آموزش از نوشتن ناگریزی؟

[هاویر]

اصلاً استناد به یک نوشته که معلوم نیست در چه حال و هوایی و بر اثر چه اتفاقاتی نگارش شده درست است؟
بین آثار تمام نویسندگان خوب و بد در هم است. هیچ‌وقت نمی‌توان جواب قطعی و درستی برای این سؤال پیدا کرد: «نظرتان در مورد نوشتۀ من چیست؟»
فکر می‌کنم بهتر است در این مورد پاسخ راینر ماریا ریلکه را با هم بخوانیم:
«از من می‌پرسید که شعرهای شما خوب است یا نه؟ این نکته را از من می‌پرسید حال‌آنکه پیش از من از دیگران پرسیده‌اید. شعرهای خود را به مجله‌ها می‌فرستید و آن‌ها را با شعر دیگران می‌سنجید و چون بعضی روزنامه‌ها از نشر مشق‌های شعری شما خودداری می‌کنند غمگین می‌شوید.
ازاین‌پس، چون به من اجازه داده‌اید که شما را راهنمایی کنم، تمنا دارم که از همۀ این کارها خودداری کنید. نظر شما به خارج متوجه شده و همین نکته است که به‌خصوص باید از آن بپرهیزید، هیچ‌کس نمی‌تواند شما را پند بدهد یا راهنمایی کند، هیچ‌کس!
برای رسیدن به مقصود یک راه بیش نیست.
در خود فرو بروید و احتیاجی را که موجب نوشتن شماست جستجو کنید. ببینید که آیا این احتیاج در ژرفی‌های دل شما ریشه دارد؟
از ته دل پیش خود اعتراف کنید که اگر شما را از نوشتن باز می‌داشتند می‌مردید؟
خاصه این نکته را، در آرام‌ترین ساعت شب خویش، از خود بپرسید که «آیا راستی من از نوشتن ناگزیرم؟»
در دل خود بکاوید و صمیمانه‌ترین پاسخ را از آن بجویید.
اگر می‌توانید پیش چنین پرسش متینی دلیرانه بایستید و به‌سادگی و جرئت بگویید «آری ناگزیرم.» آنگاه زندگانی خویش را بر وفق این احتیاج مرتب کنید.»