نقد و بررسی نقد و برسی فیلم جانوران شگفت انگیز و زیست گاه آنها

[Like crazy<3]

با کمی فشار آوردن به چشمانمان می‌توانیم برخی از ویژگی‌های جالب‌توجه و تازه‌ی «جانوران شگفت‌انگیز» که در میان شلوغی‌های سرسام‌آورش دیده می‌شوند را کشف کرد. می‌توان دید رولینگ قصد روایت داستان تامل‌برانگیزی در رابطه با سرکوب استعداد و توانایی‌های کودکان که می‌تواند در نهایت به افسردگی و سرشکستگی و انفجار تاریکی درونشان منجر شود و به جامعه ضربه بزند داشته است و این فیلم مثل سری «هری پاتر» با موضوع نژادپرستی هیتلر گونه‌ی برخی جادوگران سروکار دارد و البته از طریق نیوت اسکمندر که برخلاف هری پاتر و تیمش، به جای چوب جادو با حیواناتش مبارزه می‌کند، پتانسیل بالایی نه برای تبدیل شدن به یک «هری پاتر» دیگر، اما پیش‌درآمد قابل‌احترام و تحسین‌آمیزی داشته است. اما محصول نهایی در موفقیت در این ماموریت نه چندان دشوار شکست خورده است.

گروه جلوه‌های ویژه «جانوران شگفت‌انگیز» گرچه در زمینه‌ی طراحی حیوانات نیوت که از تکه گیاهی گروت‌مانند شروع می‌شوند و تا سموری عاشق طلا و جواهر و کرگدنی با مغزی درخشان ادامه دارند کار خوبی انجام داده‌اند، اما در زمینه‌ی طراحی نیویورک دهه‌ی ۲۰ خیلی مصنوعی ظاهر شده‌اند. جلوه‌های ویژه «یادگاران مرگ» که مربوط به بیش از ۵ سال پیش می‌شد، خیلی متقاعدکننده‌تر از «جانوران شگفت‌انگیز» هستند. هر وقت کاراکترها قدم در خیابان‌ها می‌گذارند که تعدادشان کم هم نیست، کاملا می‌توان متوجه‌ی پرده‌های سبز دور و اطرافشان شد. تمام اینها به نبرد نهایی بدی ختم می‌شود که در دسته نبردهای «اونجرز: دوران اولتران»، «افراد ایکس: آپوکالیپس» و «جوخه‌ی انتحار» قرار می‌گیرد. جایی که خلاقیت و فکر در طراحی اکشن، جای خودش را به فرو کردن یک سری جلوه‌های ویژه‌ی سرگیجه‌آور و خرابی‌های غول‌پیکر در صورت تماشاگر می‌دهد. این موضوع به علاوه‌ی تدوین شتاب‌زده‌ی فیلم و جادوگرانی که برخلاف جادوگران بریتانیایی، تله‌پورت کردن مداوم را به جاروسواری ترجیح می‌دهند کاری کرده تا صحنه‌های اکشن به ملغمه‌ی نامفهومی از انفجارها و تخریب‌ها و سروصداهای عصبی‌کننده و آدم‌هایی که بی‌وقفه در حال غیب شدن و ظاهر شدن هستند....