شعر شعرهای طنز کودکانه

[A.i.h]

عجب رسمیه رسم زمونه خونه مون عیدا پر مهمونه

می رن مهمونا از اونا فقط آشغالِ میوه به جا می مونه !

کجاست اون کیوی ؟ چی شد نارنگی ؟ کجا رفت اون موز ؟! خدا می دونه !

جعبه خالی ِ شیرینی هنوز گوشه ی طاقچه پیش گلدونه

عطرش پیچیده تا آشپزخونه شیرینیش کجاست ؟ خدا می دونه

می رن مهمونا از اونا فقط جعبه ی خالی به جا می مونه !

بس خونه رو به هم می ریزن آدم مثل خر تو گِل می مونه

یکی نیست بگه خداوکیلی جای پوست پسته توی قندونه ؟!

قند نصفه ی عموجون هنوز خیس و لهیده ته فنجونه

حالا خداییش قندش مهم نیست کنار اون قند نصف دندونه !

می رن مهمونا از اونا فقط نصفه ی دندون به جا می مونه !

پسته ی خندون ، بادوم شیرین فندق در باز ، مال مهمونه

« پرسید زیر لب یکی با حسرت » : که از این آجیل، به غیر از تخمه،

واسه ما بعدها چی چی می مونه ؟

 

[A.i.h]

رفتم به باغی

دیدم کلاغی

کلاغ زاغی

سنگ و برداشتم

زدم به پایش

پایش خون آمد

بردمش دکتر

دکتر دوا کرد

آب انار داد

امروز دادم خورد

فرداش دیدم مرد

 

[A.i.h]

اتل متل توتوله گاو حسن چه جوره؟ نه شیر داره نه پستون دمبشو بردن اردستون سمشو بردن پاکستون شیرشو بردن هندستون یک زن کردی بستون اسمشو بذار ستاره براش بزن ناقاره رو گنبد و مناره اسمشو بزار عمقزی دور کلاش قرمزی موی سرش وز وزی عمقزی شوخ و شنگه قر دادنش قشنگه هروقت میرن النگه یک پای خرش می لنگه این درو واکن سلیمون اون درو واکن سلیمون قالی رو بکش تو ایوون یه پک بزن به قلیون گوشه ی قالی کبود اسم دائیم محمود محمود بالا بالا سر کرده ی شغالا آش می خوری بسم الله حسنی کجاس تو باغچه چی چی می چینه آلوچه واسه ی دختران کوچه حسنی رفته به اردو برای نصف گردو اردو خبردار شد حسنی گرفتار شد حال بگوم زار شد بگوم بگوم حیا کن از سوراخ در نیگا کن خروسه میگه قوقولی قو مرغ پا کوتای من کو کلاغه میگه قارقار سفره قلمکار کار ببعی میگه بع بع دنبه داری؟ نه نه پس چرا می گی بع بع قورباغه میگه من زرگرم طوق طلا بگردنم اسب سیاه اسب سفید زیر بغلم دسته گل برادرم هاچین و واچین یه پا تو ور چین.