روان شناسی فشار روحی و روانی را نباید سرکوب کرد

[☆ARMAN☆]

فشار روحی به شما وارد شده، بغض گلوی تان را گرفته ، اشک تا پشت پلک های تان هجوم آورده، کافی است پلک بزنید و اشک سرازیر شود. روانتان آزرده است و از شدت غم و ناراحتی، صورت تان برافروخته شده.

 

[☆ARMAN☆]

صدای تان را صاف می کنید و تلاش می کنید محکم صحبت کنید، اما لرزشش کاملا پیداست. فقط می خواهید فریاد بزنید، اما به هر دلیل که فقط خودتان می دانید، غم و بغض تان را فرو می خورید. به خانه که می رسید دیگر حال تان را نمی دانید. این قدر گریه می کنید که چشم های تان دیگر توان دیدن ندارند. حال تان اما خوب نمی شود! به این دلیل که به موقع ابراز احساسات نکرده اید. واکنش نشان نداده اید. به قول معروف حق طرف را کف دستش نگذاشته اید.

 

[☆ARMAN☆]

روانشناسان عقیده دارند باید به موقع، به جا و به اندازه، واکنش نشان داد. درغیر این صورت، خشم، غم، رنج و غصه و حتی گاهی شادی در روان تان جمع شده و به شکل های دیگری مانند مشکلات جسمی، روانی و یا واکنش ناگهانی در شرایط نامناسب و به شکل نامناسب بروز می کند. به نظر شما چه طور باید ناراحتی و غم مان را بروز بدهیم؟ بهترین راهکار نشان دادن غم مان چیست؟

 

[☆ARMAN☆]

باور های غلط در مورد گریه نکردن را دور بریزید
سخت است؛ اما امکان پذیر است! هرچه باور درباره گریه نکردن، فرو خوردن غم، متانت، وقار، حفظ آرامش، حفظ غرور و... شنیده اید، دور بریزید. این ها باورهای نادرستی است که فقط و فقط باعث تشدید غم و رنج شما، باقی ماندن حرف ها در دل تان و بروز نادرست آنها به شکل اختلال های جسمی و روانی می شوند. بنابراین هر وقت از چیزی غمگین و دلخور شدید، حتما حس تان را به شکلی که احساس می کنید از غم رها می شوید، بروز دهید. این حس را همان جا بیان کنید و آنها را مانند کوله باری با خودتان حمل نکنید.

 

[☆ARMAN☆]

راحت گریه کنید
اجازه بدهید اشک های تان به راحتی سرازیر شوند. گریه کردن درواقع اولین و بهترین راهکار برای نشان دادن احساس درونی شماست. گریه نماد بیرونیِ احساس درونی شماست. به همین دلیل است که بعد از گریه کردن، احساس آرامش می کنید چون هورمون های ایجاد کننده استرس با گریه کردن از بین می روند. بعد از گریه کردن، روی تخت تان دراز بکشید. نفس عمیق بکشید و به فرآیندی که اتفاق افتاد، کمی فکر کنید. در این شرایط دو حالت را احساس خواهید کرد:

 

[☆ARMAN☆]

اگر احساس آرامش نکردید، اجازه بدهید روان تان تصمیم گرفته و اگر نیاز است، دوباره گریه کنید. به هیچ وجه در هیچ شرایطی جلوی گریه کردن تان را نگیرید.

اگر احساس آرامش کردید، یعنی گریه توانسته غم و اندوه تان را کم کند

منبع روبیکا