معرفی ایگوانا

[Alex]

ایگوانا حیوانی آرام، مطیع و بی‌آزار است که در سال‌های اخیر در خانه‌ی بسیاری از حیوان دوستان، به عنوان یک حیوان خانگی جدید و جذاب جای خود را باز نموده است. ایگوانا که از خانواده‌ی مارمولک‌ها به حساب می‌آید، در مناطق گرمسیر آمریکای جنوبی و مرکزی زندگی می‌کند.

 

[Alex]

ایگوانا که از خانواده‌ی مارمولک‌ها به حساب می‌آید، در مناطق گرمسیر آمریکای جنوبی و مرکزی زندگی می‌کند.در روزگاران گذشته و در میان عموم مردم، حیوانات بیشتر به منظور باربری، کارگری، نگهبانی و … در خدمت انسان بوده‌اند و کمتر کسی به این فکر می‌افتاد که یک سگ را به داخل خانه آورده و از آن نگهداری کند. گذشت زمان و ظهور پدیده های عملی و اجتماعی نوین، پای برخی حیوانات کوچک و کم خطر را به خانه های علاقه‌مندان باز کرد و به مرور این پدیده به یک صنعت و تجارت تبدیل شد به طوری که مشتریان زیادی در سرتاسر جهان هر روز در حال بررسی و کنکاش، خرید و فروش و تهیه حیوان خانگی مورد علاقه ی خود هستند.

 

[Alex]

در این میان، بی شک سگ و بعد از آن گربه از محبوبیت فوق العاده ای برخوردار بوده و بیش از هر پستاندار و پرنده و خزنده ی دیگری طرفدار داشته و دارند. اما با توجه به تقاضا و میل شدید علاقه مندان به نگهداری حیوانات جدید، این حیوانات پاسخگوی شور و شوق و هیجان زیاد حیوان دوستان نبوده و کم کم گونه های خاص و جدیدی مثل مارهای عظیم الجثه ی بوآ و پیتون، سوسمارها، مارمولک های بزرگ و حتی پستانداران بزرگ (مثل شیر و ببر و یوزپلنگ) وارد این صنعت جهانی شدند.

 

[Alex]

گذر زمان و کسب تجربیات مختلف علمی و اجتماعی دوست داران حیوانات خانگی، باعث شده برخی گونه‌ها از شهرت و محبوبیت بیشتری برخوردار شوند. از عوامل اصلی محبوبیت برخی از این حیوانات از جمله ایگوانا می توان به فاکتورهایی چون:

کوچک بودن جثه (نسبت به حیوانات خانگی معمول) آرام و مطیع بودن، نگهداری آسان و بی دردسر، زیبایی و جذابیت ظاهری و از همه مهمتر بی آزارتر بودن حیوان اشاره نمود که ایگوانا تمام این فاکتورها را یک جا داشت.

 

[Alex]

ایگوانا حیوانی آرام، مطیع و بی آزار است که در سال های اخیر در خانه ی بسیاری از حیوان دوستان، به عنوان یک حیوان خانگی جدید و جذاب جای خود را باز نموده است. این حیوان که از خانواده ی مارمولک ها به حساب می آید، در مناطق گرمسیر آمریکای جنوبی و مرکزی زندگی می کند.

 

[Alex]

بدیهی است که ایگوانا حیوانی وحشی و غیر اهلی است و مانند سگ و گربه که در طی سالیان دراز دست آموز انسان شده اند، اهلی نشده و به صورت وحشی به زندگی خود ادامه می دهد؛ اما نباید فراموش کرد که هر گونه و هر فرد از حیوانات خوی و شخصیت خاص خود را دارند.

در میان خزندگان وحشی، ایگوانا از طبیعت و خوی آرامی برخوردار است، به شکلی که هم اکنون حیوان خانگی محبوب بسیاری از علاقه مندان در سراسر دنیاست.

 

[Alex]

شکل ظاهری ایگوانا​

ایگوناها در هر پا پنج انگشت دارند و یک پرده ی گوشتی از پوست زیر چانه ی خود دارند که به آن غبغب می گویند. غبغب به تنظیم دمای بدن کمک می کند و نیز در نمایش های قدرت و یافتن جفت کاربرد دارد. تمام ایگواناها خارهایی بر پشت خود دارند که مانند دایناسورها در امتداد بدن کشیده شده است.
دم شلاق مانند آنها به عنوان مکانیزم دفاعی عمل می کند و قادر است ضربات دردناکی را بر بدن وارد کند. ایگواناها مانند بیشتر مارمولک ها، وقتی که دشمن دم آنها را بگیرد، قادرند دم خود را انداخته و فرار کنند و مدتی بعد دم جدیدی بر بدن آنها می روید.

 

[Alex]

ایگواناها بینایی فوق العاده قوی دارند و قادرند شکل ها و حرکات را از فاصله ی دور تشخیص دهند؛ اما در تاریکی بینایی آنها ضعیف می شود. این جانوران یک اندام سفید حساس به نور دارند که به چشم آهیانه ای یا چشم سوم معروف است؛ اندامی که اکثر مارمولک ها آن را از دست داده اند. این چشم سوم در واقع کارایی یک چشم معمولی را ندارند؛ بلکه تنها دارای یک شبکیه و عدسی ابتدایی است که قادر نیست تصاویر را مجسم کند. این عضو به تغییرات نور و تاریکی حساس است و تنها می تواند حرکات را تشخیص دهد. ایگواناها دارای دندان های بسیار تیزی هستند که قادر است برگ درختان و حتی پوست انسان را تکه کند.

 

[Alex]

برخلاف آنچه که اکثر مردم گمان می کنند، همه ی ایگواناها سبز نیستند. بیشتر بچه ایگواناها سبز روشن هستند، اما به فراخور بالا رفتن سن، رنگ بدن آنها (در محیط ها و زیستگاه های مختلف در سرتاسر دنیا) از سبز کم رنگ تا قهوه ای و حتی نارنجی با دم راه راه نیز تغییر می یابد. به عنوان مثال در کشور پرو، رنگ ایگواناها متمایل به آبی است؛ در جزایر بونایر، آروبا و گرنادا ممکن است از سبز تا بنفش روشن، سیاه و یا حتی صورتی متغیر باشد؛ ایگواناهای غرب کاستاریکا قرمز و ایگواناهای مکزیک نارنجی رنگ هستند.

 

[Alex]

تغذیه ایگوانا​

ایگواناها به شدت گیاه خوارند. در بسیاری از مقالات و نوشته های قدیمی توصیه شده است که به ایگوانا پروتئین حیوانی یا غذای مخصوص گربه خورانده شود؛ و نیز دیده شده که برخی ایگواناها در طبیعت همراه با برگ درختان، حشرات کوچک را هم می خورند، اما باید توجه داشت که این حشرات کوچک قسمت عمده ی رژیم غذایی ایگوانا را تشکیل نمی دهند. ایگواناهایی که به مقدار زیاد پروتئین حیوانی می خورند، با مشکلات جسمانی مواجه شده و در نهایت قبل از رسیدن به سن بلوغ می میرند.