رمانیک آسم (کلمه یونانی αμα به معنی "آسم" یا "تنگی نفس") یک بیماری التهابی مزمن شایع در مجاری تنفسی است که با علائم عودکننده ، انسداد برگشت پذیر راه هوایی و اسپاسم برونش مشخص می شود. علائم رایج شامل خس خس سینه ، سرفه و تنگی نفس است که به تریاد آسم معروف است.
تصور می شود که آسم در اثر ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی ایجاد می شود. تشخیص معمولاً براساس الگوهای علائم ، پاسخ به موقع درمان و اسپیرومتری انجام می شود. علائم میزان فشار تنفسی در ثانیه (FEV1) و حداکثر سرعت جریان تنفسی است. آسم همچنین می تواند بر اساس آتوپیک (خارجی) یا غیر آتوپیک (داخلی) طبقه بندی شود. آتوپی 1 به حساسیت تایپ کردن نسبت به واکنشهای آلرژیک اشاره دارد.
علائم حاد معمولاً با استنشاق کننده های کوتاه مدت مانند آگونیست های بتا 2 (مانند سالبوتامول) و کورتیکواستروئیدهای خوراکی درمان می شوند. در موارد بسیار شدید ، ممکن است نیاز به استفاده از کورتیکواستروئیدهای داخل وریدی ، سولفات منیزیم باشد و فرد باید در بیمارستان بستری شود. با اجتناب از آلرژی یا آلرژی و محرک ها و استفاده از کورتیکواستروئیدهای استنشاقی می توان از بروز علائم جلوگیری کرد. اگر علائم آسم کنترل نشود ، ممکن است علاوه بر کورتیکواستروئیدها ، از بتا آگونیست های طولانی مدت (LABAS) یا آنتاگونیست های لکوترین استفاده شود. شیوع آسم از سال 1970 به طور قابل توجهی افزایش یافته است. در سال 2011 ، 235–300 میلیون نفر در سراسر جهان به این بیماری آلوده شدند و تقریباً 250،000 نفر کشته شدند.
رمانیک علائم: آسم با خس خس مکرر ، تنگی نفس ، تنگی قفسه سینه و سرفه مشخص می شود. خلط ممکن است در اثر سرفه از ریه ها ایجاد شود ، اما بالا بردن آن اغلب دشوار است. خلط مانند چرک به نظر می رسد زیرا در سلول های سفید خون به نام ائوزینوفیل زیاد است. علائم معمولاً در شب و اوایل صبح یا هنگام ورزش یا هوای سرد بدتر می شوند. برخی از افراد مبتلا به آسم به ندرت علائمی را تجربه می کنند و معمولاً در واکنش به تحریک خود را نشان می دهند ، در حالی که دیگران ممکن است دارای علائم اغراق آمیز و مداوم باشند.
بیماری های مرتبط برخی بیماری های دیگر در افراد مبتلا به آسم بیشتر است ، از جمله بیماری ریفلاکس معده (GERD) ، سینوزیت و گرفتگی بینی و آپنه انسدادی خواب. اختلالات روانی نیز در این افراد بیشتر دیده می شود . اضطراب در 52-16٪ افراد و اختلالات خلقی در 14-41٪ افراد رخ می دهد. با این حال مشخص نیست که آسم باعث مشکلات روحی می شود یا مشکلات روانی باعث آسم می شود. .
رمانیک دلایل آسم در اثر ترکیبی از فعل و انفعالات پیچیده محیطی و ژنتیکی ایجاد می شود ، که درک کاملی از آن نداریم. ] این عوامل هم بر شدت بیماری و هم بر پاسخ به درمان تأثیر می گذارند. افزایش اخیر آسم به دلیل تغییرات اپی ژنتیکی (عوامل ارثی به جای توالی DNA) و تغییرات محیطی است.
جو
چندین عامل محیطی با ایجاد و گسترش آسم همراه است ، از جمله آلرژی ، آلودگی هوا و سایر مواد شیمیایی محیطی. [2 حاملگی] سیگار کشیدن در دوران بارداری و زایمان با خطر بالاتری از علائم شبه آسم همراه است. [29] کیفیت هوا با شدت آسم و خطر آسم به دلیل آلودگی ترافیک یا سطح بالای ازن در ارتباط است به عنوان مثال ، قرار گرفتن در معرض فرمالدئید ارتباط مثبت دارد. علاوه بر این ، فتالات ها در کودکان و بزرگسالان با آسم در ارتباط بوده اند. این امر در مورد سطح بالای قرار گرفتن در معرض اندوتوکسین صادق است. درست است.
