دلنوشته مانیا | آرا (هستی همتی)

نام نویسنده: آرا (هستی همتی) @ara.pr.o.o
لینک تاپیک اثر در انجمن: تمام شده – دلنوشته مانیا | «Ara»
ژانر: عاشقانه
سطح: الماسی
تعداد صفحات: 11

مقدمه:
شیدایی، آغاز غایت زیستن
و دگرگونی احوال مستوری‌ست
که والهانه‌‌های زهرگونی را، به خورد مانیای روایت می‌‌دهند‌.
خموش باش!
مخطور مجهورت پا به میدان گذاشته و تناقض تفکرات، اختلال روانی‌‌ات را هدیه می‌‌دهند… .
شیفتگی، مسیر صعب العبوری‌ست که جز زخم خوردگان، عطش مرگش را نمی‌‌دانند و باز چه دیوانه‌‌وار کبوتر در قفس بال بال می‌‌زند برای ثانیه‌‌ای پرواز!
برشی از اثر:

*مانیای سرزده*

و کنجکاوی، سرآغاز تلخ حزن زده‌‌ی جدیدی از دیار سرگشته‌‌ای بود که آدمی، به ناخواست اندر مرداب راکد عذاب‌‌های مطلقش، گرفتار شد. قلب کوچکش، بی‌‌مهابا در کنج خفقان سینه‌‌اش می‌‌تپید و آبی‌گون مواج دریای شیدایی، دام عظیمی بود که برای روان بی‌‌آلایشش، گسترده شده بود.
بر خط شن زده‌‌ی ساحل، با برهنگی پاهای کوچکش که می‌‌دوید و صدف، پوست نقره‌‌فامش را می‌‌غلتاند، خروش کف آلودگی سبز و آبی دریای جنون، دیوانگی را مهمان سرزده‌‌ی جانش کرد. تردید، در نگاهش رقصید و بی‌‌آنکه آگاه باشد عمق این آبی عاشقی چه اندازه است، گویی مبهوت درخشش درشتی پراکندگی قطرات آب باشد، پاچه‌‌های شلوارش را بالا زد و خنکای لغزش آب را به جان پاهای گُر گرفته‌‌اش خرید.
***

پایان آرامش خفتن، با غرق شدگی در تلاطم دلباختگی همراه بود و گرچه بنای ساده زیستی می‌‌داشت، ناگاه مسیر گذرش به یک‌باره سوی پرتگاه ناپیدای مه زده و خزان دار عشق، سوق گرفت. چه خوش گویند که گاه، قوسی کوچک، معمار بنایی را نجات می‌‌دهد و درخشش یک بلور از تابش مهتاب دیوانه‌‌تر می‌‌کند.
برای خلق کوچک خداوند نیز ابتدای جنون شیدایی، باز و بسته شدن پلک‌‌هایی بود که در پس چین رویشان یک جفت تیله‌‌ی درخشنده‌‌ی مستور، انعکاس پاکی سر می‌‌داد و قلب کوچک آدمی، بی‌‌مهابا تپش بی‌‌سابقه‌‌ای را آغاز کرد… .

Loading...

Taking too long?

Reload document

| Open in new tab

دریافت فایل [858.39 KB]