Like crazy<3
مدیر رصد
پرسنل مدیریت
مقامدار آزمایشی
مدیر
رصد کننده
کاربر منتخب
کاربر نقرهای
کاربر ثابت
- مدیر کتابدونی
- - رصد
- شناسه کاربر
- 1249
- تاریخ ثبتنام
- 2021-11-25
- آخرین بازدید
- موضوعات
- 448
- نوشتهها
- 1,862
- راهحلها
- 21
- پسندها
- 20,680
- امتیازها
- 613
- محل سکونت
- او (":
مینی سریال The House، یک اثر ترسناک آنتولوژی است که حاوی سه قسمت و هر کدام، توسط اندا ولش نوشته شده است. قسمت اول، به کارگردانی اما دی سواف و مارک جیمز رلس ساخته شده است. از صداپیشگان این قسمت میتوان به متیو گود، کلودلی بلاکلی و میا گاث اشاره کرد. این قسمت، درمورد یک خانواده است که مرد خانواده، ریموند، فردی شکست خورده است و با پیشنهاد یک مرد مرموز رو به رو میشود که به دنبال آن، وارد یک خانهی عجیب و مجلل میشوند.
قسمت دوم، توسط نیکی لیندروت فون بار کارگردانی شده است. جارویس کوکر، سون وولتر و ایون لومبارد از صداپیشگان این قسمت هستند. این بار، داستان یک موش را میبینیم که سعی در تعمیر یک خانه و نو کردن آن دارد. سپس، سعی میکند آن را به فروش برساند و با ملاقات کنندگان عجیبی رو به رو میشود و در کنار تمامی این موارد، با استرس و اضطراب خود دست و پنجه نرم میکند.
کارگردان قسمت سوم، پالوما بائسا است. هلنا بونهام کارتر، پل کی، ویل شارپ و سوزان ووکوما در این قسمت به صداپیشگی پرداختهاند. این بار شاهد داستان یک سری گربه هستیم که در یک خانه زندگی میکنند و رزا، مدیر آن خانه است و سعی میکند همزمان بر روی مستاجران رو مخ، تعمیر و بازسازی خانه و آبی که تمام خانه را فرا گرفته، مدیریت داشته باشد.
از همان شروع تیتراژ و موسیقی مالیخولیایی گوستاوو سانتائولایا، میتوان فهمید که با یک اثر متفاوت رو به رو هستیم. اما چه اثری؟ یک استاپ موشن تاریک و عجیب به سبک کورالین؟ خیر، ما این بار با داستانهایی ترسناک، سراسر استعاره و نماد و دنیاهایی عجیب سر و کار داریم که بازتابی از اعمال و درگیریهای انسان امروزی را نشانمان میدهد. اندا ولش، از نمایش نامه نویسان کهنه کار ایرلندی است اما این بار، هرچقدر سعی کرده به صورتی ابزورد و تلخ مشکلات روزمره را به نمایش بگذارد، در شخصیت پردازی، پایان بندی و سیر روایی مشکل دارد.
متاسفانه هر سه داستان دنیاهای جذابی را خلق میکنند، اما داستانها سراسیمه گونه روایت میشوند و انگار میخواستند هر کدام را در نیم ساعت پروندهاش را ببندند! مشخص است که این اولین پروژه بزرگ کارگردانان این اثر است و در بسیاری از قسمتها، این آماتور بودن بسیار واضح است. تلاششان برای نوگرایی در زمینه طراحی شخصیتها و استفاده از یک استاپ موشن جدید، قابل تقدیر است؛ اما از طرفی دیگر، ما شاهد هیچگونه خلاقیتی در کارگردانی یا طراحی صحنههای جذاب نیستیم. حتی خانه انیمیشن، چیز خاصی ندارد و بسیار عادی است.