آسم با قرار گرفتن در معرض مواد حساسیت زا در محیط داخلی همراه است. آلرژی شایع در محیط داخلی شامل گرد و غبار ، سوسک ها ، شوره حیوانات و کپک است. قرار گرفتن در معرض تلاش ها برای کاهش ریزگردها ناموفق است. برخی از عفونت های تنفسی ویروسی ممکن است خطر ابتلا به آسم را در سنین جوانی افزایش دهد ، مانند ویروس های باریک تنفسی و ویروس های بینی. [ با این حال ، برخی از عفونت های دیگر ممکن است خطر را افزایش دهند. کم کن
فرضیه سلامتی
فرضیه سلامتی نظریه ای است که می کوشد افزایش آسم در جهان را به عنوان یک نتیجه مستقیم و ناخواسته از کاهش قرار گرفتن در معرض باکتریها و ویروسهای غیر عفونی در کودکی توضیح دهد. گفته شده است که دلیل این افول است. در جوامع مدرن ، قرار گرفتن در معرض باکتری ها و ویروس ها به دلیل افزایش بهداشت و اندازه خانواده ، تا حدی افزایش یافته است. شواهدی که فرضیه سلامت را تأیید می کند ، میزان پایین آسم در مزارع و خانواده های دارای حیوانات خانگی است.
استفاده از آنتی بیوتیک در اوایل زندگی با ایجاد آسم همراه است. علاوه بر این ، زایمان سزارین با افزایش خطر آسم همراه است (تقریباً 20-0٪) ، به دلیل کمبود کلنی باکتری های سالم که کانال زایمان با کودک دریافت می کند. ارتباطی بین آسم و سلامتی وجود دارد.
رمانیک سابقه خانوادگی یکی از عوامل خطر آسم است زیرا ژن های مختلفی در آن دخیل هستند. اگر یکی از دوقلوهای همسان به این بیماری مبتلا شود ، فرد دیگر 25٪ بیشتر احتمال دارد که به این بیماری مبتلا شود. در پایان سال 2005 ، 25 ژن مرتبط با آسم در شش یا چند جمعیت مجزا شناسایی شده است ، از جمله: GSTM1 ، IL10. CTLA-4 ، SPINK5 ، LTC4S ، IL4R بسیاری از ژن ها با سیستم ایمنی بدن ارتباط دارند و یا التهاب را کاهش می دهند. حتی در همان لیست ژنهایی که به دقت مورد مطالعه قرار گرفتند ، نتایج یکسانی برای همه جمعیتهای مورد مطالعه بدست نیامد. در سال 2006 ، یک مطالعه پیوند ژنتیکی بیش از 100 ژن را که باعث آسم می شوند ، شناسایی کرد. و این تعداد همچنان در حال رشد است.
انواع خاص ژنتیکی فقط در برخی شرایط خاص می تواند باعث آسم شود. به عنوان مثال ، یک پلی مورفیسم تک نوکلئوتیدی در منطقه CD14 هنگام قرار گرفتن در معرض اندوتوکسین (محصول باکتریایی) وجود دارد. قرار گرفتن در معرض سموم اندوتین می تواند از منابع مختلف محیطی از جمله دود سیگار ، سگ ها و مزارع حاصل شود. در این حالت ، خطر آسم نیز بر اساس ژنتیک فرد و میزان قرار گرفتن در معرض اندوتوکسین تعیین می شود.
شرایط پزشکی
به سه گانه اگزمای آتوپیک ، رینیت آلرژیک و آسم آتوپی گفته می شود. مهمترین عامل خطر آسم سابقه بیماری آتوپیک است و آسم در افراد مبتلا به اگزما یا تب یونجه بسیار بیشتر مشاهده می شود . و با واسکولیت همراه است. افرادی که انواع خاصی از کهیر دارند نیز می توانند علائم آسم را تجربه کنند.
بین چاقی و خطر آسم همبستگی وجود دارد و فراوانی هر دو در سالهای اخیر افزایش یافته است. عوامل مختلفی ممکن است در این امر نقش داشته باشد ، از جمله کاهش عملکرد تنفسی به دلیل تجمع چربی و اینکه بافت چربی تمایل به التهاب دارد.
مسدود کننده های بتا مانند پروپرانولول نیز می توانند در افراد در معرض بیماری باعث آسم شوند. با این حال ، استفاده از بتا بلاکرهای انتخابی در قلب برای افرادی که بیماری خفیف تا متوسط دارند مشکلی ندارد. سایر داروهایی که می توانند مشکلاتی ایجاد کنند شامل ASA ، داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی و مهارکننده های آنزیم مبدل آنژیوتانسین هستند.
