متروکه دلنوشته دلقک‌ها نمی‌خندند| lucifer

نام اثر: دلقک‌ها نمی‌خندند
نویسنده: lucifer
ژانر: تراژدی
مقدمه:
دلقک‌های عزیز! واقعاً برای تخریب حرفه‌ی شما؛ متاسفم!
دلقک خوبی بودن، سخت است...! از همان‌ها که ساعت‌ها بدون زله شدن، نقش‌بازی می‌کنند...!
با این‌حال؛ حسی در قعر وجودم می‌گفت من دلقک خوبی نیستم؛ تمام پیکرم به هوای لبخند مردم تخریب شد؛ اما... گویی تمام وجود من برای این توده جمعیت، کافی نبود...!

 

[Romanik Bot]

به نام خداوند دل‌های پاک​

سلام خدمت شما دل‌نویس عزیز!​

متشکریم از شما برای انتخاب انجمن رمانیک جهت انتشار آثار ارزشمندتان.​

خواهشمندیم قبل از شروع کردن نگارش دلنوشته‌تان، قوانین مذکور در تاپیک زیر را با دقت مطالعه فرمایید!​

[قوانین و مراحل ایجاد تاپیک دلنوشته]​

پس از ارسال حداقل ده پارت از دلنوشته خود، می‌توانید طبق قوانین تاپیک زیر برای اثر خود درخواست جلد دهید.
[درخواست جلد برای دلنوشته]​

پس از اتمام نگارش، برای درخواست نقد و تعیین سطح اثرتان، از طریق لینک زیر اقدام کنید.
[درخواست نقد و تعیین سطح دلنوشته] ​

پس از رفع ایرادات گفته شده توسط منتقد، جهت بررسی دوباره و تعیین سطح مجدد اثرتان از طریق لینک زیر اقدام کنید.
[تعیین سطح مجدد دلنوشته]​

پس از اتمام نگارش دلنوشته، می‌توانید از طریق لینک زیر برای صوتی کردن دلنوشته خود اقدام کنید.
[درخواست صوتی شدن دلنوشته]​

پس از اتمام نگارش دلنوشته، در تاپیک زیر اعلام کنید.
[اعلام پایان نگارش دلنوشته]​

شما می‌بایست پس از اتمام اثرتون درخواست رصد اثرتان را دهید تا ممنوعات اثرتون بررسی بشه، برای درخواست از طریق لینک زیر اقدام کنید.​

درخواست رصد​

پس از اتمام رصد برای ویراستاری و ارسال اثر شما روی سایت، طبق موارد گفته شده در لینک زیر اقدام کنید.
[درخواست ویراستاری دلنوشته]​

جهت انتقال اثر به متروکه و یا بیرون آوردن اثر از متروکه، از طریق لینک زیر اقدام کنید.
[انتقال و بیرون آوردن دلنوشته از متروکه]​

متشکریم از حضور گرم و همکاری شما در انجمن رمانیک!​

| مدیریت تالار ادبیات انجمن رمانیک |​

 

[lucifer]

نمایش اول؛

من احساسی شبیه دلقک‌ها دارم...
گاهی خنده‌آور و تمسخرآمیز هستم... گاهی مردمان با انگشت، اشاره‌ام می‌کنند و چیزی در گوش بغل‌دستی‌شان پچ‌پچ می‌کنند و بعد قاه‌قاه بنا به خنده می‌کنند...

 

[lucifer]

نمایش دوم؛

گاهی چهره‌ام را با گچ سادگی و گوجه‌ی زبان‌بستن تزیین می‌کنم...
اوقاتی را در پشت سیرک؛ مشغول گریستن می‌گذرانم...
نه!... من دلقک سیرک نیستم؛ من، تنها منم!
منِ دلقک‌نمایِ خسته...!

 

[lucifer]

نمایش سوم؛

گاهی سردرگم و مرعوب، می‌خواهم پشت سایه‌بان‌های سیرک، پناه بگیرم...
هرچند فرار از دست اصوات قهقه؛ کار دشواری است...
هنگام شروع نمایش، حس مرده‌ای را دارم که دیگران دست در تابوت‌اش برده‌اند و تکه گوشت‌های پوسیده‌اش را می‌سوزانند؛ همین‌قدر حقیرانه...!
«و نمایش باری دیگر آغاز شد؛ دلقک‌ها!»

 

[lucifer]

نمایش چهارم؛

شاید خنداندن، کاری سخت، آسان باشد! خفقان هم، همین‌طور...!
مردمانی که برای تماشا می‌آمدند، چه می‌دانستند از درون کالبد خسته از خنداندن من!
چه می‌دانستند از شریان‌های زجرکشیده از قیچی من!
من دلقکی با نقاب تظاهر به دلقک بودنم... در کدام بازی، کودکان مرا پیدا خواهند کرد...؟
«و نمایش باری دیگر آغاز شد؛ دلقک‌ها!»

 

[lucifer]

نمایش پنجم؛

باری دیگر چهره‌ام میان رنگ گچ صورتم و قرمزی دور دهانم و سرمه‌ی دور چشمانم؛ مضحک‌تر شده است...
گاهی مرعوب می‌شوم وقتی فکر می‌کنم قرار است روزی لباس‌های رنگارنگ و زینت چهره‌ام را با رخت اعتبار و لعاب کبر آدمی‌زادی، عوض کنم...!
«و نمایش باری دیگر آغاز شد؛ دلقک‌ها!»

 

[lucifer]

نمایش ششم؛

تمام عمرم؛ صدای خنده شنیدم...
تماشاچیان قهقه‌های تمسخرآمیزشان را مهمان روحم می‌کردند...
من مسخره بودم؛ زیرا آدمی که بهر دلقک بودن زاده شده‌ست، حق یکسان بودن ندارد...!
«و نمایش باری دیگر آغاز شد؛ دلقک‌ها!»

 

[lucifer]

نمایش هفتم؛

هرازگاهی سهش یتیم بودن؛ در شریان‌هایم، سرازیر می‌شود...
دلم مادرم را می‌خواهد؛ با او فقط یک حرف دارم!
مادر...! سوزش خراش‌های زیر پلک‌هایم؛ سطوح‌آور است...
آخر می‌دانی... جور اشک‌های روح زبان‌بسته‌ام را پلک‌هایم، پس می‌دهند...!
«و نمایش باری دیگر آغاز شد؛ دلقک‌ها!»