خبر «سلاسل» شنیدنی شد/ «بودن و زمان» و یک هوای عاطفی

[Luna🌙]

آلبوم‌های «سلاسل» با موسیقی میرسعید حسینی‌پناه و آواز علی مومنیان و «بودن و زمان» به آهنگسازی احسان بنی‌طبا عنوان مجموعه موسیقایی جدیدی هستند که به تازگی در دسترس مخاطبان قرار گرفته‌اند.

به گزارش خبرنگار مهر، «سلاسل» و «بودن و زمان» عنوان ۲ آلبوم جدید هستند که به تازگی با آهنگسازی میرسعید حسینی‌پناه و احسان بنی‌طبا پیش روی مخاطبان قرار گرفته‌اند.

آلبوم «سَلاسِل» با موسیقی میرسعید حسینی‌پناه و آواز علی مومنیان از جمله محصولات در ژانر موسیقی ردیف دستگاهی ایرانی است که به تازگی منتشر شده است.

«سلاسل» با شعر سعدی و احمد شاملو، «صِلَت» در قالب قطعه بی‌کلام، «فانی» با شعر عنقا، «یادباد» با شعر حافظ قطعاتی هستند که در این آلبوم گنجانده شده‌اند.

آلبوم «بودن و زمان» هم از جمله آثار جدیدی است که در قالب یک اثر موسیقایی بی‌کلام با هنرمندی احسان بنی‌طبا پیش روی مخاطبان قرار گرفته است.

«بودش و دگرگونی»، «زمانک در حال ذوب شدن است»، «چه شکوهی در من است»، «پریشانی فقط آشفتگی نیروهاست»، «در افق»، «پاسخی از جهان»، «زندگی، خود معجزه است»، «آسودنی مطلق» قطعاتی هستند که در این آلبوم گنجانده شده‌اند.

احسان بنی‌طبا در بخشی از توضیح این آلبوم آورده است:

«آلبوم موسیقی «بودن و زمان» از لحاظ ساختار دارای شاخصه های موسیقی امبینت و موسیقی «دِرُن» است. در نگاه من این ۲ سبک موسیقی، بسیار بیش از آن که به عنوان ژانر با سبک موسیقی بتوانند طبقه‌بندی شوند، نوعی فرم و ساختار موسیقایی‌اند که هر یک متضمن شعور و ادراکی منحصر به فرد بوده و هر چند به عنوان فرم‌هایی مدرن طبقه‌بندی می‌شوند اما پیدایش آنها قدیم‌تر از تمامی فرم‌های موسیقایی است.

در نگاه من موسیقی امبینت درباره ادراک و دریافت مودهای مستتر در محیط‌هاست، ادراک تِم‌های روانی و وجوه احساسی جاری در محیط‌ها، شهودِ وضعیت‌ها و حالات احساسی و دریافت حال و هواهای عاطفی موجود درآنها.

به زبانی دیگر موسیقی امبینت فرآیند کشف و استخراج آمبیانس روانی و کدهای عاطفی محیط‌ها و ترجمه آن به زبان موسیقایی است. همچون استخراج مودهای نهفته در «عصرگاه یک راهروی آبی‌رنگ در طبقه هفدهم هتلی متروکه در جنگلی کوهستانی با پنجره‌ای تمام قد در انتهایش» یا مودهای «اتاق یک نوزاد به تازگی از خوابی شیرین برخاسته در سکوت صبحگاه و خیره به رقص نور سفید پنجره اتاق در نسیم خنک صبحگاهی.

موسیقی امبینت می‌گوید محیط‌ها زنده‌اند، اوقات زنده‌اند؛ و هر زنده بودنی دارای درجه‌ای از آگاهی است، دارای نوعی از ذهن و در تجربه و ابزار همزمان مودها و احوالات و ذهنیات.