آموزش هشت نکته راجع به داستان نویسی در ژانر جنایی

[Thumbelina]

اتفاقات هیجان‌انگیز، وقایع اسرارآمیز و حل معمّا از ویژگی‌های رمان‌های جنایی هستند. نوشتن یک رمان جنایی می‌تواند به همان اندازه خواندن آنها هیجان انگیز باشد؛ چرا که باید قوه تخیّل خود را به کار اندازید تا بتوانید خوانندگان داستان خود را در این مسیر با خود همراه کنید. در این مقاله به هشت نکته کاربردی برای نویسندگی در این ژانر می‌پردازیم.

***

1 - از آن چیزی بنویسید که شما را هیجان‌زده می‌کند.​

قدرت این ژانر در نتیجه گیری‌های منطقی و هیجانِ تعقیب است. اگر در طول نوشتن داستان به سمت آشکار شدن مجرم هیجان زده شده‌اید، احتمالاً خوانندگان شما نیز در هنگام خواندن چنین حسی را تجربه خواهند کرد.

2 - تحقیق کنید.​

همیشه این فرض را داشته باشید که خوانندگان شما با داستان‌های کارآگاهی خوب آشنایی دارند؛ حتی اگر آنها فقط سریال‌های جنایی تلویزیون را دیده‌اند، احتمالاً آنها با بخش‌های اداره پلیس، اقدامات کارآگاهی و صحنه‌های جرم آشنایی کاملی دارند. بنابراین اگر DNA، پروفایل قاتل‌های سریالی یا هک رایانه‌ای برای رمان جنایی شما حائز اهمیت هستند؛ در مورد آنها و نحوه کارکرد آنها تحقیق کنید. فقط این نکته را مد نظر داشته باشید که از انباشت اطلاعات بیش از اندازه بیشتر از آنچه در داستان نیاز دارید، پرهیز کنید.

3 - با وقوع جرم شروع کنید.​

هنگام نوشتن داستان‌های جنایی، موتور محرکه روایت، خود جنایت است. این جنایت مجموعه‌ای از وقایع را ایجاد می کند که نیاز به تحقیق دارند. به انگیزه‌های غیر منتظره‌ای اشاره می‌کنند، شخصیت‌های جالبی را فاش می‌کنند و داستان را به سمت نتیجه‌گیری نهایی پیش می‌برند. شما می‌خواهید خوانندگان خود را در همان فصل اول جذب داستان خود کنید.

4 - قهرمانان داستان باید دارای نقص باشند.​

داستان‌های کارآگاهی پر از صحنه‌ها و موقعیت‌های وحشتناک است. شخصیت اصلی شما، همراه او و به ویژه هر بازرس رسمی دیگر در صورتی واقعی به نظر خواهند رسید که دارای نقاط ضعف و یا انگیزه‌های متضاد باشند. آیا آنها به دنبال جبران یا انتقام‌جویی هستند؟ بیش از حد از خود گذشتگی دارند؟ همدلی را از طریق پیچیدگی‌های شخصیتی ایجاد کنید.

5 - شخصیت جنایتکاران داستان را پیچیده خلق کنید.​

داستان معمایی یا کارآگاهی شما از یک شخصیت جنایتکار و در عین حال پیچیده بهره می برد. شاید آنها به دلیل عشقی قدیمی دست به این جنایات می زنند. شاید دیدگاه پیچیده آنها از واقعیت باعث می شود آنها فکر کنند که به بشریت کمک می کنند. همانطور که اغلب در زندگی واقعی نیز چنین است، این افراد خود را شخصیت های خوب داستان خود می دانند. ارائه آنها به این روش می تواند به افزایش جذابیت داستان شما کمک کند.

6 - به قربانیان احترام بگذارید.​

در هنگام نوشتن داستان‌های کارآگاهی ممکن است فقط به پیشبرد روایت فکر کنید؛ اما مهم است که به یاد داشته باشید که اجساد مرده فقط ابزاری برای حرکت پیرنگ رو به جلو نیستند. به قربانیان داستان خود احترام بگذارید و همچنین می‌توانید با کاوش در مورد تأثیر خشونت بر بازماندگان قربانی، واقع‌گرایی، تأثیر عاطفی و انگیزه عدالت را در درون داستان کارآگاهی خود تقویت کنید.

7 - مکان را به یک شخصیت تبدیل کنید.​

آیا رمان جنایی شما در یک شهر بزرگ مانند نیویورک فضاسازی شده است یا یک شهر کوچک؟ بر جو فضای داستان تکیه کنید. آیا شهر پر هرج و مرجی است یا سکوت برقرار است؟ آیا این فضاسازی با نظر خوانندگان در مورد یک فضای مستعد جنایت همخوانی دارد؟ یا این مکان برای وقوع چنین جنایتی تکان دهنده است؟

8 - مخاطبان خود را به حدس زدن وادارید.​

بیش از حد پیچیده کردن داستان شاید وسوسه انگیز به نظر برسد. بسیاری از نویسندگان داستان‌های کارآگاهی روایات را چنان پیچیده می‌کنند که دیگر باورپذیر نیست؛ تا جایی که مجبور می‌شوند به یک امداد غیبی روی آورند (امداد غیبی (deus ex machina) از فنون پیرنگ است که به پیرنگ یک داستان اضافه می‌شود تا به‌طور غیر منتظره پیرنگ داستان یا نتیجه یک جنگ و کشمکش را تغییر دهد). در عوض، باید پایان‌های نفس‌گیری (cliffhanger) را به طور طبیعی بسازید که باعث می‌شود کنار گذاشتن کتاب شما بسیار سخت شود. از به کار بردن نکات انحرافی برای دور کردن سوءظن‌های مخاطبان خود خودداری کنید. اگر توضیحات مربوط به جرم یا هویت مقصر واضح نیست، مانند یک کارآگاه به شواهد و انگیزه‌ها فکر کنید.
---
منبع: فصل یک