پزشکی بیماری طاعون

[Silent boy]

رمانیک
طاعون همچنین یک بیماری عفونی مسری بین انسان و حیوانات با باکتری Yersinia pestis است. علت این بیماری پس از سالها تحقیق توسط الكساندر یرسین در انستیتو پاستور در سال 1894 کشف شد.
این بیماری بسیار خطرناک در طول تاریخ بارها باعث بحران های شدید اقتصادی ، اجتماعی و سیاسی شده است. از زمان های بسیار قدیم تا زمان کشف علت بیماری در سال 1894 ، طاعون چندین بار در سراسر اروپا ، آسیا و آفریقا گسترش یافت. بین سالهای 627 و 628 میلادی ، "طاعون شیرویه" استانهای غربی امپراتوری ساسانی ، به ویژه بین النهرین را فرا گرفت و نیمی از جمعیت این استانها از جمله امپراتوری ساسانی را به کام مرگ کشاند. در دهه 1300 ، شیوع طاعون خیار ، معروف به "طاعون سیاه" ، باعث کشته شدن بیش از 75 تا 200 میلیون نفر در اوراسیا شد. تخمین زده می شود که در آن زمان یک سوم جمعیت ایران کشته شده باشند.در تاریخ ایران ، به ویژه پس از بی ثباتی و وخامت کشور در اثر حمله مغول ، طاعون به طور متناوب شیوع یافت و افراد زیادی را در شهرهای مختلف کشته است. به عنوان مثال ، در سالهای 1151-1152 ، اپیدمی "آفت خیار در ایران" منجر به مرگ حدود 2 میلیون نفر شد.
پزشکی در روم باستان که برای جلوگیری از آفت از پوششی استفاده می کند.
ماسک منقار مانند حاوی گیاهان خشک شده ای بود که بوی دارو را کاهش می داد.

 

[Silent boy]

رمانیک

تاریخ
لازم به ذکر است که تا قرن نوزدهم هیچ تصوری از علت و درمان واقعی طاعون وجود نداشت و افراد از عوامل مختلفی برای توجیه بیماری استفاده می کردند.
تصور علت و درمان آفت در گذشته غربی
مردم باستان و قرون وسطی به همان اندازه که در برابر سایر بیماریهای عفونی نیز در برابر طاعون بی دفاع بودند. مبارزه با طاعون برای مدت زمان طولانی محدود به اقدامات زیر بود:
با خدا و اولیای خدا دعا کنید
توسل به نظریه های توطئه مانند سرزنش یهودیان ، جذامیان و ... برای ایجاد و شیوع طاعون
سوزاندن افراد مخالف با دین ، یهودیان ، جذامیان و جادوگران به دستور کلیسا
توسل به مفاهیم آخرالزمان و انتظار برای رستگاری با استقرار حکومت مسیح
حجامت
از قرن شانزدهم به بعد ، بیماران و خانواده های آنها قرنطینه شدند ، خانه های بیماران ضد عفونی و سوزانده شدند ، سکه ها ضد عفونی شدند ، بیمارستان ها در خارج از دیوارهای شهر ساخته شد ، کشتی ها قرنطینه شدند و اجساد توسط کلیسا سوزانده شد. گفته می شود بزرگان ، پرورش دهندگان بز و افرادی که روغن حمل می کنند از این طاعون جان سالم به در برده اند. چون بوی اسب و بز و روغن کک می داد.
توجه: به عنوان مثال در قرون وسطی دادگاه حیوانات برگزار می شد. ملخ هایی که به زمین های کشاورزی حمله کردند در دادگاه محاکمه شدند! مسئله اصلی اینجاست؛ گربه ها به این دلیل که اعتقاد داشتند خلق و خوی بدی دارند به دار آویخته شدند ، بنابراین با کاهش گربه ها ، تولد موش ها افزایش یافته و به این بیماری (طاعون) کمک می کند.
تصور علت و معالجه طاعون در گذشته ایران
ظهور طاعون را می توان براساس مبانی معرفتی طب اسلامی ، در رابطه با ارتکاب گناهان مختلف ارزیابی کرد. در فضای فکری - مذهبی مسلط در عصر صفویه ، شیوع انواع بیماری ها به خداوند نسبت داده شد که نتیجه گناهی بود که افراد مرتکب آن شدند و برای از بین بردن آن ، باید توبه کرد. از این رو ، دعاهای خاص ، توسل به مقبره ها و مقبره ها ، قربانی کردن و اقرار ، و توسل خوانده شد. در این دوره ، روایات و احادیثی از بزرگان دین برای درمان آفت نقل شده است.
تصور بر این بود که در زمینه پزشکی جالینو ایجاد اختلال در تعادل خلط باعث آفت شده است. درمان آنها همچنین قرنطینه بیمار و کنار آمدن با گرما بوده است.
علاوه بر این ، در آن زمان ، در فرهنگ عمومی بهداشت ، پیش بینی های نجومی و شوم علت آفت تصور می شد. همچنین به جادوها و موارد جادویی توجه شد. علاوه بر این ، برخی درخت چنار را عامل آفت می دانستند.
کشف علت اصلی و درمان در دوران معاصر
سرانجام ، با کشف باسیل Yersinia pestis در سال 1894 در انستیتوی پاستور ، علت واقعی طاعون شناخته شد و امروزه می توان از آنتی بیوتیک برای درمان بیماری و کاهش میزان مرگ و میر ناشی از بیماری استفاده کرد. استرپتومایسین یکی از آنتی بیوتیک های موثر برای بیماری است.​

