انتشاریافته دلنوشته ای کاش...! | رمیصا.پَکس

نام دلنوشته: ای کاش!
نویسنده: رمیصا.پَکس

مقدمه:

ای کاش می‌شد "سرنوشت" را از "سر" نوشت،
شاید آن‌گاه می‌شد این تقدیر را بهتر نوشت!

 

[~Romaysa_paX~]

ای کاش باران ببارد، بزند بر شیشه
یادش آرام آرام بزند در وجودم ریشه
ای کاش باران ببارد،
بشورد غبار یادت از صفحه‌ی دل
ای کاش باران ببارد!
ای کاش که پاییز می‌شد!
در میان آغوش خزان می‌خزیدیم
ای کاش...
عاشق می‌شد؛ نه که می‌گویند پاییز فصل عاشقی‌ست؟ من به این دل خوش کرده بودم!
ای کاش... .

 

[~Romaysa_paX~]

ای کاش که دلتنگی نبود،
یا که آن دل تو سنگی نبود.
ای کاش در بستر آرامش اندکی خواب شویم،
یا که در بستر آغوش مرگ آب شویم.
ای کاش راه عشق بر ما بیراهه نبود،
یا که عقل و احساس بر ما دو راهه نبود.
ای کاش که ای کاشی نبود.
زندگی یک بازی شانسی نبود.
ای کاش که غم کور بود
یا که راه خانه‌ی ما دور بود.
ای کاش که دردِِِ بی درمان نبود،
یا که درد بی درمان بر ما نشان نبود.
ای کاش... .

 

[~Romaysa_paX~]

ای کاش که این دنیا نبود،
یا که غم‌های ما این‌قدر دریا نبود.
ای کاش که اندکی عاشق بودیم،
یا که عشق در بینمان، رویا نبود.
ای کاش که با هم بودیم،
یا که بودنمان با هم، ریا نبود.
ای کاش که اندکی دلدار بودیم
یا که هر عاشق، تارک دنیا نبود.
ای کاش که درد، درمان شود،
یا که هیچ بیماری، در عرش کبریا نبود.
ای کاش... .

 

[~Romaysa_paX~]

آه...
ای کاش که بر گردن نبودیم ما وبال
ای کاش که داشتیم ما اندکی پر و بال
ای کاش که به وجود خود افتخار می‌کردیم،
تغییر جنسیت، برایمان نبود شرح حال
ای کاش که دردمان، درمان داشت،
بر دردمان هم درمان نبود مال و منال
ای کاش که در عرش کبریا آزاد بودیم
زندگی برای دختران نبود سیا‌ه‌چال!
ای کاش که در دل آشوب، آرام بودیم
همیشه در زندگیمان نبود آشوب و اختلال
ای کاش افسوس نمی‌خوردیم زین تقدیر شوم
و دختر در این‌جا نبود مترادف لگدمال!
آه... .

 

[~Romaysa_paX~]

ای کاش بهانه‌ای برای زندگی داشتیم.
ای کاش شب‌ها با آرامش چشم می‌بستیم.
ای کاش صبح‌ها با امید چشم می‌گشودیم.
ای کاش که معشوقه‌ی ما درد نبود،
یا که خودمان عاشق مرگ نبودیم.
ای کاش سر به شانه‌های یاس نمی‌گذاشتیم.
ای کاش...
ای کاش هر نفس، آه نشود
یا هر قدم، کج نشود.
ای کاش بخندیم کمی به روی زندگی.
ای کاش یاد بگیریم زندگی، جای زندگی‌ست!

 

[~Romaysa_paX~]

معنای کلی زندگی برای من مبهم‌ترین بحث مبرهن جهان است.
خورشید جهان افروز من، تاریک‌تر از همیشه می‌تابد.
گویا نقاش‌های چهار فصل کتاب زندگی‌ام، دست از کار کشیده‌اند.
چندی است که فقط خزان در جهان قلبم دست به قلم است و لعنت به پاییزی که خواهی و نخواهی، فصل عاشقان است.
و عشق تو...
آش کشک خاله است! بخورم یا نخورم، باز هم پایم است.
ای کاش...
ای کاش از تمام لحظات زندگی، فیلمی تراژدی نمی‌ساختیم.
ای کاش این کلمات لعنتی، قادر به بیان حرف دلِ زبان نفهمم بودند.
افسوس که به جای یاد گرفتن زبان دلمان، به دنبال آموختن زبان‌هایی هستیم که شاید زیاد هم ضروری نیستند.
ای کاش هیچ جمله‌ای با "ای کاش" آغاز نمی‌شد.
شاید آن‌گاه می‌شد تمام حرف‌های محال دل را تعبیر کرد.

