نقد و بررسی نقد فیلم 23 نفر, The 23, نگاهی به فیلم ۲۳ نفر

[Maedeh]

مدتهاست که سازندگان فیلم‌های دفاع مقدس و جنگی در کشور ما به این نکته پی برده‌اند که فیلمسازی ژانر جنگی باید تغییر پیدا کند و زمانی که امکانات و ساخت یک فیلم اکشن جنگی تمام عیار بسیار هزینه‌بر است، بهتر است که سینمای جنگی را در کالبدی جدید تعریف کنند.(در این مثان استثناهایی مثل تنگه ابوقریب وجود دارند که با هزینه‌های چندین میلیاردی تولید شده‌اند و با وجود فروش بالات نتوانستند به سوددهی برسند.) فیلم‌های جنگی که درباره جنگ است اما در آن خبری از صحنه‌های اکشن نیست، سالهاست که توسط کارگردانان خوش ذوق تهیه و تولید می‌شوند و ۲۳ نفر آخرین مورد این سبک فیلم‌هاست.

 

[Maedeh]

موسسه اوج یا به بیانی بهتر سازمان هنری اوج، نهادی برخاسته از دل سپاه پاسداران است که توانسته بودجه‌های نسبتا بالایی را برای تولید کارهایش خرج کند. اوج از سال ۱۳۹۰ تاسیس شد ولی دو سه سالی است که با تغییر رویه و نگاه مدیران آن، شاهد ساخت آثار درخور توجهی از سوی این سازمان هستیم و به نظر می‌رسد که اوج بالاخره به این نکته پی برده که شعار سر دادن‌های افراطی کار را به جایی نمی‌رساند و با دست در دست قرار گرفتن کنار هنرمندان حاذق، آثاری را تولید می‌کند که هم مردمی باشند و هم در راستای سیاست‌های این سازمان پیش بروند. نمونه بارز این همکاری‌ها را در فصل پنجم سریال محبوب پایتخت شاهد بودیم که با ورود اوج به این مجموعه، سریال از نظر کیفی سطحی بسیار بالاتر از فصل‌های پیشین خود قرار گرفت و بودجه‌ خوبی که از طرف موسسه به آنها داده شد و امکانات و اجازه‌هایی که اوج برای عوامل سریال فراهم کرد باعث شد که سریال وارد فاز جدیدی شود.

 

[Maedeh]

سازمان سینمایی اوج چند سالی است که به خوبی و با طمانینه و سیاست‌هایی خاص وارد وادی فیلمسازی برای اکران سینماها هم شده و تا به امروز توانسته فیلم‌هایی چون تنگه ابوقریب، ایستاده در غبار، به وقت شام، بادیگارد و یا انیمیشن فهرست مقدس را تولید کند که جملگی آنان فیلم‌هایی نسبتا پرهزینه بودند و البته با بخت اقبال خوبی هم در میان مردان حکومتی و بخشی از مردم شده‌اند.حاشیه‌های این سازمان سینمایی تمامی ندارد و وابستگی آنها به سپاه پاسداران باعث شده که این حواشی روز به روز دا‌غ‌تر هم بشوند و البته اگر یادتان باشد، ابراهیم حاتمی کیا در جشنواره سال گذشته کارکنان و کارمندان این مجموعه را با لفظ سربازان گمنام امام زمان معرفی کرد.

 

[Maedeh]

سازمان سینمایی اوج در سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر چندان دست پر حاضر نشده و تنها با فیلم ۲۳ نفر به بخش سودای سیمرغ راه پیدا کرده است. مجتبی فرآورده تهیه کنندگی این فیلم سینمایی را برعهده دارد؛ فردی که پیش‌تر در در دهه هفتاد شمسی آثاری را در ژانر دفاع مقدس ساخته و یا تهیه کنندگی کرده و حالا با دگردیسی زاویه دید خود، فیلم ۲۳ نفر را تهیه کنندگی کرده است. در کنار فراورده، مهدی جعفری سکاندار کارگردانی فیلم را برعهده گرفته، فردی که تا پیش از این فیلم سینمایی ایستگاه اتمسفر را ساخته بود و البته مستندی هم درباره همین ۲۳ نفر مورد بحث در فیلمش تحت عنوان آن ۲۳ نفر و یک نفر دیگر ساخته بود.

 

[Maedeh]

۲۳ نفری که فیلم جدید سازمان سینمایی اوج داستان آنها را روایت می‌کند، در حقیقت ۲۳ سرباز نوجوان ۱۵ تا ۱۸ ساله هستند که در زمان جنگ ایران و عراق به اسارت گرفته شدند و به جای آنکه به همراه دیگر رزمندگان به اردوگاه‌ها فرستاده شوند، در زندان عراقی‌ها ماندند. صدام حسین و تیم نظامی‌اش تصمیم گرفته بود که با اسیر کردن این نوجوانان، با آنها یک سری شوی تبلیغاتی تلویزیونی به سود کشور خود بسازد و این نوجوانان را دستمایه فریب‌های سیاسی و پروپاگاندای خود کرد. صدام حسین لباس‌های شیک تن این بچه‌ها کرده و آنها را به شهربازی می‌برد و با فیلمبرداری و عکسبرداری از این تیم نشان می‌داد که ارتش عراق با نوجوانان سر صلح و دوستی دارد و به دروغ می‌گفت که این رزمندگان کوچک به زور و فریب پول و... به جنگ فرستاده شده‌اند.

 

[Maedeh]

احتمالا با من هم عقیده هستید که در سینمای ایران، جای سینمای اقتباسی به شدت خالی است و کمتر اثری را مشاهده می‌کنیم که بر اساس یک کتاب داستانی ساخته شده باشد و به موفقیت هم رسیده باشد. فیلم‌های معدودی در سینمای کشورمان بوده‌اند که بر اساس یک کتاب ساخته شوند و این گزینه‌های معدود نتوانستند حق مطلب را نسبت به منبع اقتباسی خود بیان کنند. فیلم ۲۳ نفر هم بر اساس کتابی به نام داستان آن ۲۳ نفر ساخته شده که توسط یکی از همین اسرای نوجوان نوشته شده است. شاید همینجا بد نباشد بگویم که تمامی این ۲۳ نفر به جز یک نفر آنها (سید عباس سعادت) همچنان زنده هستند و احمد یوسف زاده که نویسنده کتاب نیز به شمار می‌رود، کارهای زیادی پیرامون شنیده شدن قصه تلخ خود و دوستانش در بین مردم کرده است.