انتشاریافته فی‌البداهه طلوع کن| آلباتروس

فی‌البداهه: طلوع کن
نویسنده: آلباتروس
ژانر: اجتماعی
مقدمه:
با یکی اسم و فامیل بازی می‌کردم.
گفتم اسم؟ گفت عزت.
من از فامیل پرسیدم، گفت شرف.
من از حیوان پرسیدم، گفت نجیب.
شهر رو خواستم، جواب داد جوان‌مردی.
من گفتم غذا، گفت آرامش.
گفتم اشیاء، گفت حرف مردم.
هه! بازی باحالی بود.

 

[Romanik Bot]

نویسنده‌ی عزیز، ضمن خوش‌آمد گویی و سپاس از انتخاب انجمن رمانیک را برای انتشار رمان خود؛ خواهشمندیم قبل از تایپ رمان خود، قوانین زیر را با دقت مطالعه کنید.​

قوانین تایپ رمان​

اگر سوالی دارید میتوانید بعد از خواندن قوانین زیر سوالتون رو مطرح کنید.​

قوانین پرسش سوال ها​

قبل از درخواست جلد، قوانین زیر را مطالعه کنید.​

قوانین درخواست جلد​

برای درخواست نقد، با توجه به قوانین در تاپیک زیر اعلام آمادگی کنید.​

درخواست منتقد برای رمان​

بعد از اتمام رمان، میتوانید درخواست ویراستار دهید.​

درخواست ویراستار​

جهت درخواست صوتی شدن آثار خود می‌‌توانید در تالار مربوطه، درخواست دهید.​

درخواست صوتی شدن رمان​

و پس از پایان یافتن رمان، در تاپیک زیر با توجه به قوانین اعلام نمایید.​

تاپیک اعلام پایان رمان​

@ansel​

@زهرآگیـن​

با تشکر​

 

[آلباتروس]

بریم؟ بسم‌ اللّه.
(الف)
اگه حرف پشت سرت زیاده، بدون بزرگ شدی. مردم که پشت سر بچه حرف نمی‌زنن.

 

[آلباتروس]

(ب)
بیا جلو، می‌خوام فالت رو بگیرم. اهل فالی؟ پس دستت رو بده به من. نزدیک‌تر بیا.
می‌دونی توی کف دستت چی می‌بینم؟ یک دنیای کوچیک! ستاره‌ات نحسه، آینده خوبی منتظرت نیست. ببین! این راهی که داری میری اشتباهه‌ها!
و
و
و
اگه به دنبال فالی تا آینده‌ات معلوم بشه. اگه این‌قدر زندگیت، افکارت، دنیات، حقیر و کوچیکه که همه می‌تونن پیش‌بینی‌اش کنن، بدون دیر و زود زمین خوردنت حتمیه.
رفیق پس اون‌قدر خاص برو جلو که تنها فالگوی زندگیت خودت باشی. بقیه لاف می‌زنن. آینده‌ دو کیلو پیاز پوسیده نیست که به حراجش بذاری!

 

[آلباتروس]

(پ)
پدر داشتن یعنی پشتت گرمه؛ ولی... اونی که یتیمه چی؟
میگن برادر حکم پدر رو داره، می‌تونی بهش تکیه کنی؛ ولی... اونی که برادر نداره پس چی؟
هی! ببخشید که این رو می‌پرسم. چلاقی؟ بس کن! این‌قدر مردهای زندگیت رو دیوار فرض نکن. اون‌ها نه بخارین، نه تخته سنگ. روی پای خودت وایسا. ببین اگه از قدیم گفتن هر کی پدر و برادر داره هیچ کس نتونسته بهش بگه بالا چشمت ابروئه. از الان بگو هر کی خودش رو داره، پشتت آتشفشان فعاله!

 

[آلباتروس]

(ت)
تو اون ترانه‌ای که بارها و بارها گوشش میدن و در آخر براشون تکراری میشه، نیستی.
شده یک آهنگی بذاری که بعد یک مدت نفهمی چی میگه؟ می‌شنویش‌ها؛ ولی درکش نمی‌کنی. می‌دونی چرا؟ چون برات تکراری شده.
حکایت بعضی از آدم‌ها هم همینه.
آیه قرآن باش، پاک و ناب! حتی اگه چندین بار هم مرورت کنن، بفهمنت، بودن باهات حالشون رو عوض کنه.

 

[آلباتروس]

(ث)
ثک و سکون! از بچگی بهمون گفتن این دو واژه تضاد همن، مخالفن؛ اما آیا واقعاً سکون به معنای توقفه؟ یک نقطه؟
زندگیت رو تصور کن. یک خط صاف، همون خط دفتر مشقی که توی بچگی بهمون گفتن بنویس سکون مخالفه با ثک.
حالا به زندگیت نگاه کن. چی شد؟ میگی چه زندگی مسخره‌ای؟ پوچ و خالی؟ اما این‌طوری نیست. از زمین و آسمون برامون می‌باره. نه کسی اون خط رو راست رفته، نه کسی بدون این‌که توی گودالی بی‌افته، مسیرش رو ادامه داده. کلمات همون قله و گودال زندگین که مجبورت می‌کنن بالا و پایین بری. با این‌که زندگی تو یک خط صافه؛ اما حالا بالا و پایین داری. پس سکون با ثک در تضاد نیست.
رفیق نیومدم بهت بگم بپر بپر می‌کنی، خواستم بهت بگم این‌که چه کلماتی رو انتخاب کنی و روی خط زندگیت بچینی، مهمه. تو در هر صورت این شیب و سربالایی رو توی زندگیت داری؛ ولی این‌که از کلمات حیات‌بخش استفاده کنی یا مرگ‌بار، به خود تو بستگی داره.
درست انتخاب کن!

 

[آلباتروس]

(ج)
جور کسی رو قرار نیست بکشی‌ها. اگه تو رو دیوار کوتاه می‌بینن، فرو ریز و دوباره از نو ساخته شو. اون‌قدر رشد کن که برای دیدنت سر بالا کردن هم جواب نده.
یک نفر حق دستور دادن بهت رو داره، کسی که بنده اونی. قربونش برم اون که دیگه جوری نداره.

 

[آلباتروس]

(چ)
چی میگن؟ اونی که بلند می‌خنده، غم بزرگی هم داره؟
تو این قانون رو نقض کن.
بخند، زیبا بخند، بهاری بخند؛ اما... حقیقی باش. اثبات کن که زندگی هنوز هم در جریانه.
تا وقتی خودت رو داری، این فرصت رو هم داری!

 

[آلباتروس]

(ح)
حال من بند نفس‌های کسیه که هیچ وقت من رو ندید.
اونی که آدم‌های پشت سرش، کنارش، مقابلش، بود یا نبودشون به من ارجحیت داشت.
من براش هیچ بودم و اون برای من همه چیز!
"وصیت نامه‌ای از خودی که هیچگاه دیده نشد چرا که زمزمه‌های اطراف شنیدنی‌تر بودن."
قبل از مرگ خودت، خودت رو ببین. ببین چی داره برات.