. . .

انتشاریافته داستان در میان جن‌ها | ستاره خلیلی

تالار داستان / داستان کوتاه
وضعیت
موضوع بسته شده است و نمی‌توان پاسخ جدیدی فرستاد.
ژانر اثر
  1. اجتماعی
  2. ترسناک
سطح اثر ادبی
برنزی
اثر اختصاصی
بله، این اثر اختصاصی می‌باشد و فقط در انجمن رمانیک نوشته شده است.
negar_۲۰۲۱۱۰۱۸_۰۴۰۲۷_teny_(1)_9zcu.png

نام داستان: در میان جن‌ها
نویسنده: ستاره خلیلی
ژانر: ترسناک، اجتماعی
خلاصه: دختری به نام ایده، برای سفر تابستونی به روستا پیش مادر‌بزرگ و پدر‌بزرگش میره.
توی روستا برای یکی از روستایی‌ها اتفاقات ماورایی رخ میده و ایده تصمیم می‌گیره تحقیقاتی درباره‌ی اتفاقات انجام بده و... .
 
آخرین ویرایش توسط مدیر:
  • لایک
  • گل رز
  • عجب
واکنش‌ها[ی پسندها]: 16 users

Setare_khalili

رمانیکی فعال
رمانیکی
شناسه کاربر
1042
تاریخ ثبت‌نام
2021-10-12
موضوعات
3
نوشته‌ها
45
راه‌حل‌ها
2
پسندها
314
امتیازها
103

  • #11
خیلی خوشگل بودن و به زمین نوک می‌زدن.
راه افتادم تا یکمی پیاده‌روی کنم.
یکی اسمم رو صدا زد، برگشتم سمت صدا و سام رو توی بالکن خونشون دیدم. وایستاده بود و دست‌هاش رو توی جیبش گذاشته بود. سلام کردم و اونم با سرش سلام کرد.
- چیه؟
نگاهش به سمت کوه‌ها بود.
- کجا میری این‌وقت صبح؟
- توی بالکن چی‌کار می‌کنی این‌وقت صبح؟!
اهمیتی ندادم و راه افتادم و توی دلم گفتم:
- به تو چه؟ میرم دزدی.
بعد از نیم ساعت پیاده‌روی مثل همیشه روی یه سنگی نشستم و به کوه‌های سرسبز نگاه کردم.
گوشیم رو از توی جیبم درآوردم و چندتا عکس گرفتم و بعد توی جیبم گذاشتمش و بلند شدم که ادامه بدم.
بعد از دو ساعت به خونه برگشتم و به خونه‌ی سام نگاه کردم. یه‌دفعه گفتم:
- خاک توی سرم!
از این‌که به سام اون‌جوری جواب داده بودم خیلی پشیمون بودم. قرار بود راضیش کنم که من رو به خونه‌ی دختر خالش ببره!
داخل خونه شدم و ننه و دایی رو دیدم که صبحونه می‌خوردن.
دایی گفت:
- سلام.
سرم رو تکون دادم و گفتم:
- سلام.
به اتاقم رفتم و لباس‌هام رو عوض کردم. از اتاق خارج شدم و به حموم رفتم و دوشی گرفتم و اومدم پیش داییم نشستم و شروع به صبحونه خوردن کردم.
 
آخرین ویرایش توسط مدیر:
  • لایک
  • گل رز
  • جذاب
واکنش‌ها[ی پسندها]: 13 users

Setare_khalili

رمانیکی فعال
رمانیکی
شناسه کاربر
1042
تاریخ ثبت‌نام
2021-10-12
موضوعات
3
نوشته‌ها
45
راه‌حل‌ها
2
پسندها
314
امتیازها
103

