آپاندیسیت یا آپاندیسیت ناگهانی التهاب ناگهانی آپاندیس است. آپاندیس زائده ای کوچک و انگشتی است که از روده بزرگ منشعب می شود. هر ساله از هر 500 نفر یک نفر دچار آپاندیسیت می شود و این شایع ترین عمل جراحی شکم است
هیچ پیشگیری از این بیماری وجود ندارد و در صورت بروز آپاندیسیت و تاخیر در تشخیص و جراحی به دلیل احتمال پارگی آپاندیس می تواند کشنده باشد.
همه گیرشناسی
این بیماری در افراد بین 10 تا 30 سال بیشتر دیده می شود ، اما حتی در نوزادان و افراد مسن نیز گزارش شده است که تقریباً دو برابر زنان مردان را مبتلا می کند. رمانیک
آپاندیسیت حاد در کودکان
درماتیت حاد در کودکان شایعترین بیماری حاد جراحی در کودکان است. سالانه هشتاد هزار کودک در ایالات متحده به آپاندیسیت مبتلا می شوند. میزان بروز در کودکان زیر 14 سال 4 در 1000 مورد است. شایعترین سن آپاندیسیت در کودکان بین 12-18 سال است. در سن کمتر از 5 سال نادر است (کمتر از 5٪) و در سن کمتر از 3 سال بسیار نادر است (کمتر از 1٪). در پسران کمتر از دختران و در سفیدپوستان بیشتر از سیاه پوستان دیده می شود. شیوع فصلی آپاندیسیت اغلب در بهار و پاییز است. علی رغم تکنیک های رادیولوژیک در تشخیص آپاندیسیت ، تشخیص آن هنوز دشوار است و 20٪ خطر سوراخ شدن وجود دارد. مرگ و میر در این بیماری نادر است. رمانیک
آسيب شناسي
آپاندیسیت حاد یک بیماری عفونی با دلایل مختلف است. متداول ترین روند ، تهاجم باکتریایی به دیواره آپاندیس است. راه های مختلف ایجاد آپاندیسیت عبارتند از: انسداد داخل لوله ای ، تجمع مواد مدفوع ، هیپرپلازی لنفاوی ، خوردن اجسام خارجی ، انگلی و تومورها. انسداد داخل لومن به دلیل تکثیر باکتریها و افزایش ترشح مخاط منجر به افزایش فشار داخل لوله ای و به دنبال آن افزایش فشار ، احتقان لنفاوی و وریدی و ورم می شود. اختلال در پرفیوژن عروقی باعث ایسکمی دیواره آپاندیس و در نهایت نکروز می شود. فولیکولهای لنفاوی زیر مخاطی همچنین می توانند باعث انسداد لومن آپاندیس شوند که در بدو تولد در تعداد کمی وجود دارد و در دوران کودکی به تدریج افزایش می یابد ، در نوجوانی به حداکثر می رسد و پس از 30 سالگی کاهش می یابد. کشورها. رمانیک
علائم بالینی آپاندیسیت حاد
علائم بالینی آپاندیسیت حاد کاملاً متفاوت است. علائم می توانند کلاسیک یا متغیر باشند. علائم بالینی کلاسیک آپاندیسیت در کمتر از 50٪ موارد وجود دارد ، بنابراین بیشتر موارد آپاندیسیت حاد علائم غیرطبیعی دارند. با وجود پیشرفت در فناوری تصویربرداری ، مشخصه اصلی تشخیص حاد آپاندیسیت هنوز بر اساس سابقه و معاینه دقیق بیمار است. علائم بالینی کلاسیک آپاندیسیت بی اشتهایی عمومی و حالت تهوع است.
شکم درد: شکم درد یکی از علائم اولیه بیماری است که در ساعات اولیه پس از شروع بیماری شروع می شود. درد اولیه مبهم است. هیچ ارتباطی با فعالیت یا وضعیت بیمار ندارد. غالباً قولنج و اطراف ناف است که در اثر التهاب احشای ناشی از گشاد شدن آپاندیس ایجاد می شود. با پیشرفت روند التهابی طی 24-24 ساعت ، درد در ناحیه R.L.Q (راست و پایین شکم) متمرکز می شود. سپس ، با گذشت زمان ، درد بسیار شدید و مداوم می شود و با حرکت افزایش می یابد.
حالت تهوع و استفراغ: حالت تهوع و استفراغ در بیش از 50٪ بیماران دیده می شود و اغلب در طی چند ساعت درد شکمی به دنبال دارد.
بی اشتهایی: بی اشتهایی یک یافته کلاسیک در آپاندیسیت حاد است.
اسهال و علائم ادراری: به خصوص در موارد سوراخ شدن آپاندیس یا آبسه احتمالی لگن دیده می شود.
تب: تب در آپاندیسیت خفیف است ، مگر اینکه سوراخ شود.
تاکی کاردی خفیف نیز در بیشتر بیماران دیده می شود.
پیشرفت بیماری ، از درد خفیف و مبهم ، بی حالی ، بی اشتهایی تا درد شدید شکم و تب و حالت تهوع ، اغلب در طی 24-28 ساعت اتفاق می افتد. تأخیر در تشخیص بیش از 36-38 ساعت در 65٪ موارد منجر به افزایش خطر سوراخ شدن می شود. در مواردی که سوراخ شدن باعث پریتونیت شود: کودک دچار درد شکمی منتشر و سمیت شدید و علائم سپسیس و کم آبی می شود که شامل افت فشار خون ، کاهش حجم ا د رار ، اسیدوز و تب شدید است. در آپاندیسیت گذشته نگر ، سیر علائم بالینی کندتر است و حدود 4-5 روز طول می کشد. همچنین ممکن است شبیه علائم آرتریت سپتیک لگن باشد یا علائم آبسه داخل لگنی را تقلید کند. رمانیک
معاینات بالینی
این بخش باید گسترش یابد. تو می توانی با افزودن آن کمک کنی.
