معرفی خواص دارچین

[وایولت]

۱.حاوی ترکیبات گیاهی با خواص درمانی قدرتمند است​

​

دارچین را از پوست داخلی درختی به همین نام می‌گیرند. تاریخچه‌ی استفاده از دارچین به دوران مصر باستان برمی‌گردد. این ادویه در آن زمان ماده‌ای بسیار ارزشمند و نایاب بوده است که آن را به پادشاهان هدیه می‌داده‌اند. اما امروز دارچین گیاه ارزان‌قیمتی است که در هر جایی پیدا و در بسیاری از غذاها، شیرینی‌ها و داروها استفاده می‌شود.
دارچین انواع مختلفی دارد که تمام آن‌ها را می‌توان به دو دسته‌ی اصلی تقسیم کرد.
​

• دارچین سیلان یا دارچین هندی که به نام دارچین اصل (واقعی) هم از آن یاد می‌شود. این نوع دارچین از پوست داخلی درخت «سیناموم وروم» (Cinnamomum verum) به دست می‌آید که بومی سریلانکا و جنوب هند است. دارچین سیلان رنگ قهوه‌ای مایل به زرد و بافت نرم و نازکی دارد که شبیه کاغذ است.
• دارچین کاسیا یا چینی که نوع رایج‌تر دارچین است. این نوع دارچین از پوست داخلی درخت «سیناموم کاسیا» (Cinnamomum cassia) به دست می‌آید که بومی جنوب چین است. دارچین کاسیا رنگ قهوه‌ای مایل به قرمز تیره دارد و بافت آن ضخیم‌تر و زبرتر است.

​

​

دارچین از برش زدن ساقه‌های درخت دارچین به دست می‌آید؛ پس از برش زدن ساقه، پوست داخلی آن را جدا و قسمت‌های چوبی را دور می‌ریزند.
پوسته‌های حاصل بعد از خشک شدن نوارهایی لوله‌ای شکل را می‌سازند که به چوب دارچین معروف است. پودر دارچین از آسیاب کردن چوب دارچین به دست می‌آید.
عطر و طعم خاص دارچین از روغن موجود در آن ناشی می‌شود که سرشار از ترکیبی به نام (cinnamaldehyde) است.
محققان بر این باور هستند که بیشتر تاثیر دارچین بر سلامتی و متابولیسم ناشی از وجود همین ترکیب است.​

۲. سرشار از آنتی‌اکسیدان است​

​

آنتی‌اکسیدان از بدن ما در برابر آسیب رادیکال‌های آزاد محافظت می‌کند. دارچین سرشار از آنتی‌اکسیدان‌های قوی مثل پلی‌فنل است.
در تحقیقی که روی ۲۶ ادویه انجام شد، دارچین با داشتن بیشترین میزان آنتی‌اکسیدان در صدر جدول قرار گرفت و حتی از سوپرفودهای دیگری مثل سیر و پونه‌ی کوهی (ارگانو) هم جلو زد.​