معرفی خرس قهوه ای

[Nstrn_jz]

خرس قهوه‌ای (نام علمی: Ursus arctos) گونه ای خرس بزرگ‌جثه و درشت‌اندام است که در بسیاری از مناطق آمریکای شمالی و شمال اوراسیا پراکنده است.

وزن این نوع خرس از ۷۰ تا ۷۸۰ کیلوگرم متغیر است و بزرگ‌ترین زیرگونهٔ آن خرس کودیاک در قامتی هم‌اندازهٔ خرس قطبی با وی بر سر عنوان بزرگ‌ترین گونهٔ خرس و بزرگ‌ترین حیوان شکارچی روی خشکی رقابت می‌کند.

با آن که قلمرو زیست خرس قهوه‌ای کاهش یافته و در بسیاری از مناطق منقرض شده‌است ولی همچنان در فهرست کمترین نگرانی آی یوسی ان باقی‌مانده و با جمعیت تقریبی ۲۰۰ هزار رأس خطر انقراض وی را تهدید نمی‌کند.

بیشترین شمار خرس قهوه‌ای به ترتیب در روسیه، آمریکا (بیشتر در آلاسکا)، کانادا، منطقهٔ کارپات (به‌ویژه رومانی) و فنلاند، جائی‌که حیوان ملی این کشور نامیده می‌شود، سکونت دارند.
البته سه زیرگونه این گونه خرس یعنی خرس قهوه‌ای آفریقای شمالی (خرس اطلس)، کالیفرنیایی و مکزیکی در قرن نوزدهم و بیستم منقرض شدند و برخی از زیرگونه‌های جنوب آسیایی این حیوان نیز به شدت در خطر انقراض هستند.

زیرگونه ای از خرس قهوه ای محدود شده در مرکز ایتالیا موسوم به خرس قهوه ای مارسیکایی وجود دارد که تعداد آن ها بین 50-60 فرد بوده و در خطر انقراض هستند.

 

[Nstrn_jz]

مشخصات فیزیکی


خرس‌های قهوه‌ای جزیره کدیاک در مقایسه با خرس های قطبی اندکی بزرگترند.
بعضی منابع، این دو خرس را هم‌اندازه معرفی کرده‌اند. این دو خرس، بزرگ‌ترین شکارچیان زمین‌اند.

خرس‌های قهوه‌ای از ۹۰ کیلوگرم (خرس‌های ماده کوچک) تا بیش از ۸۰۰ کیلوگرم (برای خرس‌های بزرگ نر) وزن دارند. جمعیت خرس قهوه‌ای بر حسب این که از چه نوع رژیم غذایی استفاده می‌کند به‌طور قابل ملاحظه‌ای فرق دارد.

به‌طور کلی آن‌هایی که در کنار دریا هستند و ماهی می‌خورند بیشتر عمر می‌کنند و وزنشان هم بیشتر است. مثلاً خرس قهوه‌ای که در آلاسکا زندگی می‌کند بیش از ۸۰۰ کیلوگرم وزن و ۲۳۰ سانتی متر قد دارد. خرس قهوه‌ای دمی به طول ۱۰ الی ۱۳ سانتی متر دارد.

خرس قهوه‌ای در طول شانه‌هایش ماهیچه‌های برآمده تری دارد که آن را از انواع دیگر خرس‌ها متمایز می‌سازد. کوچک‌ترین نوع خرس قهوه‌ای، خرس قهوه‌ای اوراسیایی است که بالغ ماده آن ۹۰ کیلوگرم وزن دارد.

 

[Nstrn_jz]

رفتار

آن‌ها ممکن است به مدت بیش از هفت ماه در لانه یا غار، بدون غذا خوابیده باشند. در این حالت کاملا بی حس و سست می‌شوند. بعد از بیدار شدن به‌طور وحشتناکی غذا می‌خورند تاانرژی از دست رفته را بازیابند. روزی ۴۰ کیلوگرم!!!

خرس قهوه‌ای در حالت عادی در شب فعالیت می‌کند. در تابستان بیش از ۱۸۰ کیلوگرم چربی ذخیره می‌کند که او را قادر می‌سازد در طول زمستان که خیلی سست می‌شود مقاومت کند. با این حال آن‌ها زمستان‌خواب نیستند و به آسانی بیدار می‌شوند.

هم نر و هم ماده این حیوان در زمستان در غار یا لانه به سر می‌برند. خرس قهوه‌ای بسیار گوشه‌گیر است، با این حال ممکن است آن‌ها در تعداد زیادی به دور منبع غذایی بزرگ، در کنار هم جمع شوند و یک سلسله‌مراتب اجتماعی را بر پایه سن و اندازه‌شان تشکیل دهند.

وقتی خرس قهوه‌ای مصدوم شد با صدای بسیار بلندی می غرّد ولی در حالت عادی با ترساندن و عصبانیت و تولید صدای زیر به وسیله به هم ساییدن دندان به دیگران هشدار می‌دهد. آن‌ها تقریباً همیشه از مواجه شدن با انسان خودداری می‌کنند.

 

[Nstrn_jz]

رژیم غذایی

آن‌ها جانورانی همه چیزخوار هستند و از محصولات متنوع گیاهی استفاده می‌کنند شامل: توت، ریشه درختان، جوانه، قارچ و همچنین فراورده‌های گوشتی مثل ماهی، حشره، و پستانداران کوچک. آن طور که مشهور است آن‌ها گوشتخوار نیستند. خرس قهوه‌ای بیش از ۹۰٪ از انرژی غذایی خود را از مواد گیاهی بدست می‌آورد.

ساختار فک آن‌ها متناسب با نوع غذایی آنان است. دندان‌های آن‌ها بیش از سایر گوشتخواران پهن شده‌است. نوع غذای آنان به‌طور چشمگیری بستگی به منظقه زندگی آن‌ها دارد. مثلاً خرس‌هایی که در یلوستون هستند در طول تابستان مقدار زیادی حشره بید می‌خورند. بعضاً ۴۰٬۰۰۰ بید در روز می‌خورند و این مقدار ممکن است نیمی از انرژی سالانه آنان را فراهم کند.

در فصل بهار غذای اصلی خرس‌های قهوه‌ای در اغلب نقاط دنیا لاشه‌های باقی‌مانده از زمستان، علوفه، شاخه‌ها و گل‌هاست. در تابستان و اوایل پاییز میوه‌ها به ویژه انواع توت اهمیت بیشتری پیدا می‌کنند و در مناطقی که میوه کمیاب باشد ریشه و پیاز گیاهان نقش مهمی در سبد غذایی خرس‌ها پیدا می‌کند.


آن‌ها معمولاً به سراغ غذاهای حیوانی هم می‌روند. در تابستان و پاییز حشرات، لاروها، کرم‌ها و کندوی زنبور عسل از غذاهای مهم این جانوران است. خرس‌های قهوه‌ای که در حوالی ساحل زندگی می‌کنند معمولاً از صدف‌ها و خرچنگ‌ها هم تغذیه می‌کنند. این حیوانات ممکن است پرندگان و تخم‌های آن‌ها را هم بخورند و رژیم غذایی خود را با شکار جوندگان و دیگر پستانداران کوچک تکمیل کنند.