دانستنی عجایب باور نکردنی و ترسناک درباره فضا

[seon-ho]

۷ حقیقت ترسناک در مورد فضا و کیهان​

فضا یکی از ترسناک ترین مکان ها در جهان است. برای اثبات این قضیه حقایق زیادی وجود دارد، به عنوان مثال از ستاره هایی که زندگی را با مکیدن ستاره ی مجاور خود از آن می گیرند، تا سیاه چاله ها که همه چیز را می بلعند! بعضی از عجیب ترین قضایا در فضا خواب را از چشمان شما می گیرد! با هم هفت حقیقتی که فضا را ترسناک جلوه می دهند را می خوانیم.
۱- انفجار های قدرتمند ستاره ها را از مرگ بر می گردانند
ابر نواخترهای نوع ال اِی به ستاره های زامبی تشبیه می شوند به این دلیل که این کوتوله های سفید این توانایی را دارند که به زندگی برگردند. این کوتوله های سفید اساسا مرده اند تا وقتی که ایجاد یک ابرنواختری کنند که با مکیدن مواد همسایه های خود به زندگی برگردد. وقتی که آنها دوباره زنده شوند، قسمت های داخلی آنها در سرار جهان پراکنده می شوند.

انفجار های قدرتمند ستاره ها را از مرگ بر می گردانند
۲- بعضی از ستاره ها با مکیدن ستاره های مجاور آنها را از بین می برند
این ستاره ها که شباهت زیادی به خون آشام ها دارند، به آواره های آبی معروف هستند. آنها جوان باقی می مانند، این توانایی را دارند که داغ تر بسوزند و با مکیدن سوخت هیدروژن از ستاره های پیر تر مجاور خود از آنها آبی تر می شوند.

بعضی از ستاره ها با مکیدن ستاره های مجاور آنها را از بین می برند
۳- پس مانده های فضایی می توانند تمام یک تمدن را نابود کنند
سنگ هایی در فضا وجود دارند که می توانند حوادث بزرگی را رقم بزنند. یک سنگ به پهنای ۰٫۶ مایل می تواند به سیاره ی ما برخورد کند و در مسیر خود همه چیز را به نابودی بکشد. حتی سنگ های با پهنای کم تر از ۱۳۰ فوت هم می توانند چندین خسارت را در زمین به جا بگذارند. گمان می رود یک سنگ بزرگ تر(با پهنای ۶ مایل) باعث کشته شدن دایناسورها شده است. یک نکته ی مثبت که شامل مردم زمین در این عصر می شود این است که دانشمندان می توانند با نگاه کردن به آسمان، این سنگ های خطرناک را پیدا و قبل از به خطر انداختن زندگی ما آنها را منحرف کنند.

پس مانده های فضایی می توانند تمام یک تمدن را نابود کنند
۴- عمیق و تاریک بودن عامل اصلی ناشناخته ماندن
این هم یکی دیگر از حقایق ترسناک در مورد فضا است. فضا می تواند مکانی با تاریکی بسیار باشد. در فضا مانند زمین همه جا دارای نور و روشنایی نیست. اگر شما از تاریکی وحشت دارین، پس فضا جای مناسبی برای شما نخواهد بود. تعداد بسیار زیادی از پدیده ها در مکان های خالی و تاریکی های وسیع در کمین هستند. با وجود این همه ستاره، همچنان تاریکی وسیعی وجود دارد.

عمیق و تاریک بودن عامل اصلی ناشناخته ماندن
۵- سیاه چاله ها خود را با سرعت نهصد هزار میلیون مایل بر ساعت به سمت کیهان پرتاب می کنند
این موضوع واقعا ترسناک است. بیش تر مردم فکر می کنند که سیاه چاله ها تنها یک چاله در فضا هستند که همه چیز را در خود فرو می برند و نمی گذارند هیچ چیزی خارج شود. خبر خوب این است که این موضوع همیشه درست نیست. سیاه چاله ها بر اساس اندازه ی خود به این صورت طبقه بندی می شوند: پر جرم، بزرگ، متوسط، کوچک و میکرو. سیاه چاله های میکرو در حال حاظر فقط یک نظریه هستند. اما سیاه چاله های با سایز متوسط وقتی به وجود می آیند که ستاره ها فروپاشی کنند و همدیگر را در بر بگیرند. برد آنها خیلی زیاد نیست، بنابراین آنها همه چیز را در بر نمی گیرند. سپس سیاه چاله هایی به وجود می آید که با سرعت میلیون ها مایل بر ساعت حرکت می کنند. با این شرایط آنها هر چیزی که در مسیرشان است را در بر می گیرند و از پا در می آورند، اما باید به اندازه ی کافی نزدیک آن باشند تا به آن برسند؛ بد ترین حالت زمانی رخ می دهد که آنها به جسم دیگری برخورد کنند و جهت حرکتشان عوض شود.

سیاه چاله ها خود را با سرعت نهصد هزار میلیون مایل بر ساعت به سمت کیهان پرتاب می کنند
۶- ستاره های پر جرم بعد از مرگ و فروپاشی به سیاه چاله تبدیل می شوند و پلاسما آزاد می کنند
هنگامی که یک ستاره ی پر جرم به آخر حیات خود می رسد، به یک سیاه چاله تبدیل می شود. این رخداد باعث می شود مقدار بسیار زیاد انرژی بصورت پلاسمای خارج شده از مرکز ستاره رها شود. این اتفاق تنها در بزرگ ترین ستاره های جهان اتفاق می افتد؛ به دلیل اینکه هیچ یک از این فراغول ها در کهکشان راه شیری وجود ندارد، از این بابت در حال حاظر خطری ما را تهدید نمی کند.

ستاره های پر جرم بعد از مرگ و فروپاشی به سیاه چاله تبدیل می شوند و پلاسما آزاد می کنند
۷- سیاره هایی وجود دارند که مطابق با قوانین پیش نمی روند
حقیقت ترسناک دیگر در مورد فضا که باید بدانید این است که سیاره هایی به اسم سیاره ی سرکش وجود دارند که هیچ مدار خاصی را دنبال نمی کنند. ممکن است که در یک زمان به دور یک مدار بچرخند، اما در همان لحظه قوانین را رد می کنند. به مانند این است که آنها به وسیله ی بدنه ی سیاره ای دیگر از مدار خود بیرون رانده می شوند، و در همین لحظه آنها همین کار را انجام می دهند. آنها در فضا در حال پرسه زدن هستند تا وقتی که دوره ی آنها به اتمام برسد یا توسط بدن کیهانی دیگری متوقف شوند. تعداد این سیاره های سرکش از ستاره ها بیش تر است و اندازه ی آنها حدوداً به اندازه ی سیاره ی مشتری است. تعداد بسیار زیادی از این سیاره ها در این جهان وجود دارند که خارج از مدار خود منتظر برخورد با یک شئ دیگر هستند.