 

[Silent boy]

رمانیک​

ساختار
این باسیل دو قطبی دو قطبی رایت ، گیمسا و ویسن است. این باکتری در محیطی حاوی مایعات خون و بافت در دمای 30 درجه به سرعت رشد می کند. کلنی ها نامنظم و خشن هستند.
انتقال بیماری
طاعون معمولاً از طریق موشهای آلوده به کک به انسان منتقل می شود. موشهای سیاه مهمترین راه شیوع طاعون هستند ، اما برخلاف تصور عمومی ، جوندگان مخزن این بیماری نیستند ، آنها می توانند اولین قربانیان باشند و مرگ جمعی موشها می تواند نشانه طاعون باشد. هنگامی که کک طاعون موش را گاز می گیرد ، باکتری طاعون را به آن منتقل می کند. سپس کک های دیگر با گاز گرفتن موش و انتقال آن به انسان با گاز گرفتن انسان آلوده می شوند.
راه های دیگر ابتلا به طاعون گزیدن جوندگان یا خوردن موجود زنده آلوده به طاعون است. انتقال آفت از انسان به انسان از طریق تماس و تنفس نیز اتفاق می افتد (اگر بیمار مبتلا به آفت ذات الریه باشد).
انواع بیماری ها
طاعون می تواند در انسان به سه شکل اصلی خود را نشان دهد ، بسته به علائم و عملکردها ، این سه بیماری ممکن است جدا یا به ندرت همزمان با یکدیگر باشند. میزان مرگ و میر ناشی از عفونت های خون و ریه ها از 30 تا 100 درصد است.
آفت خیار
آفت خیار ، یا آفت بوبن ، رایج ترین نوع آفت است که در هنگام گاز گرفتن یا گاز گرفتن کک و مک توسط موش های آلوده به چوب اتفاق می افتد. طاعون ابتدا تعداد زیادی موش را از بین می برد. بنابراین ، کک ها ، به دنبال میزبان دیگری ، به افراد یا حیوانات خانگی حمله می کنند و آنها را آلوده می کنند. دوره کمون بیماری از دو تا شش روز طول می کشد. سپس اولین علائم ظاهر می شود ، یعنی لرز و تب شدید ، سرگیجه ، درد شدید در عضلات و مفاصل ، کبودی و سردرد. بعد از 24 ساعت خیار روی بدن بیمار تشکیل می شود. خیار بزرگ شده غدد لنفاوی است. این خیارها معمولاً در اطراف گزش کک ظاهر می شوند ، به تدریج اندازه می شوند و بسیار دردناک و حساس هستند. علائم دیگر شامل کم آبی و تشنگی مداوم است. اگر بیمار به موقع درمان نشود ، علائم هشدار دهنده ای مانند افزایش ضربان قلب ، گیجی و هذیان ظاهر می شود. در این حالت بیمار پس از 36 ساعت می میرد. با این حال ، 20 تا 40٪ از این بیماران می توانند پس از یک دوره بهبودی طولانی ، از مرگ ناگهانی نجات پیدا کنند.
خون آلوده به طاعون
این طاعون که به آن سپسیس نیز می گویند ، 10 تا 20 درصد از بیماری های همه گیر را تشکیل می دهد. آفت عفونی کننده خون ادامه آفت خیار است و شکلی حاد است که به عنوان یک بیماری با رشد بیش از حد باسیل در سیستم گردش خون اتفاق می افتد. این وضعیت زمانی اتفاق می افتد که غدد لنفاوی و سایر موارد دفاعی بدن فعال شوند. خیارهای به دست آمده می توانند به قدری کوچک باشند که دیده نمی شوند. این نوع آفت باعث تورم و بزرگ شدن میوکارد قلب می شود و بافت کبد و طحال را از بین می برد. مبتلایان به این نوع طاعون دچار سرگیجه ، حالت تهوع ، اسهال ، درد شدید عضلانی ، آسیب به بافت و افت فشار خون شدید می شوند.​

