تمام شده دلنوشته هنگامه‌ی لاجوردی | نادیا بیرامی

به نام حق

دلنوشته:هنگامه‌ی لاجوردی
دلنویس:نادیا بیرامی
ژانر:تراژدی، عاشقانه
ویراستار: هانی.م
مقدمه:

گر چه دل و جانم رفت، لیکن غمی نیست!
از این سینه‌ی تنگ، نفسی هراس‌آلود ز فراغی نیست!
به جز آن دم عمیق لرزان بار آخر، خیال نفس‌ کشیدن گریزد از رگ‌هایم که آب و هوایی نیست!
متاع دل را نخریدم که به بازار عشق دگر بهائی نیست!
می‌روم که به وفای زمانه، دگر بقائی نیست!


​

 

[Aiden]

قانع از آنم که تو را از دور دست‌ها ببیند دیده‌ام، نظری بیندازی و روی برگردانی و دلم هزاران تکه شود!
قانع از آنم که جان و جهانم بگیرند، اما نشود خاطرت دور ز یادم که روحم به یکباره مرده‌ی قبرستان شود!
هراسان از آنم که نفسم سخت بگیرد، نشود وجودم لبریز از هوایت، دل‌تنگ تر از قبل بیمار بمیرم!
هراسان از آنم که دیدار به قیامت باشد داستان من و تو، نرسیده به تو با اشک بمیرم!

 

[Aiden]

گریزان از تو مانده‌ام، دل به تو داده‌ام و دیوانه شده‌ام، کاش عشق راه گم کرده بود و این‌گونه بازیچه‌ی دل‌ها نمی‌شدم!
چه آسان دل دادم و چه سخت دل کنده نمی‌شود از تو، تضاد پر دردی‌ست میان من و تو، چه احوال بدیست شوریده حالی!
روز آشنایی باشد همان خاطره‌ی تلخمان، هزاران آشنایی با خود ببر !
خاموش می‌گردد چراغ زندگانی عمر لیکن تا کجا شکیبا و مجرم بودن؟

 

[Aiden]

قولی به قلب تیمار داده‌ام،
که ندهم نوش عشق، به لبان ترک خورده‌ام، آن منی که قولش، قول نیست!
خیره به دستان سرد و بی‌جان خویش، که به دریا نرسید، آن دیده که کم‌سو و بینا نیست!
خاک کرده هر چه یاد و خاطره از او مانده بود، که نسیان بگیرد عشق او از من دگر، یادش بی‌آرد فراموشی خاک کردنش از خیال من!
در همان خزان زیر سقف شعرهایم،
باران بشوید رنگ دل‌تنگی من، همان خزانی که بارانش نیست!
من جا مانده‌ام در او، و خیالی که می‌کشاند غم و اندوه مرا به قطاری که همسفرش نیست!
من رها مانده‌ام از او، ردپایی که رهی به غلط پیموده و هم‌قدمش نیست!
من کوچ کرده‌ام از او، خاموش و تهی شده‌ چون آخرین ستاره از شب‌های او، از همان کویری که آسمانش نیست!

 

[Aiden]

نویسنده:
و من بار دگر با هنگامه‌ی لاجوردی قلم‌عشق به دست گرفتم، همانند همیشه از سخن عشق، واژه‌های آشفته روی ورقم گم‌شدند، واژگان عشق لابه‌لای واژگان رنج‌کشیده از هم گسیختند و بی‌هیچ سماجتی تراژدی‌ای تلخ به بارآوردند!
اندوه دیدند و مسکوت کنج ورق آرام گرفتند، رهای رها شدند.

پایان: ۱۴۰۰/۱۱/۴ دوشنبه ساعت ۰۵:۱۳ عصر

 

[مدیر تایپ]

عرض سلام و خسته نباشیدی ویژه خدمت شما نویسنده‌ی عزیز!
بدین وسیله پایان تایپ اثر شما را اعلام می‌‌دارم. با آرزوی موفقیت روز افزون!

|مدیریت کتابدونی|​