کسب کردن
برخی از افراد به مدت چند هفته یا ماه به آسم مداوم مبتلا می شوند و سپس ناگهان دچار آسم حاد می شوند. واکنش افراد مختلف در برابر عوامل مختلف متفاوت است. برای بسیاری از افراد ، آسم می تواند توسط تعدادی از عوامل تحریک کننده تشدید شود.
عوامل اصلی که می توانند آسم را تشدید کنند گرد و غبار ، شوره سر (به خصوص موی گربه ها و سگ ها) ، اشکالات ، مواد حساسیت زا و کپک هستند. عطر یکی از دلایل عمده حملات حاد در زنان و کودکان است.
رمانیک پاتوفیزیولوژی آسم یک التهاب مزمن مجاری تنفسی است که منجر به افزایش جمع شدن عضله صاف اطراف می شود. این یکی از عواملی است که منجر به باریک شدن راه هوایی و علائم کلاسیک خس خس می شود. این تنگی معمولاً با یا بدون درمان قابل برگشت است. مجاری تنفسی خود هر از گاهی تغییر می کند. تغییرات معمول در مجاری تنفسی شامل افزایش ائوزینوفیل ها و ضخیم شدن شبکیه است. در شرایط مزمن ، ممکن است اندازه عضلات صاف مجاری هوایی با تعداد غدد مخاطی افزایش یابد. انواع دیگر سلول های درگیر شامل لنفوسیت های T ، ماکروفاژها و نوتروفیل ها است. سایر اجزای سیستم ایمنی بدن نیز ممکن است درگیر شوند ، از جمله سیتوکین ها ، کموکین ها ، هیستامین و لکوترین ها.
رمانیک تشخیص اگرچه آسم یک بیماری شناخته شده است ، اما در تعریف آن توافق کلی وجود ندارد. تعریف آن توسط ابتکار جهانی آسم این است: "یک اختلال التهابی مزمن مجاری تنفسی که در آن بسیاری از سلولها و عناصر سلولی نقش دارند. التهاب مزمن با واکنش بیش از حد مجاری هوایی همراه است که منجر به حملات مکرر خس خس سینه ، نفس ، گرفتگی قفسه سینه و سرفه ، به خصوص شب یا اوایل صبح ، معمولاً با انسداد گسترده اما متغیر جریان هوا در ریه ها. اغلب به صورت خود به خود یا با درمان برگشت پذیر است.
در حال حاضر هیچ آزمایش دقیق برای این مورد وجود ندارد و تشخیص معمولاً براساس الگوی علائم و پاسخ به درمان در طول زمان انجام می شود. اگر سابقه موارد زیر وجود داشته باشد ، باید احتمال آسم را شک کرد. در صورت بروز یا تشدید این علائم به دلیل ورزش ، عفونت های ویروسی ، آلرژی ها یا آلودگی هوا ، خس خس سینه ، سرفه یا مشکل تنفس. سپس از اسپیرومتری برای تأیید تشخیص استفاده می شود. تشخیص کودکان زیر شش سال دشوارتر است زیرا انجام اسپیرومتری برای آنها هنوز امکان پذیر نیست.
اسپیرومتری
اسپیرومتری برای کمک به تشخیص و درمان بیماری توصیه می شود. این آزمایش بهترین راه برای تشخیص آسم است. اگر دماسنج اندازه گیری شده توسط این روش پس از تجویز یک گشاد کننده برونش مانند سالبوتامول بیش از 12 درصد بهبود یابد ، این تشخیص را تأیید می کند. با این حال ، ممکن است طبیعی باشد که این اتفاق در افرادی که سابقه آسم خفیف دارند رخ دهد. ظرفیت تک نفوذی می تواند به تمایز آسم از COPD کمک کند. ]انجام یک اسپیرومتری هر یک یا دو سال برای پیگیری چگونگی کنترل فرد در کنترل آسم منطقی است.
دیگر
چالش متاکولین به افزایش استنشاق موادی که مجرای تنفسی را در افراد مستعد تنگ می کند ، نیاز دارد. اگر آزمایش منفی باشد ، به این معنی است که فرد مبتلا به آسم نیست. اما اگر مثبت باشد ، نشانه خاصی از این بیماری نیست.