  • #12
ننه گفت:
- دختر حاج حسن هم ازدواج کرد.
منم گفتم:
- خوش‌بخت بشه.
دایی با خنده گفت:
- تو کی میری خونه‌ی شوهر؟
اخم کردم و گفتم:
- چند بار بگم من ازدواج نمی‌کنم؟ کمبود مرد هم باشه من ازدواج نمی‌کنم.
داییم با کمی تردید گفت:
- بلاخره بعد که ازدواج می‌کنی.
- خیر! یعنی از دیدگاه شما اگه من ازدواج کنم انسان حساب می‌شم؟ الان آدم نیستم؟ آخه این چه دیدگاهیه؟
ننه گفت:
- وقتی توی خونه موندی و چهل سالت شد حال و احوالت رو می‌پرسم‌.
لبخند زدم و گفتم:
- اگه چهل سالم هم بشه من ازدواج نمی‌کنم. این دیدگاه شماست که هر دختری ازدواج نکرد کم داره.
ننه گفت:
- ازدواج نکنی قراره چی‌کار بکنی؟
- نقاشیم عالیه! وقتی به شهر رفتم یا نقاشی‌هام رو توی نمایشگاه یا هم کنار خیابون می‌ذارم این‌جوری هم نقاشی می‌کنم و هم می‌فروشم.
 
آخرین ویرایش توسط مدیر:
  • لایک
  • گل رز
  • جذاب
واکنش‌ها[ی پسندها]: 12 users

Setare_khalili

رمانیکی فعال
رمانیکی
شناسه کاربر
1042
تاریخ ثبت‌نام
2021-10-12
موضوعات
3
نوشته‌ها
45
راه‌حل‌ها
2
پسندها
314
امتیازها
103

  • #13
مکثی کردم و ادامه دادم:
- عکاسی، تیراندازی، مترجمی، موتورسواری، ماشین‌سواری، نویسندگی، کوه‌نوردی، طراحی لباس، صخره‌نوردی، کاراته، تکواندو، فوتبال و نجاری بلدم و از هر انگشتم چند هنر می‌باره.
وقتی رفتم شهر اولین کاری که می‌کنم اینه که میرم و علم ستاره‌شناسی یاد می‌گیرم؛ یه دوستم ستاره‌شناسی می‌خونه، میرم پیش اون!
دایی گفت:
- بلند پرواز نیستی؟!
- وقتی از دستم بر‌میاد بلند پروازم؟! هر انسانی می‌تونه، البته اگه بخواد. خواستن توانستن است، منم که می‌خوام.
چاییم رو خوردم و بلند شدم و به اتاقم رفتم. بالشت رو برداشتم و روی زمین گذاشتم و دراز کشیدم و چشم‌هام رو بستم.
چشم‌هام رو باز کردم و نشستم. رفتم گوشیم رو برداشتم و به بابام زنگ زدم.
بعد از دو بوق جواب داد.
بعد از سلام و احوال‌پرسی ازش اجازه خواستم و خوش‌بختانه اجازه داد.
به بابا گفتم گوشی رو می‌برم پیش دایی و ننه که به اون‌ها هم بگه؛ گوشی رو بردم پیش ننه و داییم و ماجرا رو گفتم.
اول مخالفت کردن؛ اما بعداً از سر ناچاری قبول کردن.
بعد از این‌که از بابا خداحافظی کردم گوشی رو گذاشتم کنارم و به ننه و داییم گفتم:
- من بیست و هفت سالمه!
 
آخرین ویرایش توسط مدیر:
  • لایک
  • گل رز
  • جذاب
واکنش‌ها[ی پسندها]: 14 users

Setare_khalili

رمانیکی فعال
رمانیکی
شناسه کاربر
1042
تاریخ ثبت‌نام
2021-10-12
موضوعات
3
نوشته‌ها
45
راه‌حل‌ها
2
پسندها
314
امتیازها
103

