آبله مرغان یک بیماری خفیف و بسیار مسری است. این بیماری که بیشتر در کودکان دیده می شود ، توسط ویروس هرپس زوستر ایجاد می شود.
علائم
علائم زیر در کودکان بیشتر دیده می شود اما در بزرگسالان شدید است:
خارش سطحی بعد از یک روز
سردرد
حالت تهوع
احساس غرق شدن
تب
درد شکم یا بی حالی عمومی به مدت 1-2 روز.
بثوراتی که می تواند کم و بیش در هر نقطه از بدن مانند پوست سر ، آلت تناسلی ، داخل دهان ، بینی ، گلو یا واژن ظاهر شود. تاول ها ممکن است به مناطق بسیار وسیعی از پوست گسترش یافته باشند اما در دست ها و پاها کمتر دیده می شوند. تاولها در عرض 24 ساعت ترکیده و جای آن ها پوسته ایجاد می شود. مجموعه ای از تاول های جدید هر 3-4 روز تشکیل می شود. بثورات ابتدا در تنه ، سپس در سر و صورت و به ندرت در دست و پاها ظاهر می شوند. بثورات ابتدا به پاپول و سپس به وزیکول و جوش و در آخر به فلس تبدیل می شوند. پاپول ها و وزیکول ها علت اریتماتوز هستند. بثورات آبله مرغان با شروع سریع آنها و وجود همزمان پاپول ، وزیکول و دلمه مشخص می شود. خارش تقریباً در همه بیماران وجود دارد. وزیکول می تواند در تمام قسمتهای مخاط وجود داشته باشد. این ضایعات معمولاً پس از فروکش تب ایجاد می شوند.
تعدادی از علائم مانند آنفولانزا در بزرگسالان وجود دارد. رمانیک
علت بیماری
حمله اولیه آبله در مقابل آبله مرغان: حمله به قسمت بالای بدن از ویژگی های آبله مرغان است.
علت عفونت ویروس واریسلا زوستر عفونت ویروسی است. این بیماری در سن 5 تا 10 سالگی بیشتر مشاهده می شود. ویروس از طریق قطرات موجود در هوا یا تماس با ضایعات پوستی از فرد بیمار منتقل می شود. این بیماری بسیار مسری است و بیشتر از طریق قطرات تنفسی و هوا منتقل می شود. این ویروس در وزیکول ها نیز وجود دارد ، بنابراین بیماری از 24 ساعت قبل از ظهور بثورات تا بسته شدن پوسته ها (بین 7 تا 8 روز) مسری خواهد بود. این بیماری اغلب در زمستان و بهار دیده می شود. کودک تا زمانی که همه وزیکول ها به پوسته تبدیل نشوند نباید به مدرسه بروند. بیماران مبتلا به آبله مرغان که در بیمارستان بستری هستند باید در یک اتاق جدا شوند تا از انتقال ویروس توسط هوا جلوگیری شود. دوره کمون بیماری 21-7 روز است. اگر مادر نوزادی قبل یا حین بارداری آبله مرغان داشته باشد ، کودک وی برای چندین ماه در مقابل آبله مرغان ایمن است ، اما این ایمنی 4 تا 12 ماه پس از تولد کاهش می یابد. رمانیک
عوامل خطر
استفاده از داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی و همچنین بیمارانی که از سیستم ایمنی ضعیف رنج می برند ، از عوامل خطر هستند.
جلوگیری
در اوایل دهه 1970 واکسنی به نام Varivax در ژاپن ساخته شد که از سال 1986 به طور منظم در ژاپن و از سال 1995 در ایالات متحده مورد استفاده قرار می گیرد و نتایج مثبتی دارد. پس از استفاده گسترده از این واکسن در این دو کشور ، شیوع آبله مرغان ، چه در افراد واکسینه شده و چه در افرادی که واکسن دریافت نکرده اند ، به میزان قابل توجهی کاهش یافته است. این واکسن در ایران موجود نیست. رمانیک
عواقب پیش بینی شده
بهبودی خود به خودی: کودکان در طی 7-10 روز بهبود می یابند ، اما در بزرگسالان این مدت طولانی تر است و احتمال عوارض آنها بیشتر است. فرد پس از درمان ، مادام العمر در برابر آبله مرغان ایمن است. گاهی اوقات ، پس از دوره آبله مرغان ، ویروس در بدن خاموش می ماند (به عنوان مثال ، در ریشه اعصاب نزدیک نخاع). ویروس خاموش ممکن است سالها بعد دوباره ظهور کرده و باعث ایجاد زونا شود.