سایر شواهد تأییدی شامل اختلاف 20٪ یا بیشتر در جریان بازدم حداکثر حداقل سه روز در هفته به مدت حداقل دو هفته ، بهبود 20٪ یا بیشتر در جریان بازدم حداکثر پس از درمان با سالبوتامول ، کورتیکواستروئیدهای استنشاقی یا پردنیزون یا 20٪ است. کاهش؛ بیشترین جریان حداکثر پس از قرار گرفتن در معرض محرک ها با این حال ، آزمایش جریان بازدم حداکثر متغیرتر از اسپیرومتری است و بنابراین به عنوان یک روش معمول تشخیصی توصیه نمی شود. این ممکن است برای نظارت شخصی روزانه توسط افراد مبتلا به بیماری متوسط تا شدید و ارزیابی اثربخشی داروهای جدید مفید باشد. همچنین ممکن است در هدایت درمان افراد مبتلا به یک بیماری حاد مفید باشد.
رمانیک گروه بندی
آسم از نظر بالینی بر اساس فراوانی علائم ، حجم فشار بازدم در ثانیه (FEV1) و اوج جریان بازدمی طبقه بندی می شود. آسم همچنین می تواند به عنوان آتوپیک (خارجی) یا غیر آتوپیک (داخلی) طبقه بندی شود. طبقه بندی کنید که آیا علائم توسط مواد آلرژی زا ایجاد می شوند (آتوپیک) یا نه (غیر آتوپیک). اگرچه آسم از نظر شدت طبقه بندی می شود ، در حال حاضر هیچ روش خاصی برای طبقه بندی انواع مختلف زیر آسم جدا از این سیستم وجود ندارد. یکی از اهداف اصلی تحقیقات آسم امروزه یافتن روشهایی برای شناسایی زیرگروههایی است که به انواع مختلف درمان پاسخ خوبی می دهند.
اگرچه آسم یک بیماری انسداد مزمن است ، اما بخشی از بیماری انسداد مزمن ریوی محسوب نمی شود زیرا به طور خاص به ترکیبی از بیماری های برگشت ناپذیر مانند برونشکتازی ، برونشیت مزمن و آمفیزم اشاره دارد. در مقابل ، انسداد راه هوایی معمولاً در آسم قابل برگشت است. با این حال ، اگر آسم درمان نشود ، التهاب مزمن آن می تواند باعث انسداد غیرقابل برگشت ریه ها به دلیل بازسازی مجاری تنفسی شود. بر خلاف آمفیزم ، آسم برونش ها را تحت تأثیر قرار می دهد ، نه روی آلوئول ها.
رمانیک بدتر شدن آسم حملات حاد آسم اغلب به عنوان "حملات آسم" شناخته می شوند. تنگی نفس ، خس خس سینه ، و گرفتگی قفسه سینه ، معمول ترین علائم آن است. هوا به شدت آشفته بود ، بنابراین هیچ صدای خس خس شنیده نشد .
علائم در هنگام حمله آسم شامل استفاده از عضلات تنفسی جانبی (عضلات استرنوکلئیدوماستوئید و کلاهک کتف) ، احتمالاً نبض های متناقض (ضعف نبض هنگام استنشاق ، ضربان شدید هنگام بازدم) و تورم بیش از حد قفسه سینه. هیپوکسی ممکن است باعث کبودی پوست و ناخن شود .
در مورد تشدیدهای خفیف ، حداکثر میزان جریان بازدمی (PEFR) بیشتر یا مساوی 200 لیتر در دقیقه یا بیشتر از یا مساوی 50٪ بهترین تعریف پیش بینی است به طور متوسط ، این مقدار بین 80 تا 200 لیتر در دقیقه است بین یا بین 25٪ و 50 تعریف شده بهترین پیش بینی را تعریف می کند ، و در موارد شدید ، کمتر یا مساوی 80 لیتر در دقیقه یا کمتر یا برابر با 25٪ بهترین پیش بینی است.
آسم حاد حاد ، که در گذشته به عنوان بیماری آسم شناخته می شد ، یک حمله حاد آسم است که به گشادکننده های برونش و کورتیکواستروئیدها پاسخ نمی دهد، نیمی از آنها به دلیل عفونت و بقیه به علت آلرژی زا ، آلودگی هوا یا استفاده نادرست است. هنوز داروهای نامناسب
آسم شکننده نوعی آسم است که به طور مکرر از طریق حملات مکرر قابل تشخیص است. آسم شکننده بیماری نوع 1 است. با وجود استفاده زیاد از دارو ، حداکثر دوره آن بسیار متفاوت است. آسم شکننده نوع 2 یک آسم منفعل و به خوبی کنترل شده است که ناگهان بسیار شدید می شود.
