دیالوگ?
اول شخص یعنی(من)
یعنی داستان به گونه ای بازگو می شود که خواننده فکر می کند نویسنده دارد برای او زندگی شخصی خودش را تعریف می‌کند.
مثال:
به سمت در پا تند می‌کنم و کتم را از روی چوب لباسی بر می‌دارم.
اما در مورد سوم شخص، یعنی همان دانای کل (کسی که از تمام زوایا مشرف به داستان هست و اون رو بازگو می‌کنه.)
مثال :
او به سمت در پا تند می‌کند و کتش را از روی چوب لباسی بر می‌دارد.
اگر فعل ما وصفی باشد مثل افعالی چون:
گفت/ گفتم/ می گوید/ می گویم/ می نالم/ می غرم/ می غرد/ فریاد می زند/ داد می زند/ می شود از دو نقطه (:) استفاده کرد و خط زیره نگذاشت.
اما اگر افعال وصفی نباشد مثلاً:
فنجان را بر می دارم.
(بر می دارم ) وصف نمی کند پس باید در آخر دو جمله (.) نقطه گذاشت و دیالوگ را با خط زیره (_) شروع کرد.
برای هر شخص هم میشود خط تیره گذاشت.
مثلاً: قهوه را سر می کشم.
_ چه قدر تلخه!
_ همینه دیگه؟!
_ یعنی چی همینه!
کریم می خندد و شکر را به سمت عقب هل می دهد.
_ شکر بریز.
حروف ربط?
حروف ربط (که) چه قبل آن و چه بعدش، ویرگول قرار نمی گیرد چون اسمش روی خودش است. حرف ربطی که نباید مکثی بین آن باشه.
اما حروف اضافه مثل ( تا، از، را...) بعدشون ویرگول نباید بیاد. قبلش مشکلی نیست گرچه قرار هم نگیرد بهتر است.
مثال:
من اومده بودم، تا اونو دیدم ترسیدم.
(اگر هم ویرگول نزاریم به خاطر حرف (تا) جمله خود به خود تنظیم هست. بود و نبودش فرقی نداره. بعد از (تا) به هیچ وجه نباید ویرگول بیاد اما قبلش هم بهتره نیاد گرچه اگر بیاد غلط نیست.
?تر و ترین?
پسوند تر و ترین به طور کلی پیوسته نوشته می شوند.
مانند: آسانتر، کوچکترین، بزرگترین، کمتر، مهمتر، بهترین
مگر در موارد زیر:
۱_ بعد از کلمه های مختوم به ت مانند: سخت تر، پست تر، بی تربیت ترین، کم آفت تر، زمخت تر
۲_در صورتی که اتصال پسوند: تر یا ترین به کلمه ، شکلی نامانوس بدهد مانند: ادبی، ادبیتر/ غلط تر، غلطتر/ اشتباه تر، اشتباهتر/ قهوه ای ترین، قهوه ایترین/
اول شخص یعنی(من)
یعنی داستان به گونه ای بازگو می شود که خواننده فکر می کند نویسنده دارد برای او زندگی شخصی خودش را تعریف می‌کند.
مثال:
به سمت در پا تند می‌کنم و کتم را از روی چوب لباسی بر می‌دارم.
اما در مورد سوم شخص، یعنی همان دانای کل (کسی که از تمام زوایا مشرف به داستان هست و اون رو بازگو می‌کنه.)
مثال :
او به سمت در پا تند می‌کند و کتش را از روی چوب لباسی بر می‌دارد.
اگر فعل ما وصفی باشد مثل افعالی چون:
گفت/ گفتم/ می گوید/ می گویم/ می نالم/ می غرم/ می غرد/ فریاد می زند/ داد می زند/ می شود از دو نقطه (:) استفاده کرد و خط زیره نگذاشت.
اما اگر افعال وصفی نباشد مثلاً:
فنجان را بر می دارم.
(بر می دارم ) وصف نمی کند پس باید در آخر دو جمله (.) نقطه گذاشت و دیالوگ را با خط زیره (_) شروع کرد.
برای هر شخص هم میشود خط تیره گذاشت.
مثلاً: قهوه را سر می کشم.
_ چه قدر تلخه!
_ همینه دیگه؟!
_ یعنی چی همینه!
کریم می خندد و شکر را به سمت عقب هل می دهد.
_ شکر بریز.
حروف ربط?
حروف ربط (که) چه قبل آن و چه بعدش، ویرگول قرار نمی گیرد چون اسمش روی خودش است. حرف ربطی که نباید مکثی بین آن باشه.
اما حروف اضافه مثل ( تا، از، را...) بعدشون ویرگول نباید بیاد. قبلش مشکلی نیست گرچه قرار هم نگیرد بهتر است.
مثال:
من اومده بودم، تا اونو دیدم ترسیدم.
(اگر هم ویرگول نزاریم به خاطر حرف (تا) جمله خود به خود تنظیم هست. بود و نبودش فرقی نداره. بعد از (تا) به هیچ وجه نباید ویرگول بیاد اما قبلش هم بهتره نیاد گرچه اگر بیاد غلط نیست.
?تر و ترین?
پسوند تر و ترین به طور کلی پیوسته نوشته می شوند.
مانند: آسانتر، کوچکترین، بزرگترین، کمتر، مهمتر، بهترین
مگر در موارد زیر:
۱_ بعد از کلمه های مختوم به ت مانند: سخت تر، پست تر، بی تربیت ترین، کم آفت تر، زمخت تر
۲_در صورتی که اتصال پسوند: تر یا ترین به کلمه ، شکلی نامانوس بدهد مانند: ادبی، ادبیتر/ غلط تر، غلطتر/ اشتباه تر، اشتباهتر/ قهوه ای ترین، قهوه ایترین/
