او که بیرون از یتیمخانه با کمبود پول مواجه شده بود و از فروش کارت پستال پول زیادی در نمیآورد، مجبور به زندگی در پناهگاه بیخانمانها شد. هیتلر خود به این سالها به عنوان دورانی که اولین انگیزههای ضدیهودی درونش شکل گرفت، اشاره کرده است. با این وجود هنوز روی صحت این ادعا کمی شک وجود دارد.
هیتلر در سال ۱۹۱۳ به مونیخ نقل مکان کرد. در آغاز جنگ جهانی اول او برای خدمت در ارتش آلمان اقدام کرد و در اوت سال ۱۹۱۴ علیرغم اینکه یک شهروند اتریشی بود، درخواستش پذیرفته شد. اگر چه او بیشتر زمانش را دور از خط مقدم سپری کرد اما در برخی جنگهای مهم نیز حضور داشت و در نبرد سُم زخمی شد. او به خاطر شجاعتش پاداش گرفت و یک صلیب آهنی درجه یک و نشان زخم سیاه را دریافت کرد. اوقات هیتلر به خاطر فروپاشی تلاشهایشان در جنگ تلخ شد و این تجربه، وطنپرستی آلمانی او را تقویت کرد. تسلیم شدن آلمان در سال ۱۹۱۸ او را شوکه کرد و او نیز مانند سایر ناسیونالیستهای آلمانی اعتقاد داشت که ارتش آلمان مورد خیانت رهبران غیرنظامی و مارکسیستها قرار گرفته است. او عهدنامه ورسای و به ویژه خلع سلاح نیروهای نظامی سرزمین راین و پذیرفتن مسئولیت آغاز جنگ توسط آلمان را بسیار تحقیرآمیز میدید.
آلمان نازی
بعد از جنگ جهانی اول، هیتلر به مونیخ بازگشت و کار در ارتش آلمان را ادامه داد. او به عنوان افسر جاسوس، فعالیتهای حزب کارگر آلمان را زیر نظر داشت و بسیاری از ایدههای ضد یهودی، ناسیونالیستی و ضد مارکسیستی
موسس این حزب؛ آنتون درکسلر را پذیرفت. در سپتامبر سال ۱۹۱۹ هیتلر خود به این حزب پیوست. حزب کارگر یا دی.اِی.پی نامش را به اِن.اس.دی.اِی.پی یا بهطور خلاصه نازی تغییر داده بود. هیتلر شخصاً پرچم حزب نازی را
طراحی کرد و نماد سواستیکا یا همان صلیب شکسته را در یک دایرهی سفید روی زمینه قرمز بر روی پرچم قرار داد. او خیلی زود به خاطر سخنرانیهای تندش علیه عهدنامه ورسای، سیاستمداران رقیب، مارکسیستها و یهودیان بدنام شد. در سال ۱۹۲۱ هیتلر جای درکسلر را به عنوان رئیس حزب گرفت.
سخنرانیهای پرشور هیتلر شروع به جذب مخاطبانی مشخص کرد. پیروان اولیهی او از جمله کاپیتان ارتش؛ ارنست روم و رئیس سازمان شبه نظامی نازی؛ اشتورم آبتایلونگ، امنیت ملاقاتها را تامین و اغلب به مخالفان سیاسی حمله میکردند.
کودتای بیرهال
هیتلر و سازمانش در هشتم نوامبر سال ۱۹۲۳ به یک گردهمایی عمومی با حضور نخست وزیر باواریا؛ گوستاو کار در مونیخ حمله کردند. هیتلر اعلام کرد که انقلاب ملی آغاز شده و ادعای تشکیل یک دولت جدیا مطرح کرد. بعد از یک درگیری کوتاه که به مرگ و میر زیادی منجر شد، این کودتا که به کودتای بیر هال (Beer Hall Putsch) معروف شد، شکست خورد. هیتلر بازداشت و به خاطر خیانتی که به کشور کرد به ۹ ماه حبس محکوم شد.