایت تصمیم میگیریم که غواصی چقدر سخت است.
مهمترین سایتهای ورزشی دنیا مانند ESPN، Bleacher Report ، Yahoo، CBS و… با بررسی نظر کارشناسان معیارهای گوناگونی را برای سنجش سختی یا آسانی یک ورزش تعیین کرده‌اند که نمونه‌هایی از آنها را برایتان بازگو می کنیم.
استقامت: این واژه با استقامت عضلات، استقامت قلبی و عروقی و… باز میگردد. قدرت بدنی: این واژه به معنای ماکزیمم نیرویی است که میتوان هنگام انجام یک ورزش به کار برد.
نیروی محرکه: نیروی محرکه یعنی نیرویی که یک فرد در مدت زمانی کوتاه با سرعتی معین به یک جسم وارد می‌کند، مانند نیرویی که جهت پریدن به کار می‌رود.
سرعت: میزان حرکت سریع روی زمین یا تکان دادن پشت سر هم اندامی خاص هنگام ورزش
چابکی: توانایی ورزشکار در حرکت و تغییر شرایط بدن آن هم هنگامی که همه چیز تحت کنترل وی باشد.
انعطاف پذیری: به محدوده‌هایی که یک مفصل می‌تواند به حرکت در بیاید، انعطاف پذیری میگویند.
استرس: میزانی که یک ورزش به ورزشکاران استرس وارد کرده و آنها را به واکنش‌های عصبی وادار میکند.
توانایی تحلیل: توانایی بالای تجزیه تحلیل سریع و به موقع

 

[Aiden]

آموزش غواصی به چه صورتی انجام میگیرد؟
یکی از مهمترین چیزهایی که باید به آن توجه کنیم این است که آموزش غواصی حتما باید نزد مربیان دارای مجوز و واجد شرایط انجام شود. این آموزش دارای بخش‌های گوناگونی است که از ایمنی تا شنا را شامل می‌شود. این مهارت‌ها عبارتند از:
برداشت فشار: تنظیم فشار درونی و بیرونی شیپور هنگام قرارگیری در فضاهای پرفشار
تنفس زیر آب: چگونگی تنفس هنگام استفاده از رگلاتور غواصی زیر آب پاکسازی ماسک: چگونگی تخلیه کردن ماسک هنگام حضور در زیر آب
به اشتراک گذاری هوا: چگونگی به اشتراک گذاری یک منبع هوا در آب
صعود اضطراری: بازگشت سریع و ایمن به سطح آب هنگام قطع هوا
شنا: حرکت زیر آب با لوازم مربوطه
علائم غواصی: آموزش علائم جهت برقراری ارتباط با سایر غواصان زیر آب
***
غواصی آزاد:

این رشته بسیار نشاط‌‌آور است و طرفداران زیادی دارد. یکی از اصلی‌ترین مواردی که باید در این نوع از غواصی باید به آن توجه کنید این است که به درستی از شش‌های خود استفاده کرده و نفس بکشید. نقطه آغاز این ورزش آن است که مردم برای یافتن مروارید استفاده می‌کردند اما امروزه از آن به عنوان یک ورزش نام برده می‌شود. اصلی‌ترین ویژگی این ورزش آن است که ورزشکار به زیر آب رفته و تنها با در اختیار داشتن هوای درون شش خود باید زنده بماند. مهمترین تجهیزاتی که غواصی آزاد نیاز دارد ماسک مخصوص، لوله تنفس و یک جفت باله است.

 

[Aiden]

غواصی اسکوبا:
این نوع بر خلاف غواصی آزاد با تجهیزات تنفسی انجام میشود و ورزشکار با دارا بودن هوای فشرده در سیلندر مخصوص به اعماق آب شیرجه می زند.


غواصی اسکوبا مدار باز:
در این روش از غواصی، غواص از سیستم‌های اسکوبای مدار باز استفاده میکند که در آن بازدم غواص وارد آب شده و در محیط آبی تخلیه میشود.


غواصی اسکوبا مداربسته:
در این سبک از غواصی، سیستم‌های مدار بسته تنفسی دارای قابلیت پالایش بازدم را داشته و با حذف دی اکسید کربن و افزودن اکسیژن مجددا آن را در اختیار غواص قرار میدهند.


غواصی با تغذیه از سطح:
این روش بیشتر در اهداف صنعتی مورد استفاده قرار میگیرد که گازها از طریق شلنگی از سطح آب به غواص منتقل می‌شود. در این روش غواصان همیشه به کلاه و ماسک غواصی نیاز دارند. مهمترین کاربرد این روش به تمیز کردن بدنه شناورها خلاصه میشود.


غواصی اشباع:
در این روش غواصان صنعتی میتوانند به مدت چند روز یا حتی چند هفته زیر آب بمانند و کار خود را انجام دهند. در روش غواصی اشباع پس از آن که کار غواصان به اتمام رسید آنها به زیستگاه خشک و تحت فشار در زیر آب میروند.