  • #14
نمی‌خوام کسی برای من تصمیم بگیره. خودم‌ می‌تونم برای خودم تصمیم بگیرم.
ننه و دایی با سر حرفم رو تأیید کردن.
رو به ننه گفتم:
- ننه تا حالا نشنیدی وقتی کسی جن‌زده میشه رفتار و اخلاقش چه‌جوری می‌شه؟ یا تا حالا جن به خونه‌ی کسی رفته یا نه؟
ننه گفت:
- آره خیلی شنیدیم. قدیم‌ها توی روستا یکی می‌گفت جن به خونش اومده. وسایل‌هاش گم یا جابه‌جا می‌شدن. حتی یه بار با پدر و مادرش دعوا هم کرده بود.
گاو صندق پول‌هاش گم شده بود اونم به کسی به جز پدر و مادرش جای گاو صندق پول‌هاش رو نگفته بود و فقط می‌گفت پدر و مادرم دزدین.
بعد از چند ماه پول‌هاش رو پیدا کرد. پدر و مادرش که مردن باز هم پول‌هاش گم شدن؛ ولی به کسی تهمت نزد.
بعد‌ها گفت قهر و دعوا با خانوادش کار جن بوده.
گفتم:
- بنده‌های بد خدا کم بودن که این جن‌ها هم اومدن.
ننه گفت:
- یکی از فامیل‌های خیلی دورمون هم جن‌زده شده بود. اونم با دیوار و میز حرف می‌زد و می‌گفت شما جن‌ها رو نمی‌بینید، فقط من می‌تونم ببینم. بیشتر وقت‌ها سگش هم به جاهایی خیره می‌شد که کسی دیده نمی‌شد. بعد از دو سال که خونه‌ی دیگه‌ای خرید و با سگش به خونه‌ی جدید رفت دیگه با دیوار و میز حرف نمی‌زد، سگش هم به جاهای خالی خیره نمی‌شد.
پوفی کشیدم و گفتم:
- عجب! مطمئنی دروغ نمی‌گفتن و دچار اختلال روانی نشده بودن؟!
ننه گفت:
- نه، خیلی‌ها تأیید کردن.
دایی گفت:
- یکی از فامیل‌های دوستم جن‌گیر بود.
 
آخرین ویرایش توسط مدیر:
  • لایک
  • جذاب
  • گل رز
واکنش‌ها[ی پسندها]: 13 users

Setare_khalili

رمانیکی فعال
رمانیکی
شناسه کاربر
1042
تاریخ ثبت‌نام
2021-10-12
موضوعات
3
نوشته‌ها
45
راه‌حل‌ها
2
پسندها
314
امتیازها
103

  • #15
می‌گفت بعضی از جن‌زده‌ها که برای درمان به خونش می‌رفتن، خودشون به سمت این کارها رفته بودن و جن‌زده شده بودن. یعنی انگار اغلب جن‌ها بی‌دلیل با آدم‌ها کاری ندارن. سطح پوست جن‌زده‌ها دچار کبودی می‌شد و علتش نامعلوم بود.
ننه به دایی گفت:
- یادته می‌گفتن توی یه روستایی یکی جن‌زده شده بود و حتی وقتی که تو خونش نبود روستایی‌ها از توی خونش صدای جیغ و گریه می‌شنیدن؟!
گفتم:
- شاید مهمون‌هاش بودن و همسایه‌ها خبر نداشتن که مهمون داره.
دایی گفت:
- نه، صدای گریه و جیغ از مهمون‌ها نبود. یه روز که صاحب‌خونه میره خونه یکی از روستایی‌ها، همسایه‌ها از خونش صدای جیغ و گریه می‌شنون و به صاحب‌خونه خبر میدن و به داخل خونه میرن. صدای جیغ می‌شنون؛ اما کسی رو پیدا نمی‌کنن همون موقع فهمیدن که توی خونه جن هست. یه قاری، جادوگر و دعانویس رو‌ به خونه آوردن؛ اما جن‌ها نرفتن. این‌جوری بود که یه مدت خبری از جن‌ها نبود؛ اما بعد از مدتی پیداشون می‌شد. آخرش صاحب‌خونه از ترس سکته کرد و مرد.
گفتم:
- پس آدرس این آدم‌ها رو بدید تا برای تحقیق کردن برم.
ننه گفت:
- همشون مُردن. این ماجراها به صد یا دویست سال پیش بر می‌گرده.
دایی گفت:
- من بچگی‌ها یه جن دیدم.
چشم‌هام گشاد شدن و گفتم:
- دایی جون من آره؟ دیدی واقعاً؟
دایی خندید و گفت:
- آره، دیدم.
ننه گفت:
- نکنه اون جنی رو میگی که توی خواب دیده بودی و از ترست شب‌ها نمی‌ذاشتی چراغ اتاقت رو خاموش کنیم؟
دایی خندید و گفت:
- آره، همون جن.
 
