متروکه دلنوشته خسته‌دل | آقازاده

نام اثر: خسته‌دل
نویسنده: آقازاده
ژانر: درام
مقدمه: از همان شروع طعم سختی‌ را چشیدم...
از همان لحظه‌ای که وارد جهانی جدید شدم،
و اولین کارم گریه بود!
دنیا از همان اول هم برایم تلخ و زننده بود!

 

[Romanik Bot]

به نام خداوند دل‌های پاک​

سلام خدمت شما دل‌نویس عزیز!​

متشکریم از شما برای انتخاب انجمن رمانیک جهت انتشار آثار ارزشمندتان.​

خواهشمندیم قبل از شروع کردن نگارش دلنوشته‌تان، قوانین مذکور در تاپیک زیر را با دقت مطالعه فرمایید!​

[قوانین و مراحل ایجاد تاپیک دلنوشته]​

پس از ارسال حداقل ده پارت از دلنوشته خود، می‌توانید طبق قوانین تاپیک زیر برای اثر خود درخواست جلد دهید.
[درخواست جلد برای دلنوشته]​

پس از اتمام نگارش، برای درخواست نقد و تعیین سطح اثرتان، از طریق لینک زیر اقدام کنید.
[درخواست نقد و تعیین سطح دلنوشته] ​

پس از رفع ایرادات گفته شده توسط منتقد، جهت بررسی دوباره و تعیین سطح مجدد اثرتان از طریق لینک زیر اقدام کنید.
[تعیین سطح مجدد دلنوشته]​

پس از اتمام نگارش دلنوشته، می‌توانید از طریق لینک زیر برای صوتی کردن دلنوشته خود اقدام کنید.
[درخواست صوتی شدن دلنوشته]​

پس از اتمام نگارش دلنوشته، در تاپیک زیر اعلام کنید.
[اعلام پایان نگارش دلنوشته]​

پس از اعلام اتمام نگارش برای ویراستاری و ارسال اثر شما روی سایت، طبق موارد گفته شده در لینک زیر اقدام کنید.
[درخواست ویراستاری دلنوشته]​

جهت انتقال اثر به متروکه و یا بیرون آوردن اثر از متروکه، از طریق لینک زیر اقدام کنید.
[انتقال و بیرون آوردن دلنوشته از متروکه]​

متشکریم از حضور گرم و همکاری شما در انجمن رمانیک!​

| مدیریت تالار ادبیات انجمن رمانیک |​

 

[رهایش]

از آدم‌ها دوری کن...
به‌طور باورنکردنی می‌شکانند قلبت را!
له می‌کنند زیر پاهایشان وجودت را!
آدم‌ها بی‌رحمند...
برای هر دقیقه بودن در کنارت نقشه‌ها دارند!
گاهی نیاز است تنها بود،
دور از تمام آدم‌ها...
برای اندکی آرامش!

 

[رهایش]

تا به حال شده گلویت بسوزد؟
شده از شدت درد گلو نتوانی حتی آبی بنوشی؟!
شاید با خود بگویی آری!
ولی این را بگو...
دلیل این درد، بغض بوده؟

 

[رهایش]

می‌دانی خستگی یعنی چه؟
می‌دانی دلتنگی یعنی چه؟
می‌دانی وابستگی به چه معناست؟
می‌دانم آن کسی که رفته بازگشتی نخواهد داشت!
می‌دانم باید منتظر مرگ باشم تا مرا به تو برساند!
امّا...
این را بدان، تا آن روز برسد این دل خسته دق خواهد کرد.

 

[رهایش]

دلم می‌خواهد زندگی‌ام چو انشایی باشد...
تمام عقده‌هایم را در آن انشا بیاورم،
تمام حرف‌های دلم را در آن بنویسم
و در آخر نقطه‌ای برای پایان داستان زندگی‌ام بگذارم!

 

[رهایش]

می‌گویند درد را از هر طرف بخوانی باز هم درد است!
چه زیبا تمام ظلم‌ها اول و آخرشان یکی است!
درد دارم ولی درمانی نیست...!
بغض دارم امّا...
آغوشی برایم نیست.
انصاف نیست، بی‌انصافی است که در سرمای زندگی آغوش گرمی برای گرم کردن نباشد!
ظلم است که خنجری بر روی گلویت بگذارند تا بغضت را در سینه نگه داری.

 

[رهایش]

می‌گویند عاقلان بی درد و نادان ها پر از درد هستند،
ولی من می‌گویم عاقلان پر از درد اند!
وقتی نادانی را ترک کنی به دلیلش فکر نمی‌کند و برایش تمام شده‌ای...
ولی امان از روزی که عاقلی را ترک کنی،
زمین و زمان را بهم می‌دوزاند تا طوری دلیل پیدا کند و از قلبش بیرون نکند...
آخر عاشق است!
و من همان عاقل دیوانه‌ام.

 

[رهایش]

می‌شود کاری کنی حال دلم تازه شود؟
می‌شود بغض هر شبم را راهی کنی؟
می‌شود آغوش امنت را برایم کاشانه کنی؟!
می‌شود گرمای وجودت را برایم بدمی؟!
دیگر تحمل این سرما را ندارم...!
حال دلم خراب است،
و روحم یخ زده‌ای بیش نیست... .