دانستنی باران اسیدی

[seon-ho]

آیا می دانید باران اسیدی چیست؟​

باران اسیدی چیست؟
اصطلاح باران اسیدی به هرگونه بارش باران، برف، تگرگ یا حتی مه که در آن مواد مضری مانند اکسیدهای نیتروژن و گوگرد وجود دارند، اطلاق می‌شود.این دو ماده در اتمسفر با اکسیژن و بخار آب واکنش شیمیایی انجام داده، به صورت نیتریک اسید و سولفوریک اسید در می‌آیند.


عامل اصلی این آلاینده‌ها صنایع، حمل و نقل و کارخانه‌های مختلفند که سبب افزایش شدید میزان اسیدیته بارش و آسیب‌ رساندن به انسان‌ها، گیاهان و ساختمان‌ها می‌شوند.اکثر شهرهای بزرگ صنعتی مورد تهدید غبارهای اسیدی قرار دارند. شهر لندن در زمستان سال ۱۹۵۲ مورد تهاجم شدید غبارهای اسیدی قرار گرفت و این امر موجب مرگ زودرس ۴۰۰۰ نفر از افراد بیمار گردید. این سانحه باعث شد که مسئولین شهر اقدامات پیشگیرانه‌ای را در جهت کنترل آلودگی هوا به عمل آورند. در نتیجه، امروزه لندن در زمره شهرهایی به شمار می‌رود که هوای نسبتاً تمیزی دارند.


نتایج تحقیقات نشان داده است که وجود ذرات کوچک در هوا به تنهایی عامل مرگ 350.000 نفر در سال 2000 در 25 کشور اتحادیه اروپا بوده است.مواد آلوده‌کننده هر قدر در فضا بیشتر بمانند ترکیبات زیادتری حاصل می‌شود که اسیدها یکی از آن‌هاست. اسیدها به کمک بادهای شدید می‌توانند برای روزهای متوالی در هوا باقی بمانند و صدها کیلومتر مسافت را طی کنند و به این ترتیب از کشوری به کشور دیگر انتقال یابند.


اگر غبار اسیدی با ذرات آب موجود در اتمسفر هوا مخلوط شود، به صورت باران اسیدی فرو می‌ریزد و به محیط زیست آسیب می‌رساند. باران اسیدی مستقیماً روی درختان و روییدنی‌ها اثر می‌کند، در خاک فرو می‌رود و تعادل شیمیایی آن را به هم می‌ریزد. این باران پس از فرود به داخل رودخانه‌ها و دریاچه‌ها راه می‌یابد و حیوانات و گیاهان آبزی را به هلاکت می‌رساند.



جنگل‌ها و دریاچه‌ها، قربانیان باران اسیدی
باران اسیدی بر رشد درختان اثر کرده، جنگل‌ها را شدیداً در معرض نابودی قرار می‌دهد.باران اسیدی از چند راه به درختان آسیب می‌رساند.

-یکی آن که اختلالاتی در روزنه برگ‌های درختان ایجاد می‌کند که سبب ازدیاد تعریق و کمبود آب درخت می‌شود.

-خاک را اسیدی می‌کند و به ریشه‌های درختان آسیب می‌رساند بنابر این جذب آب و مواد تغذیه‌ای درخت کاهش می‌یابد. همچنین مواد معدنی مورد نیاز خاک را می‌شوید، این مواد به آب‌های زیرزمینی رانده می‌شوند و بالاخره ساختارهای سطحی پوست و برگ‌ها را تخریب می‌کند. موجب می‌شود آن‌ها مورد حمله حشرات و بیماری‌های گیاهی قرار گیرند و از رشد و نمو باز بمانند.



سیلابی که از بارش باران اسیدی جاری می‌شود، بر روی زمین مسیر خود را می‌شوید و سرانجام به دریاچه‌ها می‌ریزد. باران‌های اسیدی با اسیدی کردن آب دریاچه‌ها و رودخانه‌ها موجب مرگ ماهی‌ها و دیگر آبزیان می‌شوند.دریاچه‌های مرده (بدون ماهی) در بیشتر مکان‌ها به همان صورت قبلی وجود دارند ولی هیچ گونه ماهی در آب اسیدی شده آن‌ها نمی‌تواند زندگی کند.


ماهی قزل‌آلا و ماهی خاردار در PH کمتر از 5 و صدف‌ها در PH کمتر از 6/5 می‌میرند. در ضمن این فرسایش خاک، فلزات سمی که از آن آزاد شده‌اند مانند آلومینیوم به همراه آب وارد دستگاه تنفسی ماهی‌ها شده و موجب مرگ آن‌ها می‌گردد. در مناطقی که دارای فضای آلوده به مواد اسیدی هستند، در فصل بهار، دریاچه‌ها آلوده‌ترین آب‌ها را دارند زیرا با ذوب شدن برف‌های زمستان، اسید همراه آن‌ها روانه دریاچه‌ها می‌گردد.
سایش شیمیایی
باران‌های اسیدی آسیب‌های ویران‌کننده و غیرقابل جبرانی بر بناهای تاریخی و گنجینه‌های فرهنگی وارد می‌سازند و میراث فرهنگی ملت‌ها تحلیل را می‌برند.باران اسیدی رویه‌های سنگی ساختمان‌ها، پل‌ها، سدها و... توسط باران اسیدی، ساییده و نابود می‌شوند.
ساختمان‌های مشهوری مانند پارتنون در آتن، مجسمه آزادی در نیویورک، کلیسای سن پول در لندن، تاج محل در هندوستان، بنای ترایان در رم و کلیسای قدیمی کلن در شهر کلن آلمان به وسیله باران اسیدی مورد حمله قرار گرفته‌اند و رویه آن‌ها در اثر سایش شیمیایی، تغییر شکل یافته است.


رویه این ساختمان‌ها معمولاً از سنگ‌های آهک‌دار است. غبار و باران اسیدی وقتی بر چنین ساختمان‌هایی فرو می‌نشیند با کانی‌های سنگ‌ها فعل و انفعالات شیمیایی انجام داده و آن‌ها را به ماده پودر مانندی تبدیل می‌کند. به دلیل همین واکنش‌هاست که از ضخامت مجسمه مرمری آبراهام لینکلن در واشنگتن طی ۸۰ سال، بیش از ۸ میلی‌متر کاسته شده است. به جز رویه این ساختمان‌ها و بناها که در معرض سایش قرار می‌گیرند، شیشه‌های رنگی آن‌ها نیز از آسیب در امان نیستند.