از لحاظ صداپیشگی، هرکدام از صداپیشگان توانستهاند حسهای خشم، خوشحالی و غم را به خوبی نشان بدهند. بهترین صداپیشه میا گاث است که توانسته آن معصومیت و سادگی میبل نه ساله را به نمایش بگذارد. هلنا بونهام کارتر و متیو گود به عنوان دیگر صداپیشگان مشهور، یکی در نقش جین گربه و دیگری در نقش ریموند، صدایشان روی شخصیت به خوبی نشسته است. جارویس کوکر، که به سرپرست ژانر بریت پاپ معروف است، توانسته آن حس اضطراب و وحشت شخصیت موش را به نمایش بگذارد. تیم صداپیشگی، تمامیشان عملکرد بسیار مثبتی از خود نشان دادهاند و این مورد، جز نقاط قوت انیمیشن محسوب میشود.
قسمت دوم، توسط نیکی لیندروت فون بار کارگردانی شده است. جارویس کوکر، سون وولتر و ایون لومبارد از صداپیشگان این قسمت هستند. این بار، داستان یک موش را میبینیم که سعی در تعمیر یک خانه و نو کردن آن دارد. سپس، سعی میکند آن را به فروش برساند و با ملاقات کنندگان عجیبی رو به رو میشود و در کنار تمامی این موارد، با استرس و اضطراب خود دست و پنجه نرم میکند.
کارگردان قسمت سوم، پالوما بائسا است. هلنا بونهام کارتر، پل کی، ویل شارپ و سوزان ووکوما در این قسمت به صداپیشگی پرداختهاند. این بار شاهد داستان یک سری گربه هستیم که در یک خانه زندگی میکنند و رزا، مدیر آن خانه است و سعی میکند همزمان بر روی مستاجران رو مخ، تعمیر و بازسازی خانه و آبی که تمام خانه را فرا گرفته، مدیریت داشته باشد.
از همان شروع تیتراژ و موسیقی مالیخولیایی گوستاوو سانتائولایا، میتوان فهمید که با یک اثر متفاوت رو به رو هستیم. اما چه اثری؟ یک استاپ موشن تاریک و عجیب به سبک کورالین؟ خیر، ما این بار با داستانهایی ترسناک، سراسر استعاره و نماد و دنیاهایی عجیب سر و کار داریم که بازتابی از اعمال و درگیریهای انسان امروزی را نشانمان میدهد. اندا ولش، از نمایش نامه نویسان کهنه کار ایرلندی است اما این بار، هرچقدر سعی کرده به صورتی ابزورد و تلخ مشکلات روزمره را به نمایش بگذارد، در شخصیت پردازی، پایان بندی و سیر روایی مشکل دارد.
متاسفانه هر سه داستان دنیاهای جذابی را خلق میکنند، اما داستانها سراسیمه گونه روایت میشوند و انگار میخواستند هر کدام را در نیم ساعت پروندهاش را ببندند! مشخص است که این اولین پروژه بزرگ کارگردانان این اثر است و در بسیاری از قسمتها، این آماتور بودن بسیار واضح است. تلاششان برای نوگرایی در زمینه طراحی شخصیتها و استفاده از یک استاپ موشن جدید، قابل تقدیر است؛ اما از طرفی دیگر، ما شاهد هیچگونه خلاقیتی در کارگردانی یا طراحی صحنههای جذاب نیستیم. حتی خانه انیمیشن، چیز خاصی ندارد و بسیار عادی است.
از لحاظ صداپیشگی، هرکدام از صداپیشگان توانستهاند حسهای خشم، خوشحالی و غم را به خوبی نشان بدهند. بهترین صداپیشه میا گاث است که توانسته آن معصومیت و سادگی میبل نه ساله را به نمایش بگذارد. هلنا بونهام کارتر و متیو گود به عنوان دیگر صداپیشگان مشهور، یکی در نقش جین گربه و دیگری در نقش ریموند، صدایشان روی شخصیت به خوبی نشسته است. جارویس کوکر، که به سرپرست ژانر بریت پاپ معروف است، توانسته آن حس اضطراب و وحشت شخصیت موش را به نمایش بگذارد. تیم صداپیشگی، تمامیشان عملکرد بسیار مثبتی از خود نشان دادهاند و این مورد، جز نقاط قوت انیمیشن محسوب میشود.
نام موضوع : معرفی انیمیشن خانه the house
دسته : انیمیشن