دلنوشته هوای بهاری | مبینا عباسی

نام اثر: هوای بهاری

نویسنده: مبینا عباسی

لینک تاپیک در انجمن: تمام شده – دلنوشته هوای بهاری | مبینا عباسی

ژانر: عاشقانه

سطح: برنزی

تعداد صفحات: 21

مقدمه:
باز فصل آشنایی، شروعی دوباره! چه هوایی به سر من می‌زند این‌بار؟ باز هم بهار نزدیک است. هر روز می‌نویسیم تا اول بهار، بماند به یادگار که من هم عاشق بودم! عاشقی که بهار را گم کرده. زیباست هوای بهاری! زیباست فصل شکوفایی، فصلی که فریاد می‌زند خورشید طلوع می‌کند!

برشی از اثر:
تاریخ: 1400/11/21
سی و نه روز تا نخستین روز بهار
دلنوشته‌ی اول
ای دوست! مژده‌ای تازه برای تو دارم، غزلی عاشقانه برای تو دارم. گرچه دوری و خبری نیست ز حال تو… من باز هم برای تو دارم خبری!
مژده دهید که عشق نزدیک است؛ شکوفه و جوانه‌ای در راه است!
مژده دهید که یار از گلستان آمد؛ با هزاران شاخه گل مریم آمد!
***
تاریخ: 1400/11/22
سی و هشت روز تا نخستین روز بهار
دلنوشته‌ی دوم
ای که تو رفتی از یاد و خاطرم! یادم تو را فراموش… .
فصل بهار و گل و سبزه، فصل طراوت و شادی، از راه می‌رسد با هزاران شاخه گل زینتی!
تو نیز دل ببند به همان زمستان و پاییز؛ امید به بهار عاشقی نداشته باش!
چه کنیم؟ هر کسی هر آن‌گونه که می‌خواهد زندگی می‌کند؛ تو نیز باور کن که زمستان آخر راه است و هیچ راهی باقی نمی‌ماند.
تو باور کن، ولی این باور را در دل کسی جای نده که فصل آشنایی نزدیک است!
***
تاریخ: 1400/11/23
سی و هفت روز تا نخستین روز بهار
دلنوشته‌ی سوم
امید ندارم، عشق ندارم و هیچ حس سرخوشی در دل ندارم! چه می‌گویی؟ تو چه می‌گویی؟ غم باشد امید رجوع می‌کند؟ درد باشد عشق رجوع می‌کند؟ تو بگو مگر با غم و افکار پریشان می‌شود به استقبال بهار رفت؟ تو به من بگو در این روزهای سخت، جز امید چه چیز را باید در دل جای داد؟ تو بگو جز عشق و کمی آرامش چه چیز دیگری برای استقبال بهار لازم است؟ از شکوفه‌ها یاد بگیر! از غنچه‌ها و از درختان، که چگونه بعد از زمستانی سرد، لباسی نو و آراسته به تن می‌کنند، چون امید دارند که بهار می‌رسد!

Loading...

Taking too long?

Reload document

| Open in new tab

دریافت فایل [709.30 KB]