عوارض جانبی احتمالی
پشت پسری 16 ساله مبتلا به آبله مرغان
عفونت باکتریایی ثانویه در تاول های آبله مرغان: شایع ترین عارضه آبله مرغان عفونت های ثانویه پوستی است.
عفونت ویروسی چشم
به ندرت انسفالیت (التهاب یا عفونت مغز)
زونا به احتمال زیاد سالها پس از بزرگسالی اتفاق می افتد
به ندرت تاول می ماند و ممکن است تاول آلوده شود
میوکاردیت (التهاب عضله قلب)
آرتروز (التهاب مفصل) گذرا
ذات الریه
سندرم ری زمانی اتفاق می افتد که آسپرین مصرف می کنید
پریکاردیت ، هپاتیت ، گلومرولونفریت ، ارکیت ، زخم معده و عوارض عصبی از دیگر عوارض بیماری است. مخچه یا التهاب مخچه به دلیل واکنش های ایمنی شناختی ، یکی از عوارض نادر آبله مرغان است که باعث ایجاد آتاکسی در بیمار می شود.
آبله مرغان می تواند از مادر باردار به جنین منتقل شود و باعث وزن کم هنگام تولد ، آتروفی قشر مغز ، تشنج ، عقب ماندگی ذهنی ، آب مروارید و میکروسفالی شود. عفونت مادر با آبله مرغان در 16 هفته اول بارداری به دلیل احتمال انتقال به جنین و عوارض آن ، نیاز به درمان با VZIg (ایمونوگلوبولین ضد VZV) دارد. متاسفانه این دارو در حال حاضر در ایران موجود نیست. رمانیک
رفتار
در بیشتر موارد ، به درمان ضد ویروسی نیازی نیست و فقط درمان حمایتی در دسترس است که شامل آنتی هیستامین برای کاهش خارش یا استامینوفن برای کنترل تب است. طبق آخرین ویرایش مبانی اطفال نلسون ، دو گروه سنی زیر یک سال و بالای 13 سال ، افرادی که به هر دلیلی از استروئید استفاده می کنند (به عنوان مثال پردنیزولون) و افرادی که از آسپرین استفاده می کنند به درمان ضد ویروسی (آسیکلوویر) نیاز دارند.
برای آبله مرغان درمانی جز استراحت و دارو برای کاهش تب و کاهش خارش وجود ندارد.
در اینجا برخی از کارهایی که می توانید برای تسکین تب انجام دهید وجود دارد:
مقدار زیادی آب و مایعات بنوشید. همچنین می توانید یخ را مکش کنید.
با آب ولرم غسل کنید.
لباس نازک و نخی بپوشید و از لباس گرم و دنج خودداری کنید.
به موقع دارو مصرف کنید.
در افراد زیر 20 سال از آسپرین استفاده نکنید ، زیرا ممکن است باعث سندرم ری شود.
مطالعات اخیر نشان می دهد که مصرف هر دارویی از خانواده داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی مانند ایبوپروفن و سایر قرص های این خانواده در زمان آبله مرغان می تواند منجر به عفونت ثانویه یا آسیب بافتی شود.
بهتر است بدانید جوش شیرین می تواند خارش شدید و طاقت فرسای آبله مرغان را کاهش دهد. برای این کار کافیست یک قاشق چای خوری جوش شیرین را در یک لیوان آب حل کرده و سپس آن را با حوله یا ابر روی پوست خود بمالید. یا یک لیوان جوش شیرین را در وان یا لگن بزرگ بریزید و سپس یک چرت کوتاه در وان یا لگن بزنید. رمانیک
