- شناسه کاربر
- 91
- تاریخ ثبت‌نام
- 2020-10-14
- آخرین بازدید
- موضوعات
- 442
- نوشته‌ها
- 3,257
- راه‌حل‌ها
- 2
- پسندها
- 6,362
- امتیازها
- 463
- محل سکونت
- خسته آباد✨️
در یک دنیای کامل، آرش معیریان اجازه فیلمسازی ندارد. در یک دنیای کامل، فیلمی مانند «خالتور» ساخته نمی‌شود. در یک دنیای کامل، محمد حسین فرح بخش با سینما کاری ندارد. در یک دنیای کامل، عوامل فیلم شنیعی مانند «خالتور»، به دلیل این حجم از اهانت و جفا در حق سینما، محاکمه می‌شوند، اما متأسفانه ما در دنیایی کاملا ناعادلانه زندگی می‌کنیم.
بحث درباره فیلمنامه، کارگردانی، بازیگری، فیلمبرداری، گریم، طراحی صحنه و لباس، موسیقی، تدوین و باقی موارد، بحثی کاملا بیهوده و عبث است. مشخص است که این مسائل برای سازندگان این فیلم شنیع اهمیتی نداشته‌اند. این اثر شنیع، به صورت فیلمی با هدف بررسی دغدغه‌های موسیقی تبلیغ شده و ما هم توقع داشتیم که تبلیغات فیلم دروغین باشد، اما فیلم خالتور به هیچ وجه یک فیلم موزیکال نیست و تنها تقلید شنیعی از فیلم گنج قارون است و البته، به یاد و خاطره این فیلم کلاسیک، به شدت توهین کرده است.
با این حال، سعی می‌کنیم به صورت اجمالی، ایرادات فیلم را مرور می‌کنیم. اول از همه، باید از بازی بازیگران فیلم شاکی بود. پوریا پورسرخ، هر چقدر هم تلاش کند، باز هم بازیگر بدی است و در فیلم خالتور، بازی او از همیشه آزاردهنده‌تر است. علی صادقی، مانند سایر نقش‌هایش، انسانی لوده و دون‌مایه را به نمایش گذاشته است. این نوع شخصیت، شاید ۱۵ سال پیش بامزه به نظر می‌رسید، اما اکنون زننده است. دیدن رسول نجفیان که از همیشه بدتر ظاهر شده، مایه تأسف است. سحر قریشی که همچنان دوست دارد در فیلم‌های بد بازی کند، آن‌قدر خود را جدی گرفته که انگار در فیلم استیون اسپیلبرگ بازی می‌کند. مهران غفوریان هم در واقع همان نقشش در سریال زیر آسمان شهر را تکرار کرده است. مریم امیر جلالی هم نقشی کاملا تکراری را بازی می‌کند و آرش معیریان، از نقش او یک دلقک ساخته و عجیب است که خود مریم امیر جلالی، قبول کرده چنین نقشی را ایفا کند. محمدرضا شریفی‌نیا که دیگر باید تمام نقش‌هایش را نشسته اجرا کند، همان نقشی را بازی می‌کند که در تمام فیلم‌هایش بازی کرده و آن، یک مرد نسبتا مسن خوش‌قلب و مهربان است. امیرحسین صدیق نیز بیش از حد خود را جدی گرفته است. از همه بدتر، دیدن محمدرضا هدایتی دوست‌داشتنی در این فیلم بسیار بد است. مایه تأسف است که این مرد نازنین را در چنین نقش زشت و کریهی می‌بینیم.
بحث درباره فیلمنامه، کارگردانی، بازیگری، فیلمبرداری، گریم، طراحی صحنه و لباس، موسیقی، تدوین و باقی موارد، بحثی کاملا بیهوده و عبث است. مشخص است که این مسائل برای سازندگان این فیلم شنیع اهمیتی نداشته‌اند. این اثر شنیع، به صورت فیلمی با هدف بررسی دغدغه‌های موسیقی تبلیغ شده و ما هم توقع داشتیم که تبلیغات فیلم دروغین باشد، اما فیلم خالتور به هیچ وجه یک فیلم موزیکال نیست و تنها تقلید شنیعی از فیلم گنج قارون است و البته، به یاد و خاطره این فیلم کلاسیک، به شدت توهین کرده است.
با این حال، سعی می‌کنیم به صورت اجمالی، ایرادات فیلم را مرور می‌کنیم. اول از همه، باید از بازی بازیگران فیلم شاکی بود. پوریا پورسرخ، هر چقدر هم تلاش کند، باز هم بازیگر بدی است و در فیلم خالتور، بازی او از همیشه آزاردهنده‌تر است. علی صادقی، مانند سایر نقش‌هایش، انسانی لوده و دون‌مایه را به نمایش گذاشته است. این نوع شخصیت، شاید ۱۵ سال پیش بامزه به نظر می‌رسید، اما اکنون زننده است. دیدن رسول نجفیان که از همیشه بدتر ظاهر شده، مایه تأسف است. سحر قریشی که همچنان دوست دارد در فیلم‌های بد بازی کند، آن‌قدر خود را جدی گرفته که انگار در فیلم استیون اسپیلبرگ بازی می‌کند. مهران غفوریان هم در واقع همان نقشش در سریال زیر آسمان شهر را تکرار کرده است. مریم امیر جلالی هم نقشی کاملا تکراری را بازی می‌کند و آرش معیریان، از نقش او یک دلقک ساخته و عجیب است که خود مریم امیر جلالی، قبول کرده چنین نقشی را ایفا کند. محمدرضا شریفی‌نیا که دیگر باید تمام نقش‌هایش را نشسته اجرا کند، همان نقشی را بازی می‌کند که در تمام فیلم‌هایش بازی کرده و آن، یک مرد نسبتا مسن خوش‌قلب و مهربان است. امیرحسین صدیق نیز بیش از حد خود را جدی گرفته است. از همه بدتر، دیدن محمدرضا هدایتی دوست‌داشتنی در این فیلم بسیار بد است. مایه تأسف است که این مرد نازنین را در چنین نقش زشت و کریهی می‌بینیم.
نام موضوع : نقد فیلم خالتور
دسته : سینما و تئاتر