 

[~Romaysa_paX~]

ای کاش می‌شد جایی بنشینم،
ترجیحاً کنار دریا باشد.
تکیه بدهم به تکه سنگی،
ترجیحاً رو به دریا باشد.
تکیه دهم، بی‌دغدغه.
گریه کنم، بی‌دلیل.
میان گریه بخندم.
مهم نباشد؛ حرف مردم را می‌گویم.
ای کاش مهم نباشد، یا حداقل در اولویت نباشد.
کاش... آه! کاش می‌شد سفره‌ی دل را باز کنم،
بی‌شک دنیا از غم‌هایم سیر می‌شد!
کاش می‌شد بدون ترس، بدون غم، بدون نگرانی، حرف دل را به گوش‌ها رساند.
ای کاش بدون در نظر گرفتن هیچ چیز، می‌شد آسمان چشمانمان بارانی شود؛
می‌شد توده‌ی سرطان مانند گلو را شکافت.
کاش می‌شد این بغض لعنتی را از پیله‌ی گلو بیرون راند.
شاید با پروانه شدن حرف‌هایم، این دل اندکی سبک شود.
ای کاش می‌شد ای کاش‌ها را به واقعیت مبدل کرد.
ای کاش همین ای کاش‌ها، بیخ گلویمان چنبره نمی‌زدند.
ای کاش... .

 

[~Romaysa_paX~]

ای کاش می‌شد گاهی وقت‌ها بعضی از آدم‌ها را قبل از موعدهای مقرر بشناسیم.
ای کاش این‌قدر خودپسند و خودرأی نبودیم که نظرات کسانی را که از خودمان کوچک‌تر هستند، نادیده بگیریم
و مهم نیست که وسعت آن کوچک بودن پنج دقیقه باشد.
ای کاش گه گاهی به خودمان لطف کنیم؛
لطفی بزرگ، به کوچکی حذف کردن انسان‌های بی‌ارزش از زندگیمان!
ای کاش گاهی در حق خودمان خوبی کنیم.
پشت سر بگذاریم انسان‌هایی که نبودنشان بِه از بودنشان است.
ای کاش گاهی دست به کار شویم و این امور حیاتی را از قالب ای کاش بیرون آوریم.
ای کاش دست به کار شویم، قبل از آن‌که انسان‌های بی‌ارزش، زندگیمان را نابود کنند.

 

[~Romaysa_paX~]

باز آمدم با دلی لبریز از ای‌کاش‌ها... .
این‌بار می‌خواهم بگویم از آرزوهایی که تمامشان با "ای‌کاش" شروع به نفس کشیدن کرده‌اند!
می‌خواهم بگویم، مگر این بغض لعنتی چه‌قدر وزن دارد؟
کمیت اندازه‌گیری آن چیست؟
هر چه می‌گردم تا شاید چیزی در این عالم پیدا کنم که شاید بشود آن‌را ملاک دلتنگی برای تو قرار دهم،
لیکن نیست!
نیست و لعنت به تمام کمیت‌هایی که فقط ادعا دارند و اگر خروارها خروار و هزاران و میلیاردها تن به توان بی‌نهایت شود، باز هم دقت اندازه‌گیری‌اش برای دلتنگی من هیچ است!
اغراق نیست. خدای این دلِ دلتنگم، شاهد است که اغراق نیست و لعنت به این کلمات که آن‌قدر عاجز هستند که نمی‌توانند حرف دلم را بیان کنند.
دلنوشته چه می‌گوید وقتی دل، نوشت و نوشت و باز هم سنگ روی یخ شرف داشت به نوشتنش!
ای کاش که برگردی.
مسخره است، نه؟ برای تویی که درکی از واژه‌ها نداری. می‌دانم که مسخره است؛ اما باید بدانی. ای کاش که بدانی همین یک جمله، هزاران حرف ناگفته‌ی دلم را گویاست.
ای کاش می‌شد باری‌ دیگر آن چشم‌هایت، آن شب‌رنگ‌هایت، چشم‌انداز نگاهم شوند.
برگرد! نگذار این دل دلتنگم در حسرت دیدار چشمانت، آرزو به دل چشم از هستی ببندد.