روان شناسی عمومی
روانشناسی عمومی (به انگلیسی: General psychology) شاخه ای از علم روانشناسی است.
روانشناسی عمومی، پایه و اساس مطالعه علم روانشناسی است که به صورت بنیادین اصول اساسی، مشکلات و روش‌های رشد انسان، اختلالات، آسیب‌شناسی روانی، احساس و هیجان، انگیزش، یادگیری، حافظه، حواس، تفکر، ادراک، پردازش شناختی و هوش را مورد مطالعه قرار می‌دهد.
تعریف APA
روانشناسان عمومی
روانشناسان عمومی در زمینه آسیب شناسی روانی و نظریات بنیادین مرتبط با این آسیب ها آموزش دیده و مطالعه می کنند. همچنین در تفسیر و اجرای ارزیابی‌ها و تست‌های مختلف آموزش دیده‌اند. این تست‌ها برای تشخیص شرایط یا شناسایی الگوهای تفکر، رفتاری یا احساس خاصی طراحی شده‌اند. از این آزمونها می‌توان برای ارزیابی مهارتهای ذهنی شخصی، نقاط قوت و ضعف شناختی خاص آنها، ویژگیهای شخصیتی آنها، ترجیحات و مهارتهای حرفه ای آنها و عملکرد عصبی روانی استفاده کرد.
با توجه به این توانایی ها، روانشناسان عمومی می‌توانند در زمینه‌های مختلفی کار کنند، گاهی اوقات با برخی از آموزش‌های تخصصی اضافی، که شامل موارد زیر است:[۳]
مسیر شغلی و حرفه ای
از آنجا که زمینه روانشناسی عمومی بسیار گسترده‌است، روانشناس عمومی می تواند در محیط های متنوعی به ارایه ی خدمات روانشناختی بپردازد، که شامل:
شیوه‌های خصوصی، که روانشناس می‌تواند به تنهایی اداره و مدیریت کند، یا به عنوان بخشی از تیم روانشناسان دیگر با تخصص‌های خاص، یا حتی انواع دیگری از ارائه دهندگان مراقبت‌های بهداشتی و سلامت جامعه به همکاری و فعالیت بپردازد.
روانشناسی عمومی (به انگلیسی: General psychology) شاخه ای از علم روانشناسی است.
روانشناسی عمومی، پایه و اساس مطالعه علم روانشناسی است که به صورت بنیادین اصول اساسی، مشکلات و روش‌های رشد انسان، اختلالات، آسیب‌شناسی روانی، احساس و هیجان، انگیزش، یادگیری، حافظه، حواس، تفکر، ادراک، پردازش شناختی و هوش را مورد مطالعه قرار می‌دهد.
تعریف APA
روانشناسان عمومی
روانشناسان عمومی در زمینه آسیب شناسی روانی و نظریات بنیادین مرتبط با این آسیب ها آموزش دیده و مطالعه می کنند. همچنین در تفسیر و اجرای ارزیابی‌ها و تست‌های مختلف آموزش دیده‌اند. این تست‌ها برای تشخیص شرایط یا شناسایی الگوهای تفکر، رفتاری یا احساس خاصی طراحی شده‌اند. از این آزمونها می‌توان برای ارزیابی مهارتهای ذهنی شخصی، نقاط قوت و ضعف شناختی خاص آنها، ویژگیهای شخصیتی آنها، ترجیحات و مهارتهای حرفه ای آنها و عملکرد عصبی روانی استفاده کرد.
با توجه به این توانایی ها، روانشناسان عمومی می‌توانند در زمینه‌های مختلفی کار کنند، گاهی اوقات با برخی از آموزش‌های تخصصی اضافی، که شامل موارد زیر است:[۳]
- روانشناسی قانونی
- روان شناسی سلامت
- روانشناسی بالینی
- روانشناسی آموزشی، دانشگاهی، تحقیق و آموزش
- روانشناسی شغلی
- روانشناسی مشاوره
- روانشناسی عصبی
- روانشناسی ورزشی
مسیر شغلی و حرفه ای
از آنجا که زمینه روانشناسی عمومی بسیار گسترده‌است، روانشناس عمومی می تواند در محیط های متنوعی به ارایه ی خدمات روانشناختی بپردازد، که شامل:
شیوه‌های خصوصی، که روانشناس می‌تواند به تنهایی اداره و مدیریت کند، یا به عنوان بخشی از تیم روانشناسان دیگر با تخصص‌های خاص، یا حتی انواع دیگری از ارائه دهندگان مراقبت‌های بهداشتی و سلامت جامعه به همکاری و فعالیت بپردازد.
نام موضوع : روانشناسی عمومی
دسته : روانشناسی اجتماعی
