روان شناسی غمگین ها ، همه این شکلی اند!

[seon-ho]

ویژگی ها و مشخصات رفتاری افراد غمگین​

در بعضی از افراد به صورت کاملا ناخودآگاه شادی بیشتری وجود دارد اما بعضی از افراد هم هستند که به طور ناخودآگاه غمگین تر از دیگران می باشند. آن ها معمولاً بیشتر تحت تاثیر اتفاقات منفی قرار می گیرند و ویژگی های خاصی دارند. در این قسمت قصد داریم بعضی از عادات افراد غمگین را به شما معرفی کنیم.

تمرکز آن ها همیشه روی چیز های منفی است​

همه ما تجربه چیزهای خوب و بد را در زندگی داریم و بسته به تمایلی که درونمان وجود دارد، به چیزهای خوب یا بد واکنش نشان می دهیم و عکس العمل های متفاوتی خواهیم داشت. افراد غمگین اغلب تمرکز خود را به شرایط بد اختصاص می دهند. در مقایسه چیزهای خوبی که برایشان اتفاق می افتد، گذرا محسوب می شود و به سرعت آن را فراموش می کنند.

تمایل به کنترل مداوم زندگی دارند​

افراد غمگین معمولاً از ناامنی رنج می برند و تمایل دارند که هر چیز کوچکی را کنترل کنند. آن ها احساس می کنند که اگر کنترل را از دست بدهند، زندگی شان از دست می رود و از اتفاقات غیرقابل پیش بینی به شدت می ترسند. کنترل بیش از حد روی وقایع باعث می شود تا از بعضی از کارهای شان پشیمان شوند.

آن ها باور دارند که زندگی سخت است​

زندگی برای این افراد یک جنگ مداوم به نظر می رسد که هر روز و هر سال باید در آن بجنگند. آن ها معمولا تحت تاثیر واقعیت های خشن و خطرناک قرار می گیرند و احساس می کنند که در طول زندگی باید آنقدر بجنگند تا بمیرند. افراد غمگین هیچ گاه زیبایی های زندگی را نمی بینند و از پستی بلندی زندگی لذت نمی برند. آن ها فقط به فکر اتفاقات وحشتناک هستند.

صحبت آن ها فقط غیبت و شکایت است​

مکالمه افراد غمگین فقط در مورد غیبت کردن و شکایت از دیگران می باشد. تمرکز آن ها روی چیزهای غلط است. معمولاً از بحث هایی که در آن ها تفکرات عمیق تری وجود دارد، دوری می کنند.

مدام خودشان را با دیگران مقایسه می کنند​

همه ما منحصر به فرد هستیم و نمی توانیم شبیه دیگران باشیم، یعنی نگاه مان نسبت به مسائل متفاوت است اما افراد غمگین نمی توانند این قضیه را بپذیرند. مدام خودشان را با افراد بهتر مقایسه می کنند و غصه می خورند و همین باعث می شود که همیشه احساس نا رضایتی و کمبود داشته باشند.

به دنبال چیز های پوچ می روند​

همانطور که گفتیم، افراد غمگین مدام خودشان را با دیگران مقایسه می کنند. به جای این که جای خالی بعضی از چیزها را در زندگی پر کنند، به سمت پول خرج کردن برای اجسام جدید و خیلی شیک و با کلاس هستند و سعی می کنند که ظاهر خود را حفظ کنند و خودشان را خوشبخت نشان دهند.

هیچ وقت به افراد ناشناس اعتماد نمی کنند​

همه افراد ناشناس غیر قابل اعتماد نیستند. افراد معمولی سعی می کنند تا دیگران را بهتر بشناسند اما افراد غمگین به گونه ای متفاوت به افراد ناشناس واکنش نشان می دهند. معمولا سعی می کنند به آنها هشدار دهند، از آن ها فاصله بگیرند و پاسخ شان را سربالا بدهند و آن ها را یک نشانه خطر و تهدید بدانند.

خیلی زود تسلیم می شوند​

برای اینکه به چیزهای مختلف در زندگی دست پیدا کنیم، فرقی ندارد که آن چیز کوچک یا بزرگ باشد، در هر صورت باید خود را با آن ها درگیر نماییم؛ اما چنانچه در این بخش از نمناک هم اشاره کرده ایم متاسفانه افراد غمگین خیلی سریع تسلیم می شوند و شکست را می پذیرند و دیگر انرژی برای انجام کار باقی نمی گذارند، زیرا اصلا تحمل سختی و شکست دوباره را ندارند.