 

[Silent boy]

رمانیک


طاعون ریوی
طاعون پنومونیک نادرتر از طاعون خیار است ، اما بسیار مسری و بسیار کشنده است. این وضعیت وقتی رخ می دهد که باسیل یرسینیا پستیس مستقیماً از طریق ریه ها (نه از طریق پوست) وارد بدن شود. آفت ریوی می تواند از طریق دستگاه تنفسی از فردی که دچار آفت خیار است به فرد سالم منتقل شود. انتقال بیماری از طریق تماس با مایعات و لباس های آلوده به باسیل یا استنشاق قطرات موجود در هوا است که از طریق عطسه یا سرفه بیماران وارد محیط خارج می شوند. در این حالت دوره کمون بیماری بیش از چند ساعت طول نمی کشد. اولین علائم تب ، سرفه شدید ، مشکل تنفس و استفراغ خون چرکی است. بیمار همچنین می تواند به کما برود. آفت ریوی حتی با درمان آنتی بیوتیکی بسیار کشنده است و می تواند ظرف سه روز فرد را از بین ببرد.

انواع دیگر
علاوه بر این سه نوع ، انواع دیگری از زیرگروه ها نیز شناسایی شده است ، از جمله طاعون حلق ، نوع غیرمعمولی آفت که علائمی مشابه التهاب لوزه دارد و در افرادی مشاهده می شود که از نزدیک با بیمارانی که انواع دیگری از آفت دارند تماس دارند. این بیماری را می توان طاعون مننژ نیز نامید ، که هنگام عبور باکتریها از سد خونی مغزی و ایجاد مننژیت رخ می دهد.

واکسن

نقشه طاعون در سال 1998. زرد: کشورهایی که طاعون را بین سالهای 1970 و 1988 گزارش کرده اند. قرمز: کشورهایی که در بین حیوانات طاعون وجود دارد.
واکسنی برای جلوگیری از آفت خیار وجود دارد ، اما فقط برای کسانی که در معرض خطر ابتلا به آفت هستند استفاده می شود. مانند سربازان (در بعضی موارد) یا افرادی که با حیوانی سر و کار دارند که احتمال آلودگی آن بیشتر است. برای موثر بودن ، واکسن باید در دوزهای بالا تجویز شود و هر چند وقت یک بار یادآوری شود. به همین دلیل ، عوارض جانبی ایجاد می کند. این واکسن در دسترس عموم نیست و دیگر تولید نمی شود. واکسن های جدید از سال 2005 در کانادا آزمایش شده اند.

 

[Silent boy]