معاینه شکم در مراحل اولیه آپاندیسیت خفیف است و اتساع شکم در موارد پیشرفته تر و سوراخ شدن یا انسداد روده کوچک دیده می شود. در هنگام شنیدن ، اگرچه در مراحل اولیه آپاندیسیت صداهای طبیعی یا افزایش یافته روده وجود دارد ، اما با پیشرفت بیماری یا سوراخ شدن ، صداهای روده کاهش می یابد. حساسیت موضعی شکم قابل اطمینان ترین یافته در تشخیص آپاندیسیت حاد است. با این حال ، در موارد پیوست گذشته نگر ، این یافته کمتر مشهود است یا بعدا دیده می شود. معاینه شکم برای آپاندیسیت از L.L.Q آغاز می شود. منطقه و در خلاف جهت عقربه های ساعت تا L.U.Q ، سپس R.U.Q. ، و در آخر R.L.Q گسترش می یابد. این معاینه چرخشی چندین بار تکرار می شود و هر بار فشار در حین معاینه افزایش می یابد. علامت برگشت حساسیت ، ROVSING SIGN ، در آپاندیسیت حاد دیده می شود ، اما دائمی نیست. علائم دیگر شامل پسوریازیس در آپاندیس گذشته نگر و obturator در آپاندیسیت لگن است.
معاینه بالینی آپاندیسیت در کودکان
کودک مبتلا هنگام راه رفتن با احتیاط راه می رود ، کمی به جلو خم می شود و کمی به سمت چپ لنگ می زند. در حالت خوابیده بیشتر به سمت راست دراز می کشند و زانوها را بالا می برند. هنگامی که از آنها خواسته می شود زانوها را باز کرده و دراز بکشند ، دستان خود را در سمت راست و پایین شکم قرار داده و سپس پاها را دراز می کنند. در ابتدای معاینه ، لمس آرام بازوی کودک برای اطمینان به او که معاینه شکم به همان اندازه ملایم است ، به کودک اطمینان و شانس بیشتری برای معاینه دقیق تر می دهد. رمانیک
یافته های آزمایشگاهی
در اوایل C.B.C ، لکوسیت ها ممکن است در کمتر از 24 ساعت اول طبیعی باشند. با پیشرفت بیماری ، لکوسیت ها طی 48 تا 24 ساعت اول کمی افزایش می یابند و به 16000 تا 11000 می رسند. در موارد آپاندیسیت ، ما همچنین نمایه لکوسیتوز بالای 20،000 داریم. البته این مقدار به ندرت در مواردی بدون سوراخ شدن دیده شده است. در آزمایش ادرار ، تعداد کمی گلبول سفید یا قرمز دیده می شود. اما باید فاقد باکتری باشد. هماچوری پاک نیز نادر است و نشانگر درگیری کلیه است. الکترولیت ها و آزمایش های کبدی معمولاً طبیعی هستند ، مگر اینکه در تشخیص تاخیر یا کم آبی شدید یا SEPSIS ایجاد شود. اندازه گیری آمیلاز و آزمایشات کبدی فقط برای تمایز از پانکراتیت یا کوله سیستیت انجام می شود. انجام C.R.P غیر اختصاصی است. آمیلوئید A سرم پروتئینی است که در بیماران مبتلا به آپاندیسیت حاد افزایش می یابد و حساسیت و ویژگی آن 86٪ و 83٪ است.
مطالعات رادیولوژی
رادیوگرافی متداول نسبت به تشخیص آپاندیسیت حساسیت کمتری دارد و معمولاً توصیه نمی شود ، اما در موارد عوارضی مانند انسداد روده توصیه می شود. سونوگرافی: سونوگرافی در ارزیابی آپاندیسیت حاد توصیه می شود و حساسیت آن بیش از 90٪ است. معیارهای تشخیصی آپاندیسیت در سونوگرافی ضخامت دیواره بیشتر از 6 میلی متر ، اتساع مجرا و وجود توده در R.L.Q است. C.T و M.R.I سایر اقدامات تشخیصی هستند.
تشخیص های افتراقی
بیماری هایی که می توانند علائم آپاندیسیت را تقلید کنند شامل ورم معده و روده ، آدنیت مزانتریک ، دیورتیکول Meckel ، پانکراتیت ، ذات الریه ، کوله سیستیت. رمانیک
اولین کسی که خودش آپاندیسش را جراحی کرد.
در اواخر آوریل 1961 ، به دلیل بیماری A. (او کمی ضعف و خستگی ، سپس حالت تهوع داشت ، و کمی بعد احساس درد شدیدی در سمت راست خود کرد.) و چون او جراح بود ، بلافاصله متوجه شد که مشکل آپاندیس دارد ، اما از آن زمان اتاق عمل نبود و امیدی به کمک نبود ، و او تنها پزشک در این گروه بود ، بنابراین به ناچار تصمیم گرفت تحت بی حسی موضعی عمل جراحی کند و بیهوشی کامل را با آینه انجام دهد و آپاندیس ملتهب خود را خارج کند ، که با موفقیت انجام داد و خودش همچنین زنده بمانید امروزه ، بیش از نیم قرن بعد ، آپاندکتومی قبل از سفر به قطب جنوب معمول است - و در برخی از کشورها مانند استرالیا اجباری است. برخی از پزشکان معتقدند فضانوردانی که می خواهند برای مدت طولانی به ماه یا مریخ بروند (در آینده) باید همین کار را انجام دهند. رمانیک