چیز ها و افراد دیگر را سرزنش می کنند​

هنگامی که شرایط وفق مراد نباشند، دو انتخاب وجود دارد:این که ایستادگی کنیم و سعی کنیم شرایط را تغییر دهیم یا اینکه دیگران را سرزنش کرده و از موقعیت فرار کنیم. افراد غمگین مورد دوم را انجام می دهند، مسئولیت اشتباهات را نمی پذیرند، ترجیح می دهند بهانه جویی کنند و اشتباهات را گردن دیگران بیاندازند.

مدام غر می زنند​

افراد غمگین نه تنها دیگران را سرزنش می کنند، بلکه مدام سر آن ها غر می زنند و تقصیرات خود را گردن شان می اندازند و به دنبال بخشیدن نیستند. کینه را از دل خود پاک نمی کنند و همیشه از دیگران ایراد می گیرند.

در مورد آینده بدبین هستند​

آینده برای افراد غمگین پر از چیز های ناشناخته، افراد، دوستان و دشمنان است. آن ها فرصت زندگی را غنیمت نمی شمارند و نسبت به آینده تصورات بد و غلطی دارند و کاملا ناامید هستند.

نگران نظر دیگران در مورد خودشان می باشند​

ما هیچ کنترلی روی تفکر دیگران و گفته هایشان در مورد خودمان نداریم اما خودمان انتخاب می کنیم که چه پاسخی به آن ها بدهیم. افراد غمگین به شدت به نظر دیگران اهمیت می دهند و سعی می کنند خودشان را برای بهتر کردن نظر دیگران، تغییر داده یا از انتقادهای افراد دیگر به شدت آسیب می بینند.

معمولا خودخواه هستند​

فرد غمگین نمی خواهد که غمگین باشد اما رفتارش او را غمگین می کند. او نگاه مثبتی نسبت به مسائل ندارد و بیش از حد قصد دارد تا از خودش محافظت و مراقبت کند. همین منجر به خود خواهی می شود اما از حد خودش فراتر می رود و دیگر نیازها و خواسته های دیگران را فراموش کرده و مهربانی را کنار می گذارد، زیرا می ترسند به خودشان آسیب وارد شود.

قدردانی نمی کنند​

افراد غمگین معمولاً قدردانی و سپاسگزاری ندارند. در زندگی همیشه ناراضی هستند زیرا جنبه های منفی را دیده و خودشان را با افراد سطح بالا مقایسه می کنند. کمبود سپاسگزاری در آن ها باعث می شود تا احساس غمگینی شان افزایش پیدا کند.

موضوعات جدی را پنهان نگه می دارند​

این افراد تمایل دارند مشکلات کوچک را بزرگ جلوه دهند و موضوعات جدی و اساسی را از دیگران پنهان کنند و از این بابت که دیگران متوجه مشکلاتشان شوند، به شدت واهمه دارند. آن ها تمایل دارند تا از مشکلات خود فرار کنند و سختی های خود را با هیچکس به اشتراک نگذارند.

حرف مشخص شده ندارند​

نگاه مثبت به زندگی نیازمند یک هدف یا رویای مشخص است. این افراد از کمبود هدف و یک مسیر مشخص در زندگی رنج می برند، آن ها برنامه ریزی درستی ندارند و نمی توانند به خواسته هایشان دست پیدا کنند.

یاد گرفتن چیزهای جدید را رها می کنند​

کمبود هدف در زندگی برای افراد غمگین باعث می شود تا چیزهای جدید را رها کنند. آن ها تمایلی به یاد گرفتن مهارت های جدید و به چالش کشیدن خودشان ندارند و تمرکز خود را برای چیزهایی اختصاص می دهند که از قبل بلد بودند و نمی خواهند هیچ روش جدیدی را ابداع کنند.

بیشتر از سلامتی، نگران پول هستند​

درست است که پول می تواند برای ما رفاه و تا حدی آرامش ایجاد کند، اما سلامتی مهمترین خواسته هر فردی در زندگی است. افراد غمگین به مسائل مالی بیشتر از سلامتی اهمیت می دهند و ترس از بی پولی دارند و همین نگرانی به سلامت آنها آسیب وارد می کند.

مدام به دنبال نتیجه گیری های سریع هستند​

افراد غمگین از هر کاری نتیجه ای می خواهند و همیشه نتیجه های منفی را پیش بینی می کنند، زیرا خودشان و دیگران را باور ندارند و معمولاً تفکر دیگران را حدس می زنند و از این بابت احساس رنج زیادی به آن ها منتقل خواهد شد.

رژیم غذایی مناسبی ندارند​

رژیم غذایی موضوعی بسیار مهم برای سلامت ذهن و جسم است اما افراد غمگین معمولاً انتخاب خوبی در مورد غذایی مصرفی ندارند. همین باعث می شود تا سطح اندورفین آنها کاهش پیدا کند و هورمون هایشان به هم بریزد و منجر به بیماری؛ افزایش غمگینی و اضطراب شود.