رمانیک
طاعون های معروف تاریخ
شیوع طاعون در امپراتوری های ایران باستان بسیار کمتر از امپراتوری روم بود. دلیل آن احترام به طبیعت و آلوده نکردن آبها و زمین بود که این یکی از اصول دین زرتشت است.
توكیدیدس ، مورخ یونانی ، در یكی از كتاب های خود در مورد یك بیماری واگیردار ، همزمان با جنگ اسپارت و آتن ، حدود 430 سال قبل از میلاد مسیح. ذکر می کند که گمان می رود آفت آتن بوده است.
طاعون سیاه در قرون وسطی به اروپا سرایت کرد
رومی ها طاعون را انتقام آپولو پس از سرقت از یکی از زیارتگاه های او می دانستند. جالینوس ابتدا توضیحاتی در مورد این بیماری نوشت (هنگامی که طاعون در 166 به رم آمد).
طاعون آنتونین جهانی سازی بین سالهای 165 و 180 میلادی بود. طاعون باعث مرگ یک چهارم افراد آلوده شد و در مجموع تا پنج میلیون کشته برجای گذاشت.
آفت ژوستینین (541–542 م) یک بیماری همه گیر جهانی بود که امپراتوری بیزانس ، به ویژه پایتخت آن قسطنطنیه ، و همچنین امپراتوری ساسانی و بنادر در امتداد مدیترانه را در برگرفت. [18] این آفت یکی از کشنده ترین آفت های تاریخ است. در حدود دو قرن از آغاز تأسیس ، باعث کشته شدن 25 تا 50 میلیون نفر شده است (13 تا 26 درصد جمعیت جهان در بدو تأسیس).
طی سالهای 627–628 میلادی ، طاعون شیرویه استانهای غربی امپراتوری ساسانی ، به ویژه بین النهرین را فرا گرفت و نیمی از جمعیت آن استانهای شاهنشاهی ، از جمله امپراتوری ساسانی را به کام مرگ کشاند.
آفت عموا که در زمان خلافت عمر بن الخطاب در سال 18 هجری پس از فتح اورشلیم در میان مسلمانان شیوع یافت ، منجر به کشته شدن بسیاری از مسلمانان و یاران محمد شد
در سال 1347 ، کشتی هایی که از آسیا می آمدند باعث آفت شدند و طی سه سال یک چهارم تا یک سوم جمعیت اروپا را کشتند. این اپیدمی طاعون به نام مرگ سیاه یا مرگ سیاه شناخته می شود.
در ایران در صفویه و قاجار ، طاعون چندین بار گسترش یافت و تعداد زیادی از مردم را در شهرهای مختلف کشته است.
پس از مرگ سیاه ، طاعون لندن (1667-1666) و مارسی (1720) دو بیماری همه گیر بودند. شیوع طاعون در نیمه اول قرن هفدهم تنها در لندن باعث کشته شدن 100000 نفر شد.
در سالهای 1151-1152 ، اپیدمی "طاعون خیار در ایران" منجر به مرگ حدود 2 میلیون نفر در ایران شد.
شیوع چینی در سال 1894 منجر به کشف باسیل Yersinia pestis توسط الکساندر یرسین ، آخرین اپیدمی گسترده طاعون شد.

 

[Silent boy]

رمانیک
وضعیت فعلی طاعون
طاعون در جهان
طبق گزارش سازمان بهداشت جهانی ، آفریقا (ماداگاسکار ، موزامبیک ، تانزانیا ، جمهوری دموکراتیک کنگو) و آسیا (هند) بالاترین میزان طاعون را دارند. این دو قاره به تنهایی 99 درصد از 97 منطقه طاعون جهان را در سال 1997 به خود اختصاص داده اند. در سال 1997 ، چندین مورد در آمریکای جنوبی و غربی گزارش شده است. اخیراً ، پس از دو مورد شیوع در مغولستان که باعث هشدار درجه سه در منطقه شده بود ، در جولای سال 2020 یک مورد طاعون خیار در شمال چین گزارش شد.
نقش طاعون در هنر و ادبیات
بناپارت به قلم قربانیان طاعون در یافا توسط آنتوان ژان گروس در سال 1804 دیدار می کند
ترس از طاعون ، ناآگاهی از نحوه درمان یا پیشگیری از آن و مرگ دردناک هنرمندان طاعون زده از دوران باستان تا اواسط رنسانس احساسات و توصیفاتی از طاعون را برانگیخته است. بنابراین ، بسیاری از نقاشی ها ، مجسمه ها و آثار امروز می توانند اطلاعات ارزشمندی در مورد وضعیت افراد قرن های گذشته در برابر طاعون (و سایر بیماری های عفونی مانند وبا و غیره) در اختیار ما قرار دهند. از آثار مکتوب می توان به خاطرات سال سیاه طاعون اثر دانیل دوفو (1720) ، طاعون اثر آلبر کامو ، زمان اسرار اثر مارسل پانلی و بسیاری موارد دیگر اشاره کرد. طاعون نیز یکی از موضوعات اصلی کتاب جهنم توسط دن براون است.
سلاح های بیولوژیکی
طاعون مدت هاست که به عنوان سلاحی بیولوژیکی مورد استفاده قرار می گیرد. در طول جنگ جهانی دوم ، ژاپنی ها تحقیقات گسترده ای را در زمینه تولید و آزاد سازی ککهای آلوده به طاعون در خاک دشمن انجام دادند و نمونه هایی از بمب ها را که حاوی تعداد زیادی موش و کک بود ، تولید کردند. در طی همین آزمایشات ، آنها گروهی از زندانیان غیر نظامی و اسیران جنگی در چین ، کره و منچوری را آزار دادند.
امروزه ، با توجه به اینکه طاعون به راحتی با آنتی بیوتیک قابل درمان است ، نمی تواند یک سلاح بیولوژیکی موثر علیه کشورهای پیشرفته باشد.