در پاها، انگشت عقبی و مجزا از بقیه موجود ندارد و سه انگشت جلویی به یکدیگر متصل هستند. پاها در میان کبوتردریایی‌سانان قوی به شمار می‌آیند، به طوری که آلباتروس در کنار مرغ باران بزرگ تنها گونه‌های کبوتردریایی‌سانان هستند که می‌توانند به خوبی روی زمین راه بروند. آلباتروس‌ها، همانند دیگر کبوتردریایی‌سانان، نیاز به جداسازی و دفع نمک خورده شده همراه آب دریا و بی‌مهرگان دریایی دارند. همه پرندگان در محل قرارگیری منقار و بالای چشمان خود دارای غده‌های نمکی هستند که با وجود غیرفعال بودن در برخی گونه‌ها، در کبوتردریایی‌سانان وظیفه جداسازی و دفع نمک را بر عهده دارند.
پرهای آلباتروس‌های بالغ معمولاً ترکیبی از
رنگ تیره در ناحیه بالایی بال‌ها و پشت پرنده و
رنگ تیره در نواحی زیرین است که به مرغ نوروزی شباهت دارد. در این بین، گونه‌ها از آلباتروس سلطنتی جنوبی که درهمه‌جا سفید
رنگ هستند (به جز نوک و لبهٔ عقبی بال‌ها در نرهای بالغ) تا آلباتروس آمستردام که در فصل جفت‌گیری دارای پرهای قهوه‌ای
رنگ با نواری به
رنگ قهوه‌ای غلیظ به دور سینه است. برخی گونه‌های آلباتروس‌های پشت‌سیاه و آلباتروس‌های اطلس شمالی دارای نشانه‌هایی بر روی صورت یا قسمت‌هایی زرد یا خاکستری روی سر و پشت گردن خود دارند. ظاهر سه گونهٔ آلباتروس پاسیاه و دو آلباتروس دوده‌ای به‌طور قابل توجه‌ای با بقیه متفاوت و تقریباً به‌طور کامل به
رنگ قهوه‌ای تیره (و برای آلباتروس روشن‌فام با خاکستری تیره در برخی نقاط) است.