باعث حرکت می شود ورزش می تواند باعث انقباض برونش در بیماران مبتلا به آسم و سایر بیماران شود این تمرین در اکثر افراد مبتلا به آسم و 20٪ از بیماران غیر آسم رخ می دهد در میان ورزشکاران ، ورزش در بین ورزشکاران حرفه ای بیشتر است. از 3٪ سورتمه سواری تا 50٪ دوچرخه تا 60٪ اسکی روی زمین اگرچه ممکن است در هر شرایط آب و هوایی اتفاق بیفتد ، سرما و خشکی بیشتر دیده می شود آگونیست های بتا 2 استنشاقی باعث بهبود غیر آسم نمی شوند عملکرد ورزشی بیمار اما تجویز خوراکی می تواند قدرت و مقاومت را بهبود بخشد
رمانیک حرفه ای آسم در محل کار (یا بدتر شدن) یک بیماری شایع است که معمولاً گزارش می شود ، اما بسیاری از موارد گزارش نشده یا تشخیص داده نمی شوند تخمین زده می شود که 25٪ موارد آسم بزرگسالان بین 5 تا 5 مربوط به کار. صدها عامل مختلف درگیر هستند ، برخی از آنها به شرح زیر است: ایزوسیانات ها ، آرد و گرد و غبار چوب ، گل محمدی ، روان کننده های لحیم کاری ، لاتکس حیوانی و آلدئیدها. مشاغلی که بیشتر در معرض این مشکلات هستند سمپاش های رنگ ، نانوایان و آشپزها ، پرستاران ، کارگران شیمیایی و افرادی هستند که با حیوانات ، جوشکاران ، آرایشگاه ها و چوب بری ها سر و کار دارند
تشخیص های افتراقی
بسیاری از بیماری های دیگر نیز می توانند علائمی شبیه آسم ایجاد کنند. در کودکان ، سایر بیماریهای تنفسی فوقانی ، مانند رینیت آلرژیک و سینوزیت ، و همچنین دلایل دیگری مانند انسداد مجاری هوایی باید مورد توجه قرار گیرد: استنشاق جسم خارجی ، نرم شدن و باریک شدن نای ، حلقه های عروقی ، تورم غدد لنفاوی یا توده ها. گردن. در بزرگسالان ، COPD به دلیل استفاده از مهار کننده های ACE ، نارسایی احتقانی قلب ، بزرگ شدن مجاری تنفسی و سرفه ناشی از داروها باید مورد توجه قرار گیرد. در این دو جمعیت ، اختلال عملکرد طناب صوتی ممکن است مشابه باشد.
بیماری انسدادی مزمن ریوی نیز ممکن است مربوط به آسم باشد و ممکن است به عنوان یک عارضه آسم مزمن رخ دهد. پس از 65 سال سن ، بسیاری از افراد مبتلا به بیماری انسدادی مجاری تنفسی به آسم و COPD مبتلا می شوند. در این موارد ، COPD را می توان با افزایش نوتروفیل های مجاری هوایی ، افزایش غیر طبیعی ضخامت دیواره و افزایش عضله صاف برونش تشخیص داد. با این حال ، این نوع تحقیق برای کنترل COPD و آسم از اصول یکسانی پیروی نمی کند ، زیرا در هر دو مورد از کورتیکواستروئیدها ، آگونیستهای بتا با اثر طولانی مدت و ترک سیگار استفاده می شود، این بیماری با علائم آسم همراه است. این مورد مشابه است و به قرار گرفتن در معرض دود سیگار و سن ، علائم عودکننده کمتر پس از مصرف گشادکننده برونش و کمتر مربوط به سابقه خانوادگی آتوپیک است.
رمانیک جلوگیری شواهد اثر بخشی اقدامات برای جلوگیری از پیشرفت آسم کمیاب است. برخی از این روش های درمانی امیدوار کننده هستند ، از جمله: محدود کردن قرار گرفتن در معرض دود سیگار ، در رحم و پس از زایمان ، شیردهی و زندگی طولانی تر. وقت در مهد کودک یا زندگی در خانواده های پرجمعیت ؛ با این حال ، شواهد کافی برای هر یک از آنها وجود ندارد که می تواند برای این منظور توصیه شود. تماس با حیوانات خانگی در سنین پایین ممکن است مفید باشد. قرار گرفتن در معرض حیوانات خانگی در سایر مراحل زندگی بی تأثیر بوده است. فقط توصیه می شود که در صورت بروز علائم آلرژی به حیوانات خانگی ، حیوانات خانگی نباید در خانه نگهداری شوند. محدودیت های رژیم غذایی در دوران بارداری یا شیردهی مثر نیستند و بنابراین توصیه نمی شوند. کاهش یا از بین بردن ترکیبات می تواند در ایجاد حساسیت در افراد در محل کار موثر باشد.