آخرین ویرایش توسط مدیر:
  • لایک
  • عجب
  • گل رز
واکنش‌ها[ی پسندها]: 13 users

Setare_khalili

رمانیکی فعال
رمانیکی
شناسه کاربر
1042
تاریخ ثبت‌نام
2021-10-12
موضوعات
3
نوشته‌ها
45
راه‌حل‌ها
2
پسندها
314
امتیازها
103

  • #16
خندیدن و به من نگاه کردن.
اخم کردم و گفتم:
- حالا خوب شد گفتم جون من‌ها.
دایی گفت:
- دروغ که نگفتم، دیدم دیگه.
گفتم:
- چه شکلی بود؟
دایی گفت:
- شکلش رو نمیدونم؛ اما اسمش ایده بود.
کلی خندیدن که گفتم:
- اصلاً خنده‌دار نبود.
دایی گفت:
- نه این رو دیگه واقعاً میگم؛ اسمش ایده بود.
ننه گفت:
- آره وقتی بچه بودی اون خواب رو دیدی،گفتی.
تعجب کردم و گفتم:
- واقعاً؟ یعنی اسمش ایده بود؟ عجب! خوابه دیگه. منم یه بار خواب دیدم تصادف کردم و مردم.
دایی و ننه گفتن:
- خدا‌نکنه!
با لبخند گفتم:
- پیش میاد دیگه.
بلند شدم و به دایی گفتم:
- من میرم خونه‌ی سام که من رو ببره خونه دختر خالش.
دایی و ننه همزمان گفتن:
- زود بیا.
از خونه خارج شدم و راه افتادم.
کمی که جلو رفتم یه ماشینی رو دیدم. جلوتر رفتم. خیلی تعجب کردم و باورم نمی‌شد یه ماشین به پدربزرگم خورده بود. روی زمین نشستم و گریه کردم. دستم رو به زیر گردن پدر‌بزرگم بردم.
پدر‌بزرگم گفت:
- ایده... ایده خوب به حرف‌هام گوش کن. من می‌دونم که می‌میرم! پدر و مادر تو... پدر و مادر واقعی تو نیستن. حلالم کن! من تصادف کردم و تو اومدی این‌جا که بهت گفتم. اگه نمی‌اومدی و من نمی‌گفتم باید اون دنیا جواب می‌دادم. من می‌خواستم زودتر بگم؛ ولی نذاشتن. خوب گوش کن! جن‌های واقعی... جن‌های واقعی آدم‌ها هستن... .
دستم رو از زیر گردنش کشیدم و... .
***
بیست سال بعد
روی صخره نشستم و کوله‌پشتیم رو کنارم گذاشتم. به کوه‌ها نگاه کردم و زیر‌لب زمزمه کردم:
- زندگیم خوب بود؛ اما جن‌های واقعی خرابش کردن.
 
آخرین ویرایش توسط مدیر:
  • لایک
  • عجب
  • گل رز
واکنش‌ها[ی پسندها]: 13 users

ansel

مدیریت ارشد
پرسنل مدیریت
فرازین
مدیر
ناظر
مدیر
نظارت
شناسه کاربر
15
تاریخ ثبت‌نام
2020-09-26
آخرین بازدید
موضوعات
145
نوشته‌ها
1,542
راه‌حل‌ها
24
پسندها
6,195
امتیازها
619

  • #17


عرض سلام و خسته نباشیدی ویژه خدمت شما نویسنده‌ی عزیز!
بدین وسیله پایان تایپ اثر شما را اعلام می‌‌دارم. با آرزوی موفقیت روز افزون!

|مدیریت کتابدونی|
 
  • لایک
واکنش‌ها[ی پسندها]: 3 users
وضعیت
موضوع بسته شده است و نمی‌توان پاسخ جدیدی فرستاد.

موضوعات مشابه

کاربران در حال مشاهده این موضوع (مجموع: 1, کاربران: 0, مهمان‌ها: 1)

بالا پایین